Ἡμερίδα: «Τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων (313 μ.Χ.) καί οἱ σημερινές ἐκκλησιαστικο-πολιτικές διεργασίες»

Ἡμερίδα: «Τό Διάταγμα τῶν Μεδιολάνων (313 μ.Χ.) καί οἱ σημερινές ἐκκλησιαστικο-πολιτικές διεργασίες»

Το απίστευτο μωρό που συγκινείται στο τραγούδι της μητέρας του!!!

Ελλάς, το μεγαλείον σου!...

Ξεκινήσαμε μ'έναν μέλανα ζωμό

κι ένα "μολών λαβέ".

Φθάσαμε αισίως στο "εν τούτω νίκα"

και σε μιαν Αγιά Σοφιά.

προχωρήσαμε σ'ένα "ελευθερία ή θάνατος"

μ'ένα τσίπουρο κι ένα ξερίχι.

“…κρυφοκοίταζαν τον παπά τους την ώρα της κατάλυσης…”

Έγινε πολύς λόγος για το νησί της Σπιναλόγκα, με αφορμή το ομώνυμο βιβλίο με τίτλο «Το νησί», της Αγγλίδας Victoria Hislop.

Ένα από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάληκαι αφόρητη δοκιμασία. Ένας Γεραπετρίτης παπάς τόλμησε να τους επισκεφθεί κάποτε και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, που υπήρχε και ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους νέους του κατοίκους. Λένε πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή.

Ἡ συνείδηση

Ἅγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Συνείδηση εἶναι ἡ αἴσθηση τοῦ πνεύματος τοῦ ἀνθρώπου, αἴσθηση λεπτή καί φωτεινή, πού ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό.

Ἡ αἴσθηση αὐτή ξεχωρίζει τό καλό ἀπό τό κακό πιό καθαρά ἀπ᾿ ὅσο ὁ νοῦς. Πιό δύσκολο εἶναι νά παραπλανήσει κανείς τή συνείδηση παρά τόν νοῦ. Καί τόν πλανεμένο νοῦ, πού τόν ὑποστηρίζει τό φιλάμαρτο θέλημα, γιά πολύν καιρό τόν ἀντιμάχεται ἡ συνείδηση.

Ἡ συνείδηση εἶναι ὁ φυσικός νόμος¹.

Ἡ συνείδηση χειραγωγοῦσε τόν ἄνθρωπο πρίν τοῦ δοθεῖ ὁ γραπτός νόμος. Ἡ μεταπτωτική ἀνθρωπότητα βαθμιαῖα οἰκειώθηκε ἕναν λαθεμένο τρόπο σκέψεως γιά τόν Θεό, τό καλό καί τό κακό. Ἡ λαθεμένη σκέψη ἐπηρέασε, φυσικά, καί τή συνείδηση. Ἔτσι, ὁ γραπτός νόμος ἀποτέλεσε ἀναγκαιότητα γιά τή χειραγώγηση τοῦ ἀνθρώπου στήν ἀληθινή θεογνωσία καί τή θεοφιλή διαγωγή.

Δοξολογία 28ης Οκτ 2013 - I. Καθεδρικός Ναός Αγίου Παντελεήμονος Πολιούχου Δραπετσώνας

28 Οκτωβρίου 2013...

Η Αγία Σκέπη

Γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 28 Οκτωβρίου την εορτή της αγίας Σκέπης. Και για την γιορτή αυτή συμβαίνει αυτό που λέγει ο άγιος Χρυσόστομος για τις μεγάλες γιορτές της Εκκλησίας μας, ότι πολλοί γιορτάζουν τις μεγάλες γιορτές, ξέρουν το όνομά τους, δεν ξέρουν όμως το βαθύτερο νόημά τους, ούτε το μήνυμα που θέλει να εξαγγείλει η Εκκλησία μας μέσω των εορτών αυτών. Και αυτό γιατί οι περισσότεροι, λέγει ο ιερός πατήρ, έρχονται στην Εκκλησία από συνήθεια και όχι από ευσέβεια. Γι’ αυτό ας ασχοληθούμε σήμερα με την υπόθεση της γιορτής καθώς και για το μήνυμά της προς το λαό του Θεού.

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΓΙΟΣ;

       

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

           Αναρωτιόμαστε κάποιες στιγμές τι ήταν αυτό που έκανε κάποιους ανθρώπους να αποφασίσουν να ακολουθήσουν το δρόμο της πίστης νικώντας την ίδια τη ζωή και τα δώρα της. Το παράδειγμα του Αγίου Δημητρίου είναι χαρακτηριστικό. Με γνώμονα τα κοσμικά μέτρα ήταν ένας απόλυτα επιτυχημένος άνθρωπος. Επαγγελματικά ξεχωρίζει. Στρατιωτικός γενναίος και με πλήρη αποδοχή από το σύστημα εξουσίας της εποχής του. Μέλλον ευοίωνο. Οι συστρατιώτες του πιστεύουν σ’ αυτόν και εμπνέονται από αυτόν στην καθημερινή ζωή του στρατοπέδου. Η δόξα του δεδομένη. Η νιότη του αφορμή χαράς τόσο για τον ίδιο, όσο και για όσους συναναστρέφονται μ’ αυτόν. Θα μπορούσε να κάνει οικογένεια αν ήθελε, θα μπορούσε να γίνει ευτυχισμένος, όπως κάθε άνθρωπος.

ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ.

Το βράδυ 31-3-2007 πήγα στο κελί του ανωτέρω γέροντος για την αγρυπνία της Κυριακής των Βαΐων μόνος μου, διότι οι επίσημοι παρέμειναν στην Ιερά Μονή Ξενοφώντος. Ό Γέροντας λοιπόν, πριν την ακολουθία μας είπε το έξης πού πληροφορήθηκε, όταν ήταν στην Θεσσαλονίκη:

- Προ ενός ίσως έτους, ένας άνδρας, όστις νοσηλευόταν σε κάποιο νοσοκομείο της Αθήνας, έπεσε σε κώμα και μετά την απινίδωση (δηλαδή, την διά ηλεκτροσόκ επαναφορά του) διηγήθη τα εξής:

Βρέθηκε στα χέρια δύο Αγγέλων... και τελικά έφθασαν σ' ένα μέρος όπου ήταν αρκετοί θρόνοι. 'Ρώτησε αυτός τούς Αγγέλους και οι Άγγελοι του είπαν:

O άγιος Δημήτριος ο Mυροβλήτης.Αρματωμένος την Αρματωσιά του Θεού.

Κόντογλου Φώτης


O άγιος Δημήτριος μαζί με τον άγιο Γεώργιο, είναι τα δυο παλληκάρια της χριστιανοσύνης. Aυτοί είναι κάτω στη γη, κ’ οι δυο αρχάγγελοι Mιχαήλ και Γαβριήλ είναι απάνω στον ουρανό. Στα αρχαία χρόνια τους ζωγραφίζανε δίχως άρματα, πλην στα κατοπινά τα χρόνια τους παριστάνουνε αρματωμένους με σπαθιά και με κοντάρια και ντυμένους με σιδεροπουκάμισα. Στον έναν ώμο έχουνε κρεμασμένη την περικεφαλαία και στον άλλον το σκουτάρι, στη μέση είναι ζωσμένοι τα λουριά που βαστάνε το θηκάρι του σπαθιού και το ταρκάσι πόχει μέσα τις σαγίτες και το δοξάρι. Tα τελευταία χρόνια, ύστερα από το πάρσιμο της Πόλης, οι δυο αυτοί άγιοι και πολλές φορές κι’ άλλοι στρατιωτικοί άγιοι ζωγραφίζουνται καβαλλικεμένοι απάνω σε άλογα, σε άσπρο ο άγιος Γεώργης, σε κόκκινο ο άγιος Δημήτρης. Kι’ ο μεν ένας κονταρίζει ένα θεριό κι’ ο άλλος έναν πολεμιστή, τον Λυαίο. Aυτά τα άρματα που φοράνε ετούτοι οι άγιοι, παριστάνουνε όπλα πνευματικά, σαν και κείνα που λέγει ο απόστολος Παύλος: “Nτυθήτε την αρματωσιά του Θεού για να μπορέσετε να αντισταθήτε στα στρατηγήματα του διαβόλου. Γιατί το πάλεμα το δικό μας δεν είναι καταπάνω σε αίμα και σε κρέας, αλλά καταπάνω στις αρχές, στις εξουσίες, καταπάνω στους κοσμοκράτορες του σκοταδιού σε τούτον τον κόσμο και καταπάνω στα πονηρά πνεύματα στον άλλον κόσμο. Για τούτο ντυθήτε την πανοπλία του Θεού, για να μπορέσετε να βαστάξετε κατά την πονηρή την ημέρα, κι’ αφού κάνετε όσα είναι πρεπούμενα, να σταθήτε. Tο λοιπόν, σταθήτε γερά, έχοντας περιζωσμένη τη μέση σας με αλήθεια, και ντυμένοι με το θώρακα της δικαιοσύνης και με τα πόδια σας σανταλωμένα για να κηρύξετε το Eυαγγέλιο της ειρήνης κι’ αποπάνω από όλα σκεπασθήτε με το σκουτάρι της πίστης, που με δαύτο θα μπορέσετε να σβήσετε όλες τις πυρωμένες σαγίτες του πονηρού. Kαι φορέσετε την περικεφαλαία της σωτηρίας και το σπαθί του πνεύματος, που είναι ο λόγος του Θεού”. Aυτός ο ηρωικός και καρτερικός χαραχτήρας, που έχουνε οι πολεμιστές οπου μαρτυρήσανε για τον Xριστό σαν άκακα αρνιά, ανάγεται στα πνευματικά.

Τὸ ἀντιεξουσιαστικὸ παράδοξο τοῦ Σταυροῦ.

Ν. Μπερδιάγιεφ

Ἡ θεωρία τῆς αὐθεντικῆς ἐξουσίας ποὺ ἔχει διαδραματίσει ἕνα τόσο μεγάλο ρόλο στὴν ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ, εἶναι μιὰ ἄρνηση τοῦ μυστηρίου τῆς χριστιανικῆς ἐλευθερίας, τοῦ μυστηρίου τοῦ ἐσταυρωμένου Θεοῦ. Τὸ μυστήριο τῆς χριστιανικῆς ἐλευθερίας εἶναι τὸ μυστήριο τοῦ Γολγοθᾶ καὶ τοῦ σταυροῦ. Ἡ σταυρωθεῖσα ἀλήθεια δὲν βιάζει κανέναν, δὲν ὁδηγεῖ κανέναν στὸν ἐξαναγκασμό. […] Ὁ ἐσταυρωμένος δὲν κατέβηκε ἀπὸ τὸ σταυρό, ὅπως ἤθελαν καὶ τὸν προκαλοῦσαν οἱ ἄπιστοι κι ὅπως ὡς σήμερα οἱ ἴδιοι ἔχουν τὴν ἴδια ἀπαίτηση, γιατὶ «ἐπιθυμοῦσε ἔντονα τὴν ἐλεύθερη ἀγάπη τοῦ ἀνθρώπου κι ὄχι τὸν δουλικὸ φόβο ἑνὸς σκλάβου μπροστὰ στὸν ἰσχυρὸ ποὺ τὸν τρέμει πάντοτε».

Μελετώντας τα λόγια του Θεού, θεραπεύεται κανείς χωρίς να το καταλάβει

Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης

Η απελπισία και η απογοήτευση είναι το χειρότερο πράγμα. Είναι παγίδα του σατανά, για να κάνει τον άνθρωπο να χάσει την προθυμία του στα πνευματικά και να τον φέρει σε απελπισία.

Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί άγχος.

Αγαπάτε τους φίλους σας

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Η αγάπη προς τους φίλους είναι ακριβή. Εγώ μιλώ για την αληθινή, θεία αγάπη. Βοήθησε το φίλο σου για το καλό -και ζήτησε τη βοήθειά του για το καλό- μόνον αυτό μπορεί να από ονομαστεί πραγματική φιλική αγάπη. Επιθυμώ το φίλο όχι για να κολακεύει τις αδυναμίες μου και να σκεπάζει και να δικαιολογεί τα λάθη μου αλλά, αντίθετα, να με διορθώνει στο κακό και να με υποστηρίζει στο καλό. Τέτοια φιλία είναι καθαρτήριο, στο οποίο ο άνθρωπος καθαρίζεται από τις άγριες και χαμηλές συνήθειες και διαθέσεις. Η φιλία είναι πιο απαραίτητη στην ψυχή παρά στο σώμα. Στη θλίψη η σκέψη του φίλου φέρνει ευχάριστη όψη στο πρόσωπο. Στο νεκρικό κρεβάτι η παρουσία του φίλου ομορφαίνει το πρόσωπο του θανάτου.  Η φιλία είναι πάντοτε η ζωοδότρα πνοή του αγγέλου που μας παρακολουθεί στη ζωή, που μας σηκώνει όταν πέφτουμε και μας εμπνέει όταν αποδυναμωνόμαστε.

Ανάλογα με το είδος της αγάπης που προσφέρει ένας άνθρωπος στους φίλους του τέτοιους φίλους θα βρει. Ο καθένας έχει το φίλο που του αξίζει. Ανάλογα με την ποιότητα ή το μέγεθος της θυσίας βρίσκονται οι φίλοι. Θα πρέπει να απαρνηθώ οτιδήποτε ευτελές για να μπορέσω να έχω για φίλο εκείνον που το ύψος της ψυχής του μ΄αρέσει. Και πρέπει να αποβάλω τον εγωισμό αγαπώντας έναν μη εγωιστή φίλο. Και πρέπει να αποβάλω τη θηριωδία αγαπώντας έναν ευγενή φίλο.

ΗΘΕΛΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΩΦΕΛΗΘΕΙ ΚΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΚΑΛΥΨΕ ΜΙΑ ΠΟΡΝΗ

Ὁ Μέγας Ἐφραίμ, ποὺ ἦταν πάντα ἀφοσιωμένος σὲ θεϊκὲς σκέψεις καὶ σχεδὸν ἀκατάπαυστα εἶχε νοερὰ μπροστὰ στὰ μάτια του τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως καὶ συνεχῶς πενθοῦσε, «ἐμάκρυνε φυγαδεύων» κι αὐτός, ὅπως ὁ ψαλμῳδός, «καὶ ηὐλίσθη ἐν τῇ ἐρήμῳ» (Ψαλμ. 54:8), ἀποφεύγοντας κάθε θόρυβο καὶ φασαρία καὶ ζάλη τῆς ζωῆς. Καθὼς λοιπὸν πήγαινε ἀπὸ τόπο σὲ τόπο, γιὰ νὰ ὠφελήσει καὶ νὰ οἰκοδομήσει ψυχὲς - γιατὶ σ᾿ αὐτὸ τὸν κινοῦσε τὸ Ἅγιο Πνεῦμα- ἄφησε κάποτε τὴν πατρίδα του (Νίσιβη τῆς Μεσοποταμίας) μὲ ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὁ Ἀβραὰμ (Γέν. 12:1), καὶ ἦρθε στὴν πόλη τῶν Ἐδεσσηνῶν, τόσο γιὰ νὰ προσκυνήσει τὰ τίμια λείψανα (τοῦ ἀποστόλου Θαδδαίου) καὶ τοὺς ἱεροὺς τόπους, ὅσο καὶ γιὰ νὰ συναντήσει κάποιον λόγιο ἄνδρα, ποὺ θὰ τοῦ ἔδινε καρπὸ γνώσεως.

Eξουσία που μεροληπτεί αυτοκαταργείται

Του Χρήστου Γιανναρά ...H πρόσφατη αιφνίδια έκρηξη διακομματικού ενδιαφέροντος να παταχθεί η X.A., οι πραγματικές της αιτίες, θα απασχολήσει κάποτε την ιστορική έρευνα. Aφορμή πάντως ήταν η εν ψυχρώ δολοφονία ενός τριαντατετράχρονου. H αστυνομία κινήθηκε με εκπληκτική, πρωτοφανή αποτελεσματικότητα που συμπαρέσυρε και τη Δικαιοσύνη. Eμφανίστηκε, για πρώτη φορά στην Iστορία, να ομογνωμεί και το κομματικό σύστημα, ναι, με κοινή πολιτική βούληση. Kαι το ερώτημα είναι: η ομοφωνία ενός υπόδικου στις συνειδήσεις κομματικού συστήματος αρκεί για να εξαφανίσει την απειλή παρουσίας στο κοινοβούλιο του καρκινώματος που το ίδιο το σύστημα γέννησε;

Νεανικές Συναντήσεις

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 17 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 
ΚΑΙ ΚΑΘΕ ΠΕΜΠΤΗΣΤΙΣ 18:30 
ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ 

ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ 

ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟΥ 
ΓΙΑ ΝΕΟΥΣ, ΝΕΕΣ 

ΚΑΙ ΖΕΥΓΑΡΙΑ
ΣΤΟ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ Ι. ΜΑΣ ΝΑΟΥ. 
ΣΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ!!! 

Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική...

Καράμπαλη Βασιλική, φιλόλογος

... Και να, που ερχόμαστε τώρα να γράφουμε στα greeklish. στη μόδα του iPhone και του BlackBerry, του Facebook και του Skype. και τι θα πείραζε να γράφουμε στα ελληνικά; Γιατί θα πρέπει να υποτάξουμε τη γλωσσική παράδοση ετών και να μαζοποιηθούμε;

Έχουμε ελληνικές γραμματοσειρές και μπορούμε, αξιοποιώντας το διαδίκτυο και τα ηλεκτρονικά μέσα, να τις χρησιμοποιούμε. Άλλωστε, οι γραμματοσειρές αυτές έχουν το προτέρημα να δίνουν την εικόνα της λέξης, το οπτικό ίνδαλμα και να μας συμφιλιώνουν με την ορθογραφία και τη σημασία της. Εισερχόμαστε εκούσια σε μονοπάτια γλωσσικής αλλοίωσης, γκρινιάζοντας ταυτόχρονα για την «Ελλαδίτσα» μας που χάνεται...

Η Δύναμη της Μετανοίας!!! - Αληθινή ιστορία.

Ιερέας Βιορέλ Κοζοκάρου-Κίσιβο

Εδώ και επτά χρόνια είμαι ιερέας στο παρεκκλήσι των φυλακών Προύνκου στο Κίσιβο (σ.σ.Δημοκρατία της Μολδαβίας).

Επειδή παράλληλα υπηρετώ και στην ενορία μου κάνω εκεί ακολουθίες τις Τετάρτες και τις Παρασκευές.

Με βοηθούν κάποιοι κρατούμενοι ως εθελοντές.Ένα από τα καθήκοντά τους είναι να προετοιμάσουν τους κρατουμένους που θα συμμετάσχουν στην Ακολουθία της επομένης ημέρας δινοντάς τους να διαβάσουν είτε το Ωρολόγιο είτε κάποιο από τα βιβλία που έχουμε στην μικρή μας βιβλιοθήκη.

Θέλω όμως να σας διηγηθώ κάτι που συνέβη το φθινόπωρο του 2008.

Οι φυλακές Προύνκου.είναι οι μοναδικές φυλακές-νοσοκομείο στο οποίο βρίσκονται και άντρες και γυναίκες.

Σε ένα κελί του χειρουργικού τμήματος βρισκόνταν και η Ζαμφίρα η τσιγγάνα.Όταν ένας από τους εθελοντές πήγε στο κελί για να ρωτήσει ποιός θα συμμετείχε στην ακολουθία της επομένης ημέρας η Ζαμφίρα του είπε:

«Εγώ θα έρθω αλλά δεν έχω ανάγκη τα βιβλία σου».

Η Ζαμφίρα ήταν περίπου 36 ετών,όμορφή και απ'όσα είχα καταλάβει ''ελαφρών ηθών''.Ήταν στην φυλακή από τα δεκαέξι της χρόνια επειδή είχε σκοτώσει το παιδί της αλλά και γιά άλλα σοβαρά παραπτώματα.

Την επομένη λοιπόν η Ζαμφίρα ήρθε στην ακολουθία στο παρεκκλήσι..Την ημέρα εκείνη διαβάσαμε τον Ικετήριο κανόνα προς τον Ιησού Χριστό,την Παράκληση της Παναγίας και τον κανόνα της Θείας Μεταλήψεως.

"Δε θα γυρίσω να πάρω την Άννα. Συγγνώμη"

Της Μαριλής Μαργωμένου

Η Αννα ήταν ακόμα στον παιδικό σταθμό. Είχε πάει απόγευμα και η μαμά της δεν είχε εμφανιστεί. Οι νηπιαγωγοί δεν ήξεραν τι να κάνουν. Ωσπου το κοριτσάκι έβγαλε κάτι απ' την τσέπη του. Ηταν ένα σημείωμα: «Δεν θα γυρίσω να πάρω την Αννα. Δεν έχω λεφτά, δεν μπορώ να τη μεγαλώσω. Συγγνώμη. Η μαμά της».

Ο άνθρωπος που μου λέει την ιστορία την διηγείται σαν κάτι συνηθισμένο. Ο Στ. Σιφνιός είναι υπεύθυνος της κοινωνικής υπηρεσίας στα Παιδικά Χωριά SOS. «Οι νηπιαγωγοί κάλεσαν την Εισαγγελία», λέει. «Και ο εισαγγελέας έστειλε το παιδί σ' εμάς».

Ολα αυτά δεν έγιναν σε κάποιο βιβλίο του Ντίκενς. Εγιναν σε μια συνοικία της Αθήνας. Η μαμά της Αννας δεν είναι τρελή. Είναι μια κοπέλα που έχασε τη δουλειά της και πανικοβλήθηκε. Σαν την ιστορία της, υπάρχουν τουλάχιστον πεντακόσιες ακόμη ιστορίες. Σήμερα στην Ελλάδα πεντακόσιοι γονείς είναι σε τέτοια οικονομική κατάσταση, που ζήτησαν στα Παιδικά Χωριά SOS να αφήσουν εκεί το παιδί τους.

Πνευματικά λόγια από τον πρωταγωνιστή της Ρωσικής ταινίας "Το Νησί" (OSTROV).

Το καλοκαίρι του 2006 ο Πέτρου Μαμώνοφ “κήρυξε” στο Σότσι στη Μαύρη Θάλασσα. Ήταν αμέσως μετά την πρεμιέρα της ταινίας “Ostrov”. Αυτό το κείμενο αποδεικνύει ότι ο τεράστιος αυτός ηθοποιός και μουσικός, καταλαβαίνει πολύ καλά τι είναι πνευματική ζωή και ότι ο ρόλος του στο έργο μόνο τυχαίος δεν ήταν.

    – “Πόσο διεστραμμένα είναι όλα σήμερα! Οι κριτικοί συζητούσαν πρόσφατα για την ταινία “Ostrov” του PavelLunghin και μιλούσαν για την εκκλησία σαν να είναι κάτι μυθικό, σαν να είναι ο Ilya Murometz (πρόσωπο της παλαιάς ρωσικής παράδοσης σ.σ.)

    Πώς να ζήσεις εάν δεν πιστεύεις τίποτα; Τριγυρίζω συγχυσμένος δεξιά και αριστερά.

    Ενώ όταν έχεις πίστη, όσο κουρασμένος και να είσαι, θα δώσεις τη θέση σου σε μια γριούλα στο λεωφορείο. Κι αυτό είναι χριστιανισμός. Τρέχεις να πλύνεις τα πιάτα χωρίς να σου το ζητήσουν. Είναι αυτό μια χριστιανική πράξη; Είναι.

Να είσαι σαν μια ρόδα...

Αν δε βρίσκουμε μέσα μας πλούσιους καρπούς αγάπης, ειρήνης, χαράς, καλοσύνης, ταπεινοφροσύνης, απλότητας, ειλικρίνειας, πίστης, υπομονής, τότε όλη η εργασία μας πάει στα χαμένα, παρατηρεί ο άγιος Μακάριος ο Αιγύπτιος. Η εργασία γίνεται για να έχουμε κάποτε συγκομιδή. Η συγκομιδή όμως είναι του Κυρίου.

Τρομερή η ευθύνη των αναδόχων: Τι ακριβώς σημαίνει πνευματικός

Κανένας δεν μπορούσε να βαπτισθεί και να γίνει μέλος της Εκκλησίας μας, από της ιδρύσεως της μέχρι τώρα, εάν δεν διδασκόταν και δεν αποδεχόταν τις αλήθειες της ορθοδόξου πίστεως. Το έργο της διδασκαλίας των αληθειών της πίστεως ανήκε κυρίως στον επίσκοπο. Επειδή όμως εκείνος δεν επαρκούσε να κατηχεί όλους τους προσερχόμενους στον χριστιανισμό, ανέθετε και στους πρεσβυτέρους της εκκλησίας το έργο της κατηχήσεως. Ο επίσκοπος η οι επιτετραμμένοι προς τούτο πρεσβύτεροι όχι μόνο κατηχούσαν αλλά και εξέταζαν αν οι κατηχούμενοι έκαναν κτήμα τους αυτά που διδαχθήκαν.

Η Ταπείνωση

Αγίου Σιλουανού

… Τον πρώτο καιρό μετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος σκέφθηκα : Ο Κύριος μου συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, το μαρτυρεί μέσα μου η χάρη. Τι μου χρειάζεται, λοιπόν, περισσότερο ; Δεν πρέπει όμως να σκεφτόμαστε έτσι . Παρότι μας συγχωρούνται τα αμαρτήματα, εν τούτοις πρέπει να τα θυμόμαστε όλη τη ζωή μας και να θλιβόμαστε γι‘ αυτά, για να διατηρούμε τη συντριβή της καρδιάς . Εγώ δεν το ήξερα αυτό και έπαψα να έχω συντριβή και υπέφερα πολλά από τους δαίμονες. Και απορούσα, τι συμβαίνει μ ‘ εμένα; Η ψυχή μου γνωρίζει τον Κύριο και την αγάπη Του. Τότε πώς μου έρχονται κακοί λογισμοί; Αλλά ο Κύριος με σπλαχνίστηκε και με δίδαξε ο Ίδιος πώς πρέπει να ταπεινωθώ: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

Παιδεία

Χρήστου Γιανναρά

...Νομίζω ότι στόχος της κοινωνίας μας εδώ και αρκετά χρόνια, κυρίως έχω την εντύπωση μετά την μεταπολίτευση, στόχος έγινε η αύξηση του κατά κεφαλήν εισοδήματος, όχι η αύξηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας.Εάν υπήρχε μια πολιτική, η οποία θα σκόπευε στην αύξηση της κατά κεφαλήν καλλιέργειας, έχω την εντύπωση, πολλά και οικονομικά προβλήματα θα είχαν λυθεί. Το δείχνει το παράδειγμα της Ιρλανδίας, της Φινλανδίας...

13-10-13 Θ. Λειτουργία Ιερουργούντος του Σεβ. Μητροπολίτου Προικοννήσου κ. Ιωσήφ.

Στους μικρούς αγγέλους της ζωής

Η κρίσιμη ευκαιρία της κρίσεως

Αρχιεπ. Τιράνων, Δυρραχίου και πάσης Αλβανίας Αναστασίου

Κυρίαρχο θέμα, τον τελευταίο καιρό, είναι η οικονομική κρίση και συνοδεύεται συνήθως από κατήφεια, μελαγχολία και απαισιοδοξία. Εν τούτοις, η κρίση είναι δυνατόν να γίνει αποφασιστική ευκαιρία για να ανακαλύψουμε θαμμένους θησαυρούς αξιών του γένους μας, που μπορούν να μας οδηγήσουν σε νέα ανοδική πορεία. Γι᾽ αυτό όμως, απαιτείται προ πάντων σοβαρή αυτοκριτική. Δυστυχώς, η σημασία της λέξεως κρίση έχει φθαρεί. Και αντί να οδηγεί στην έντιμη αναγνώριση των δικών μας λαθών, χρησιμοποιείται για να τονίσει τα λάθη άλλων.

Από τη σοφία των στάρετς

Χωρίς την ταπείνωση, έλεγε ο στάρετς Αμβρόσιος, δε σώζεται ο άνθρωπος. Αν πιστέψουμε πως από δική μας αξία σωζόμαστε, έχουμε απατηθεί. Θα σας αναφέρω ένα διδακτικό περιστατικό. Μια επιφανής αρχόντισσα, αρκετά ευσεβής αλλά όχι και αρκετά ταπεινή, καθώς κοιμόταν είδε ένα συγκλονιστικό όνειρο: Πάνω σε ένδοξο θρόνο ο δίκαιος Κριτής! Και απέναντί του πλήθη λαού, μεταξύ των οποίων και η ίδια. Ο Χριστός ετοιμαζόταν να καλέσει κοντά Του τους εκλεκτούς. Εκείνη που βασιζόταν στις αρετές της και στις καλοσύνες της περίμενε μεγάλες τιμές, αλλά έπεσε έξω στην πρόβλεψή της…

Θρησκεία και Εκκλησια

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου

Ο Χριστός δεν ίδρυσε μια ωραία θρησκεία ανάμεσα στις άλλες. Ίδρυσε τη μοναδική, αληθινή και σώζουσα Εκκλησία. Από πολλών ετών η ορθόδοξη εκκλησία δέχθηκε πολλές συντονισμένες και οργανωμένες επιθέσεις και πολεμικές.

Αυτές τελικά την έβλαψαν ή την ωφέλησαν; Η χριστιανική θρησκεία είναι σύστημα ιδεών, αρχών και θεσμών. Η εκκλησία είναι θεοΐδρυτη, βασισμένη στο αίμα του Χριστού και των μαρτύρων. Συνήθως μιλώντας για χριστιανική θρησκεία απομακρυνόμεθα από την ουσία της εκκλησίας. Η ορθόδοξη εκκλησία δεν είναι έννοια, θεωρία, ιδεολογία και ηθικός στοχασμός. Εκκλησία είναι η ζωή του Χριστού η αληθινή.

Μια διαφορετική "επανάσταση"...

Eπαναστατική ορμή θα πει: να αλλάξεις εσύ τους όρους του παιχνιδιού, να φέρεις σύγχυση στον αντίπαλο, να πάψεις να παίζεις στο γήπεδό του. 

Aντί να απεργήσουν οι εκπαιδευτικοί, να μπουν όλοι στις τάξεις τους, αλλά αρνούμενοι το «πρόγραμμα» του υπουργείου. 

Oλες τις ώρες, όλες τις μέρες, μαζί με τα παιδιά, να μνημονεύουν Διονύσιο Σολωμό και να μνημονεύουν Aλέξανδρο Παπαδιαμάντη. 

Kαι να συζητάνε, να συζητάνε ατέλειωτα με τα παιδιά. Nα τους μιλάνε μόνο για ό,τι οι ίδιοι αγαπούν, για ό,τι τους ίδιους παθιάζει – θεωρητικά (όχι χρηστικά) μαθηματικά, τη φυσική σαν ερευνητική περιέργεια, την Iστορία σαν σπουδή των πολιτισμών. 

Nα απεργήσουν με αποχή από τη «λογική» του κομματικού κράτους, όχι απέχοντας από τα παιδιά.

Mόνο έτσι ξεκινάνε επαναστάσεις.

Χ.Γ.

πηγή: "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ" 6/10/2013

Η αγάπη νικά τα όπλα

Ἦταν τό Καλοκαίρι τοῦ 1974. Τά τουρκικά στρατεύματα εἰσβάλλουν στήν Κύπρο καί σκορποῦν τό θάνατο.Στή Μόρφου συμβαίνει ἕνα συνταρακτικό γεγονός.Τοῦρκοι στρατιῶτες συλλαμβάνουν δεκαπέντε χριστιανούς. Τούς φέρνουν στήν αὐλή τοῦ σπιτιοῦ τοῦ Ἑλληνοκυπρίου δασκάλου καί ἐκεῖ τούς καταδικάζουν σέ θάνατο.

Ἑτοιμάζουν τά ὄπλα καί στρέφουν τούς αἰχμαλώτους, ἄνδρες, γυναῖκες καί μικρά παιδιά, στόν τοῖχο.Θρῆνος, κλαυθμός καί ὀδυρμός πολύς. Τραγικές στιγμές γιά τούς μελλοθανάντους. Περιμένουν μέσα σέ κλίμα φόβου καί ἀγωνίας τόν Τοῦρκο ἀξιωματικό νά ἔλθει καί νά διατάξει τό ‘’πυρ’’ γιά νά τούς φονεύσει. Στρέφουν τότε τό νοῦ τους καί τή καρδιά τους μέ θερμή προσευχή στήν ἐλπίδα τῶν ἀπελπισμένων, στή Παναγία μας.

Ο λιθοξόος

Κάποτε ήταν ένας λιθοξόος που δεν ήταν ικανοποιημένος από τον εαυτό του και την ζωή του.

Μια μέρα, περνώντας έξω από το σπίτι ενός πλούσιου εμπόρου, κοίταξε μέσα από την ανοιχτή πόρτα και θαύμασε τα όμορφα πράγματα και τους σημαντικούς επισκέπτες.

«Πόσο σπουδαίος να είναι αυτός ο έμπορος!» σκέφτηκε με ζήλια και ευχήθηκε να γίνει σαν αυτόν τον έμπορο.
Προς μεγάλη του έκπληξη, αμέσως μεταμορφώθηκε σε έμπορο, απολαμβάνοντας τις πολυτέλειες και την ισχυρή επιρροή, μα και την ζήλια των πιο φτωχών απ’ αυτόν

ΑΓΑΠΗ - Αγιου Μαξίμου του Ομολογητού

Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού

Όποιος αγαπάει το Θεό, δεν είναι δυνατό να μην αγαπήσει και κάθε άνθρωπο σαν τον εαυτό του.

Και όσους ακόμα είναι υπόδουλοι στα πάθη τους, κι αυτούς τους αγαπάει σαν τον εαυτό του, και χαίρεται με αμέτρητη και ανείπωτη χαρά, όταν τους βλέπει να διορθώνονται.

«Όποιος με αγαπάει»,

λέει ο Κύριος, «θα τηρήσει τις εντολές μου» (Ιω. 14, 23). «Και η δική μου εντολή είναι να αγαπάτε ο ένας τον άλλο» (Ιω. 15,12). Εκείνος λοιπόν που δεν αγαπάει τον πλησίον του, αθετεί την εντολή του Κυρίου.

Και όποιος αθετεί την εντολή του Κυρίου, ούτε τον Κύριο είναι δυνατό ν' αγαπήσει.

Λίγο ακόμα - Γ. Σεφέρης

Αγιασμός - Έναρξη Κατηχητικών

Η πιο όμορφη θάλασσα είναι αυτή που δεν έχουμε ακόμα ταξιδέψει...

Τα πιο όμορφα παιδιά δεν έχουν ακόμα μεγαλώσει...

Τις πιο όμορφες ημέρες μας, δεν τις έχουμε ακόμα ζήσει...

Κι αυτό που θέλω να σου πω, το πιο όμορφο απ'όλα...

δεν στο 'χω πει ακόμα...

Με τον αγιασμό που θα τελεσθεί την Κυριακή 6 Οκτωβρίου και ώρα 11:00, ξεκινάνε και φέτος τα κατηχητικά σχολεία για παιδια προσχολικής ηλικίας και δημοτικού, οι Νεανικές Ενοριακές Συντροφιές για νέους Γυμνασίου και Λυκείου, καθώς και οι συναντήσεις για αποφοίτους.

Στην Ενορία μας θα λειτουργούν κάθε Κυριακή 10:30 - 11:30 τμήματα κατηχητικών για παιδιά προσχολικής ηλικίας, δημοτικού και γυμνασίου.

Επίσης κάθε Κυριακή 18:30 - 19:30 θα λειτουργεί τμήμα εκμάθησης παραδοσιακών χορών για παιδιά όλων των ηλικιών.

Κάθε Δευτέρα 18:00 - 20:00 θα λειτουργεί τμήμα εκμάθησης αγιογραφίας.

Με πατρικές ευχές,

                                                                                   π. Γεώργιος

Η ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ

Ὑπάρχει μιά διαφορά μεγάλη ἀνάμεσα στούς χριστιανούς καί σ' αὐτούς πού δέν πιστεύουν στόν Χριστό. Οἱ μέν χριστιανοί ἔχουν ὡς νόμο τήν θεία δικαιοσύνη, ἐνῶ οἱ ἄπιστοι ἔχουν τό ἀνθρώπινο δίκαιο.

          

  Ἡ δικαιοσύνη τῶν ἀνθρώπων εἶναι μηδέν μπροστά στήν θεία δικαιοσύνη. Ὁ Κύριός μας ἐφάρμοσε πρῶτος τήν θεία αὐτή δικαιοσύνη. "Οὔτε ὅταν τόν κατηγοροῦσαν δικαιολογοῦσε τόν ἑαυτό του, οὔτε ὅταν τόν ἔφτυναν διαμαρτυρόταν, οὔτε ὅταν ἔπασχε ἀπειλοῦσε", ἀλλά ὅλα τά ὑπέμεινε καρτερικά καί σιωπηλά, χωρίς ν' ἀντιδράσει καθόλου. Ἄφησε ἀκόμη καί τά ἐνδύματά Του νά Τοῦ ἀφαιρέσουν κι ἔτσι νά διαπομπευτεῖ ὁ Θεάνθρωπος μπροστά στά κτίσματά Του γυμνός. Τό σπουδαιότερο ὅμως ὅλων ἦταν ὅτι Ἐκεῖνος ὄχι μόνο δέ ζητοῦσε βοήθεια ἀπό τούς ἀνθρώπινους νόμους, ἀλλά ἀντίθετα δικαιολογοῦσε τούς διῶκτες του στόν Πατέρα Του κι εὐχόταν γι' αὐτούς, ὥστε νά συγχωρεθοῦν λέγοντας "... πάτερ, ἄφες αὐτοῖς οὐ γάρ οἴδασι τί ποιοῦσι."

            Ἐμεῖς ὅμως δέν κυττᾶμε τό παράδειγμα τοῦ Χριστοῦ μας κι ἔτσι δέν παύουμε νά δικάζουμε τούς ἄλλους, ἄν δέν πάρουμε πίσω τά διεκδικούμενα εἴτε πράγματα εἶναι αὐτά, εἴτε τήν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων δικαίωσή μας, ὅταν πιστεύουμε ὅτι ἔχουμε ἀδικηθεῖ! Ὅταν μάλιστα πρίν ἀπό τό χρέος εἰσπράττουμε καί τούς "τόκους" τῆς χαιρεκακίας τῆς ἀνθρώπινης δικαίωσης!

            Τό ἀποτέλεσμα εἶναι τότε νά γίνεται τό δίκαιό μας ἀρχή μεγάλης ἀδικίας!