Καλή Παναγιά!

Θα ξανασυναντηθούμε 
διαδικτυακά 
-Θεού θέλοντος- 

στις αρχές 

του νέου εκκλησιαστικού έτους. 

Εύχομαι 

σε όλες  και όλους 

καλή Παναγιά  

και καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

Τα σημάδια της αγάπης προς τον Θεό

Άγιος Τύχων, αρχιεπίσκοπος Βορονέζ και Ζαντόνσκ

Ἀλλά ἄς δοῦμε ποιά εἶναι τά σημάδια τῆς ἀγάπης μας πρός τόν Θεό, γιά νά μήν ἔχουμε ψεύτικη ἰδέα γιά τήν ἀγάπη αὐτή. Γιατί σέ τίποτε ἄλλο δέν ἀπατᾶται ὁ ἄνθρωπος, ὅσο στό θέμα τῆς ἀγάπης. Τά σημάδια τῆς ἀληθινῆς ἀγάπης εἶναι τά ἑξῆς:

Α΄ Ἡ τήρηση τῶν ἐντολῶν Του

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος καθορίζει καί λέει: «Ὁ ἔχων τάς ἐντολάς Μου καί τηρῶν αὐτάς, ἐκεῖνος ἐστιν ὁ ἀγαπῶν Με» (Ἰω. 14 : 21). Ὅποιος ἀγαπάει εἰλικρινά τόν Θεό, προσπαθεῖ νά φυλάγεται ἀπ᾿ ὅσα δέν ἀρέσουν σ᾿ Ἐκεῖνον καί ἀγωνίζεται νά ἐφαρμόζει ὅσα Ἐκεῖνος ἀγαπάει. Γι᾿ αὐτό ἐκτελεῖ τίς ἅγιες ἐντολές τοῦ Κυρίου. Ἑπόμενο εἶναι λοιπόν νά μήν ἔχουν ἀγάπη πρός τόν Θεό ὅσοι χριστιανοί δέν δείχνουν ἐνδιαφέρον γιά τίς ἐντολές Του. Σ᾿ αὐτούς συγκαταλέγονται καί οἱ κακοποιοί, ὅσοι βλάπτουν τούς ἄλλους μέ ποικίλους τρόπους, οἱ ἄσωτοι, οἱ μοιχοί, οἱ αἰσχροί, οἱ κλέφτες, οἱ ἅρπαγες, οἱ ληστές, οἱ ἄδικοι…

Σ᾿ αὐτούς συγκαταλέγονται οἱ πονηροί, οἱ δόλιοι, οἱ γόητες, οἱ ἀπατεῶνες καί οἱ ὑποκριτές. Σ᾿ αὐτούς συγκαταλέγονται ἀκόμα οἱ μάγοι κι᾿ ἐκεῖνοι πού τούς φωνάζουν στά σπίτια τους καί γενικά ὅλοι οἱ παράνομοι. Αὐτοί, ὅπως δέν ἀγαποῦν τόν νόμο τοῦ Θεοῦ, ἔτσι δέν ἀγαποῦν κι᾿ Αὐτόν τόν Ἴδιο. Αὐτοί ἀγαποῦν τόν ἑαυτό τους καί τά πάθη τους, καί ὄχι τόν Θεό καί τόν ἅγιο νόμο Του.

Να το θυμάσαι αυτό και να προσέχεις...

Δημήτριος Παναγόπουλος

Όταν θα σε χειροκροτούν οι άλλοι, εσύ θα βάλεις το κεφάλι κάτω και θα πεις: ''Θεέ μου, σκέπασέ με αυτήν την ώρα...''. Και όταν οι άλλοι θα σε λένε ''Μπράβο!'', εσύ να νοιώθεις ότι κλέβεις το Θεό, διότι ο Θεός είναι Εκείνος που σε έδωσε, ό,τι σε έδωσε, ώστε να σε χειροκροτούν και να σε λένε ''Μπράβο!'' οι άλλοι...

Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω και αν είσαι άξιος... διότι και αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα. Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σε έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια πρέπει να ταπεινοφρονείς... 

Γι' αυτο πάντα ο άνθρωπος πρέπει να είναι δακρυσμένος, δοξολογώντας το Θεό για όσα του έχει δώσει. Αλίμονο στον άνθρωπο, που δεν υπολογίζει το Θεό, νομίζοντας ότι, ό,τι έχει είναι δικά του και ότι τα απέκτησε με δικές του δυνάμεις...

Γιατί τότε θα έρθει μια μέρα, που θα εξευτελιστεί...

πηγή

Ὀκτώ τρόποι πειρασμῶν

Χριστοδούλου A.

Οἱ ἅγιοι Πατέρες τῆς Ὀρθοδοξίας μας πού πάσχουν τά Θεῖα – μᾶς διδάσκουν πώς στό δρόμο τῆς σωτηρίας ὁ ἄνθρωπος πειράζεται ἀπό τό διάβολο μέ ὀκτώ τρόπους: (1) ἐκ τῶν ὄπισθεν, (2) ἐκ τῶν ἔμπροσθεν, (3) ἐξ ἀριστερῶν, (4) ἐκ δεξιῶν, (5) ἐκ τῶν κάτω, (6)ἐκ τῶν ἄνω, (7) ἐκ τῶν ἔσω καί (8) ἐκ τῶν ἔξω.

(1) Ἐκ τῶν ὄπισθεν πειράζει τόν ἄνθρωπο ὁ διάβολος ὅταν ὁ ἄνθρωπος συνέχεια θυμᾶται τίς προηγούμενες ἁμαρτίες πού ἔχει διαπράξει καί τά κακά του ἔργα καί τά ἀναμασᾶ στή μνήμη του καί ἀσχολεῖται μέ αὐτά εἴτε μέ ἀπόγνωση γι’ αὐτά εἴτε μέ ἐνήδονη ἀναπόληση. Ἔτσι ἡ ἀνάμνηση αὐτῶν πού κάναμε στό παρελθόν γίνεται πειρασμός τοῦ διαβόλου.

Το ψεύτικο κάλλος...

Είπε Γέρων: Το κάλλος είναι στην απλότητα και την σεμνότητα και όχι στην χυδαιότητα και προκλητικότητα. Ειδικά οι γυναίκες πέφτουν θύματα μιας μόδας που προβάλει ως καλαίσθητη παρουσία μια εξεζητημένη εμφάνιση. Τα εξεζητημένα όμως θέλουν να κρύψουν πολλά και η αλήθεια είναι ότι κυρίως προσπαθούν να κρύψουν ανασφάλειες και κόμπλεξ.

Απλά, ταπεινά και σεμνά. Το κάλλος πάντα φέρει κάτι το ιερό και θείο. Άλλο το ποθητό (που ενέχει εμπάθεια) και άλλο το όμορφο και καλαίσθητο. 

Δυστυχώς όμως πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι ποθητοί ό,τι κι αν τους στοιχίσει παρά να είναι όμορφοι.

Η Μεταμόρφωση του Κυρίου

+Αρχιμ. Γεώργιος Καψάνης

Μεταφερθήκαμε νοερά στο Όρος Θαβώρ, εκεί που έγινε η Μεταμόρφωση του Κυρίου. Είδαμε νοερά τον Θεάνθρωπο Σωτήρα μας μεταμορφούμενο, λάμποντα ως τον ήλιο, και τα ενδύματά Του λευκά ως το φως. Είδαμε τους εκπροσώπους της Παλαιάς Διαθήκης, τον προφήτη Ηλία και τον προφήτη Μωϋσή, να συνομιλούν με τον Ιησού. Είδαμε τους αγίους Αποστόλους να εξίστανται και να θαυμάζουν. Και όπως λέγουν όσοι επισκέπτονται το Όρος Θαβώρ της Μεταμορφώσεως, την ημέρα αυτή της εορτής όλο το Όρος ευωδιάζει. Έτσι και με αυτό ακόμη το σημείο, αυτή την ουράνια ευωδία, την οποία οι ευλαβείς προσκυνητές του Όρους της Μεταμορφώσεως σήμερα αισθάνονται, δίνει ο Κύριος μία ακόμη απόδειξη της παρουσίας Του και της Χάριτός Του επάνω σ’ αυτό το ευλογημένο Θαβώριο Όρος.

Όλοι οι Χριστιανοί, οι οποίοι αγαπούν τον Θεό, έχουν μέσα τους ένα πόθο· θέλουν και αυτοί να μεταμορφωθούν. Δεν θέλουμε η ζωή μας να μείνει σαρκική, δεν θέλουμε η ζωή μας να μείνει στα χαμηλά, στα γεώδη, στα μάταια, στα πάθη, στις αμαρτίες. Μπορεί να είμαστε αμαρτωλοί και εμπαθείς, αλλά κατά βάθος λαχταρούμε κάτι άλλο. Λαχταρούμε να μεταμορφωθούμε, να πάψουμε να είμαστε εμπαθείς και να γίνουμε πνευματικοί άνθρωποι, να νικήσουμε τον παλαιό άνθρωπο, να νικήσουμε τον εγωϊσμό, και το σκοτάδι που υπάρχει μέσα μας να νικηθεί από το Φως του Χριστού, και από σκοτεινοί που είμαστε να λάμψουμε και εμείς μέσα στο Φως του Χριστού ήδη από αυτή την παρούσα ζωή.

Τι μας δείχνει η Μεταμόρφωση του Χριστού

Καθηγητῆ Βασιλείου Στογιάννου

Ἡ Μεταμόρφωση μᾶς δείχνει ποιός εἶναι ὁ Χριστός. Πολλοί σύγχρονοί μας ἔχουν γιά τόν Χριστό τήν πλανεμένη ἀντίληψη πώς εἶναι ἕνας μεγάλος δάσκαλος ἤ ἕνας ἠθικολόγος. Ἡ Μεταμόρφωσή του ὅμως ἀποκαλύπτει ὅτι εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀλλαγή τῆς μορφῆς του, τό θεϊκό ἄκτιστο φῶς πού τόν περιτριγύρισε, ἡ οὐράνια φωνή τοῦ Πατρός πού μαρτύρησε γιά τή θεϊκή του φύση, ὅλα δείχνουν ὅτι εἶναι Θεός. Μπορεῖ νά ἔζησε ἀνάμεσά μας μέ τήν μορφή δούλου, μπορεῖ ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς νά ὑπέμεινε τό σταυρικό θάνατο, δέν παύει ὅμως οὔτε στιγμή νά εἶναι ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ πού ἐνανθρώπησε, δίδαξε, ἔπαθε καί ἀναστήθηκε ἀπό ἀπέραντη ἀγάπη γιά τό πλάσμα του, τόν ἄνθρωπο. Ἐπειδή εἶναι Θεός, γι’ αὐτό εἶναι καί σωτήρας μας. Ἐπειδή εἶναι Θεός, γι’ αὐτό τά λόγια του καί ἡ ζωή του εἶναι δεσμευτικά γιά τούς πιστούς. Ἐπειδή εἶναι Θεός, γι’ αὐτό ἡ ζωή καί τό ἔργο του εἶναι τό κέντρο τῆς πίστεώς μας.

Ο διάβολος δεν μπορεί να αναγκάσει κανέναν από μας να αμαρτήσει!

Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς 

Τί εἶναι οἱ ἀνθρώπινες νίκες; Τίποτε. Ὅλες οἱ ἀνθρώπινες νίκες, ἄν δέν νικοῦν τόν θάνατο, εἶναι ἧττες. Τί εἶναι ὅλες οἱ νίκες, τίς ὁποῖες πολλοί βασιλιάδες καί ἰσχυροί αὐτοῦ τοῦ κόσμου, ἐπέτυχαν καί ἐπιτυγχάνουν; Τί εἶναι οἱ εὐρωπαϊκοί πόλεμοι: πρῶτος, δεύτερος, τρίτος, δέκατος καί πεντηκοστός; Τί εἶναι; Εἶναι ἧττες, ἧττα μετά τήν ἧττα. Δέν εἶναι νίκες. Οἱ ἄνθρωποι σκοτώνουν, ἐπενόησαν τόν πόλεμο καί τούς φόνους σάν μέσο, γιά νά νικήσουν τό κακό σ’ αὐτόν τόν κόσμο.

Μόνο ὁ Θεός καί ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά νικήσουν τό κακό σέ αὐτόν τόν κόσμο. Μόνο ὁ Θεός καί ἡ δύναμις τοῦ Θεοῦ μποροῦν νά νικήσουν τόν δημιουργό κάθε κακοῦ καί κάθε ἁμαρτίας, τόν διάβολο. Ὁ Θεός ἔδωσε αὐτές τίς θεῖες δυνάμεις σέ κάθε ἕναν ἀπό ἐμᾶς, γιά νά νικᾶμε καί ἐμεῖς σάν λογικά ἀνθρώπινα ὄντα, σάν λογικά ὄντα τοῦ Θεοῦ, τό κακό· νά νικᾶμε τόν διάβολο μέ τήν δύναμι τοῦ Θεοῦ.

Αυτή είναι η χαρά και η ελπίδα μας

Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου

Όταν η ψυχή κατέχεται από την αγάπη του Θεού, τότε, ω, πως είναι όλα ευχάριστα, αγαπημένα και χαρμόσυνα! Η αγάπη, όμως, αυτή συνεπάγεται θλίψη· κι όσο βαθύτερη είναι η αγάπη, τόσο μεγαλύτερη είναι κι η θλίψη.

Η Θεοτόκος δεν αμάρτησε ποτέ, ούτε καν με τον λογισμό, και δεν έχασε ποτέ τη χάρη, αλλά κι αυτή είχε μεγάλες θλίψεις. Όταν στεκόταν δίπλα στον Σταυρό, τότε ήταν η θλίψη της απέραντη σαν τον ωκεανό και οι πόνοι της ψυχής Της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτεροιαπό τον πόνο του Αδάμ μετά την έξωση από τον Παράδεισο, γιατί και η αγάπη της ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερη από την αγάπη του Αδάμ στον Παράδεισο. Κι αν επέζησε, επέζησε μόνο με τη θεία δύναμη, με την ενίσχυση του Κυρίου, γιατί ήταν θέλημά Του να δει την Ανάσταση και ύστερα, μετά την Ανάληψή Του, να παραμείνει παρηγοριά και χαρά των Αποστόλων και του νέου χριστιανικού λαού.

Εμείς δεν φτάνουμε στο πλήρωμα της αγάπης της Θεοτόκου, και γι' αυτό δεν μπορούμε να εννοήσουμε πλήρως το βάθος της θλίψεώς της.Η αγάπη της ήταν τέλεια. Αγαπούσε άπειρα τον Θεό και Υιό Της, αλλ' αγαπούσε και τον λαό με μεγάλη αγάπη. Και τι αισθανόταν άραγε, όταν εκείνοι, που τόσο πολύ η ίδια αγαπούσε και που τόσο πολύ ποθούσε τη σωτηρία τους, σταύρωναν τον αγαπημένο της Υιό;

Καθώς αντλούσαμε νερό αντλήσαμε και βάτραχο...

Αγίου Ιωάννου του Σιναϊτου

«Μερικές φορές, καθώς ἀντλούσαμε νερό ἀπό τίς πηγές, ἀντλήσαμε μαζί μέ αὐτό, χωρίς νά τό καταλάβωμε, καί ἕναν βάτραχο. 

Παρόμοια πολλές φορές, καθώς καλλιεργοῦμε τίς ἀρετές, ὑπηρετοῦμε καί τίς κακίες πού χωρίς νά φαίνωνται εἶναι συμπεπλεγμένες μαζί τους.