Ερμηνεία των Ψαλμών (103ος Ψαλμός Β΄ μέρος)

Από την σημερινή Αρχιερατική Θ. Λειτουργία στον Ι. Ναό μας (Τελώνου και Φαρισαίου), ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Προικοννήσου κ.κ. Ιωσήφ

 

Τελώνου και φαρισαίου

Η αληθινή σχέση του ανθρώπου με το Θεό δεν πραγματώνεται με τη συσσώρευση πολλών κατορθωμάτων και αξιόμισθων πράξεων, αλλά με την απάρνηση του εαυτού μας και την εκζήτηση του ελέους του Θεού.

Πριν ανεβούμε την κλίμακα των αρετών είναι απαραίτητο να κατεβούμε τα σκαλοπάτια των παθών και της φιλαυτίας μας.

Ασκούμαστε για να αποκτήσουμε ταπεινό φρόνημα και αναζητούμε την ταπείνωση ως το μοναδικό δρόμο προς το Θεό και τη Βασιλεία Του.

ΚΑΛΟ ΤΡΙΩΔΙΟ!

π. Γ.Θ.

Η καλλιέργεια της καρδιάς με τη σταύρωση του νου

Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο η σοφία του Θεού αποτελεί μωρία για τον κόσμο.(Α’ Κορ. 1,18) Ο κόσμος βλέπει τον Σταυρό του Χριστού ως μωρία. Όσοι όμως γεύονται τη σωτηρία που έφερε ο Σταυρός του Χριστού στον κόσμο, πείθονται ότι Αυτός υπερβαίνει κάθε ανθρώπινη σοφία και ότι η σοφία και η δύναμη του Θεού έχουν την ισχύ να σώζουν τον άνθρωπο.

Ο Χριστός πέθανε στον Σταυρό υπακούοντας στον Ουράνιο Πατέρα Του, και ο πιστός αναλαμβάνει τον σταυρό του τηρώντας τις εντολές του Θεού. Ο άνθρωπος είναι αδύνατον να σωθεί αποφεύγοντας τον σταυρό και τον θάνατο. Πρώτος ο Χριστός πέθανε στον Σταυρό για τη σωτηρία των ανθρώπων, και στη συνέχεια όσοι επιθυμούν να ακολουθήσουν την οδό του Χριστού, την οδό της ζωής, αναλαμβάνουν τον σταυρό τους εκούσια προς εκπλήρωση της θείας εντολής. Η υπακοή στο θέλημα του Θεού, που πραγματοποιείται με την τήρηση των εντολών, σταυρώνει τον νου, για να γεννηθεί μέσα του ένας άλλος νους, ο νους του Χριστού. Για να γίνουμε σοφοί, πρέπει πρώτα να γίνουμε μωροί, όπως λέει ο Απόστολος. (Α’ Κορ. 3,18) Με την ακαταπόνητη αναζήτηση ταπεινών σκέψεων ο νους μας δεσμεύεται και ασφαλίζεται στη μακάρια αιχμαλωσία του Ιησού Χριστού. Προς τον σκοπό αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντική, διότι επιφέρουν ταπείνωση στον νου, καθώς εκπορεύονται από το ταπεινό Πνεύμα του Θεού. (…)

Η προγραμματισμένη για σήμερα "Ερμηνεία των Ψαλμών" αναβάλλεται για προσωπικούς λόγους.

Νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ...

Για ακόμη μια φορά στο ίδιο έργο θεατές.

Για μια ακόμη φορά οι Ναοί κλείνουν για τους πιστούς γιατί "ανακαλύφθηκε" πως και τα ελάχιστα (ΕΝΝΙΑ) άτομα στους Ναούς (εκατοντάδων τετραγωνικών) είναι το μείζον πρόβλημα για την αύξηση του επιδημιολογικού φορτίου και των κρουσμάτων από κορωνοϊό.

Γιατί κάποιοι θέλουν να μας "προστατέψουν" και να καθορίσουν τις προτεραιότητες, τις επιλογές και την ελευθερία των ανθρώπων.

Πάντα για το "καλό" μας. Πάντα για εμάς, χωρίς εμάς.

Στην αληθινή -και όχι κατ' επίφαση- δημοκρατία ο λαός ορίζει τη ζωή του, τις προτεραιότητές του, την προσωπική, κοινωνική και εθνική πορεία του.

Στην κοινοβουλευτική απολυταρχία δυτικού τύπου, οι λίγοι καθορίζουν τις τύχες των πολλών:

Αγνοούν το 70% του λαού που ζητά να μην παραχαραχθεί η Ιστορία (βλέπε Μακεδονία)

Μετατρέπουν την ψήφο του 61% από Όχι σε Ναι.

Σφυρίζουν αδιάφορα στο 60% που δε συμφωνεί με το κλείσιμο των πάντων εξαιτίας της πανδημίας.

Προσπαθούν, πάντοτε με "δημοκρατικούς" τρόπους, να κατευθύνουν την κοινή γνώμη και να φιμώσουν κάθε φωνή που δεν εξυπηρετεί τα σχέδια και τις επιδιώξεις τους.

Σε όλα αυτά απαντάμε:

Δε θα γίνουμε τα πιόνια στην παγκόσμια σκακιέρα, στην παγκόσμια επανεκκίνηση.

Δε θα γίνουμε αλγόριθμοι και "λειτουργικά συστήματα" στα σχέδια της Σίλικον Βάλεϊ.

Δε θα γίνουμε "αναβαθμισμένοι" μετάνθρωποι με έλεγχο της ζωής και των επιλογών μας.

Δε θα δεχθούμε να γίνουμε τα μηδενικά στα κέρδη της οικονομικής ολιγαρχίας.

Γι' αυτό δε θέλουν ανοιχτούς τους Ναούς.

Γιατί η Θ. Λειτουργία, αποτελεί πυρήνα που απειλεί το σαθρό οικοδόμημα της Ν.Τ.Π.

Γιατί η Θ. Λειτουργία οδηγεί τους ανθρώπους στο Θεάνθρωπο Χριστό και όχι να γίνουν Ανθρωποθεοί, Υπάνθρωποι, Απάνθρωποι, Υπεράνθρωποι, Μετάνθρωποι.

Γιατί μέσα από τη Θ. Λειτουργία καλλιεργείται η Ελευθερία και ο Σεβασμός της ανθρώπινης υπάρξεως εξ άκρας συλλήψεως και μέχρι την τελευταία πνοή του ανθρώπου (όχι ευγονική, εκτρώσεις, ευθανασία κλπ).

Γιατί στη Θ. Λειτουργία μπολιάζεται ο άνθρωπος με την αληθινή προοπτική της αιώνιας ζωής και ως εκ τούτου μπορεί να λέει ΟΧΙ σε κάθε τι ψεύτικο, πρόσκαιρο και εφήμερο που του πλασάρεται.

Ας μη φοβηθούμε, ας μη δειλιάσουμε, ας μην εγκαταλείψουμε τον αγώνα. Ας θυμόμαστε τον ποιητή:

"Μας φοβούνται και μας σκοτώνουν,

και όταν μας σκοτώνουν

νεκρούς μας φοβούνται πιο πολύ".

ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

π. Γ.Θ.

Ερμηνεία των Ψαλμών (89ος Ψαλμός Β΄ μέρος)

Εις την Υπαπαντήν του Κυρίου

 

† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους

Ο μωσαϊκός νόμος, ο οποίος επρόσταζε να προσφέρεται κάθε πρωτότοκο αρσενικό βρέφος στον Ναό του Σολομώντος την τεσσαρακοστή ημέρα από της γεννήσεώς του, απέβλεπε στο να προετοιμάση τον Ισραηλιτικό λαό, όπως και άλλες διατάξεις του Νόμου, για την έλευσι του Μεσσίου. Για εκείνον τον μοναδικό πρωτότοκο Υιό τής Παρθένου, ο οποίος θα ήτο ολοκληρωτικά αφιερωμένος εις τον Θεόν, δηλαδή τον Μεσσίαν. Είχε λοιπόν μεσσιανικό χαρακτήρα αυτή η εντολή. Και με παρόμοιες εντολές διατηρήθηκε στον Ισραηλιτικό λαό η συνείδησις της ανεπαρκείας του Νόμου για την σωτηρία των ανθρώπων και της προσδοκίας του ερχομένου Μεσσίου, ο οποίος θα επλήρωνε τον Νόμο και θα έφερε το πλήρωμα της σωτηρίας και της αιωνίου ζωής στους ανθρώπους.

Αφορούσε λοιπόν τον Χριστόν η διάταξις αυτή, και ο Κύριος, προς τον οποίον κατέτεινε αυτή η εντολή, δεν εχρειάζετο να προσφερθή εις τον Ναόν, διότι ήτο ο ίδιος ο Ναός της Θεότητος. Ηθέλησε όμως αυτός ο Ποιητής του Νόμου να πληρώση τον Νόμον, τιθέμενος υπό τον Νόμον. Και ως δούλος και αυτός να προσφερθή εις τον Ναόν από την Μητέρα Του και τον θετό πατέρα Του και να γίνουν τα ειθισμένα και υπό του Νόμου προβλεπόμενα, οι τελετουργίες και οι προσφορές ζεύγους τρυγόνων ή δύο νεοσσών περιστερών.

Έτσι ο Κύριος, όπως και με την Περιτομή και με το Βάπτισμά Του στον Ιορδάνη ποταμό και με άλλες πράξεις Του, κατέστησε τον εαυτό Του υπό τον Νόμον, ώστε να υπερβή τον Νόμον διά της υπακοής του εις τον Νόμον, να πληρώση τον Νόμον και να χαρίση εις τους ανθρώπους, δι’ αυτής της υποταγής Του εις τον Νόμον, την αληθινή ελευθερία. Δεν είχε ανάγκη Εκείνος να κερδίση την ελευθερία υποτασσόμενος εις τον Νόμον, διότι ήτο ο Ίδιος ο χορηγός της ελευθερίας, η όντως Ελευθερία. Αλλά για να δώση σε μας ελευθερία, εμπήκε υπό τον Νόμον. Συγχρόνως δε, για να δώση και σε μας παράδειγμα ότι, εάν θέλουμε να αποκτήσουμε την αληθινή ελευθερία, πρέπει να μπούμε και εμείς εκουσίως υπό τον Νόμον του Χριστού. Όχι βέβαια τώρα υπό τον Νόμον του γράμματος της Παλαιάς Διαθήκης, αλλά υπό τον Νόμον της Χάριτος της Καινής Διαθήκης.

Αυτός είναι και ο σκοπός του Μοναχού. Ο Μοναχός εκουσίως θέτει τον εαυτό του υπό τον νόμον της υπακοής, για να αποκτήση την αληθινή ελευθερία. Και όσο καλυτέρα υπακοή κάνει, τόσο πιο ελεύθερος γίνεται. Ελεύθερος από τα πάθη, ελεύθερος από τον εγωισμό, ελεύθερος από κάθε δουλεία, ελεύθερος τελικά και από αυτόν τον θάνατον.

Θυμάστε τον μακαριστό πατέρα Αυξέντιο, ο οποίος είχε φθάσει σε υψηλά μέτρα αρετής; Όταν του λέγαμε ότι είναι πια γεροντάκι και να μη πηγαίνη στην Εκκλησία, διότι τα πόδια του δεν τον βαστούσαν, αυτός απαντούσε: «δεν είναι κατά Θεόν στην Εκκλησία αισθάνομαι ελευθερία». Αυτή την ελευθερία αισθάνεται ο Μοναχός, όταν κάνη την αδιάκριτο υπακοή, όπως την θέλει ο Θεός. Εάν ταλαιπωρούμεθα από λογισμούς ή από ακαταστασίες πνευματικές, αυτό συμβαίνει διότι δεν κάνουμε την υπακοή που πρέπει. Και γνωρίζετε και εσείς εκ πείρας, ότι, οσάκις κάνετε υπακοή όπως την θέλει Θεός, τότε αισθάνεσθε ελευθερία. Ας το υποσημειώσωμε λοιπόν αυτό σήμερα επ’ ευκαιρία της υπακοής που έκανε ο Κύριος -και που δεν εχρειάζετο να την κάνη για τον εαυτό Του, αλλά την έκανε για μας- στον Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης, για να πορευώμεθα και εμείς διά της πιστής υπακοής στην αληθινή ελευθερία των τέκνων του Θεού, την οποία ο ίδιος ο Κύριος μας εχάρισε.

 

Από το βιβλίο του Αρχιμανδρίτου Γεωργίου Καψάνη, Προηγουμένου Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου «Ομιλίες σε ακίνητες Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές (των ετών 1981-1991) Α’, Έκδοσις Ιεράς Μονής Οσίου Γρηγορίου Αγίου Όρους, 2015