Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Πώς να ακούμε τα παιδιά



Όταν μιλούμε με τα παιδιά μας, πρέπει να τα ακούμε προσεκτικά . Μερικές φορές οι χριστιανοί ενήλικες ακούν τα παιδιά με μισό αυτί, εκτός κι αν μιλούν για τον Θεό. Πρέπει να ακούμε με προσοχή και προσευχή οποιοδήποτε θέμα απασχολεί το παιδί, ώστε η ευλογία του Θεού να φωτίσει κάθε πτυχή της ζωής του. Κανείς δε θα υποστήριζε ότι ένα παιδί μπορεί πάντα να διακόπτει οποιαδήποτε στιγμή μια συζήτηση και να απαιτεί την προσοχή μας όποτε θέλει αυτό, αλλά πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πόσο χρόνο και πόση ενέργεια διαθέτουν οι γονείς απλώς για να συζητούν και να ακούν τα παιδιά τους. Ακόμα και όταν είμαστε απασχολημένοι, οφείλουμε να διακρίνουμε πότε η ερώτηση ενός μικρού παιδιού είναι αρκετά σοβαρή, ώστε να αξίζει να διακόψουμε την εργασία μας, επειδή μπορεί να μη μας ξαναδοθεί η ευκαιρία να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση. Μόνο όταν το παιδί φτάσει σε κάποιο επίπεδο ωριμότητας, είναι δυνατόν να αναβάλλουμε για ευθετότερο χρόνο μια σοβαρή απάντηση.


Μερικές φορές είναι καλύτερο να απαντούμε σε μια ουσιώδη ερώτηση με τρόπο φαινομενικά πρόχειρο, ιδίως όταν πρόκειται για παιδιά τα οποία «αποτραβιούνται», όταν η συζήτηση στρέφεται σε σοβαρά θέματα. Αυτό δεν είναι προσποίηση: η προσευχόμενη καρδιά μας είναι αυτή που θα μας δείξει πώς να μιλήσουμε προς όφελος του παιδιού.

Όταν απαντούμε σε ένα παιδί, πρέπει να απαντούμε στο ίδιο το παιδί , και όχι για να μας ακούσουν οι άλλοι ενήλικες που είναι παρόντες και ίσως διασκεδάζουν ή εντυπωσιάζονται από τις ερωτήσεις του παιδιού. Είναι πολύ σημαντικό να κάνουμε αληθινές συνομιλίες με ένα παιδί, όσο κι αν αυτές είναι προσαρμοσμένες στο επίπεδο αναπτύξεώς του. Οι ενήλικες πρέπει επίσης να προσέχουν να μη δείχνουν ότι διασκεδάζουν με τον τρόπο που εκφράζεται το παιδί, αν υπάρχει φόβος αυτή η συμπεριφορά τους να χαλάσει τη συζήτηση. «Υπάρχει καιρός για γέλιο» (υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για γέλιο, όταν κανείς ασχολείται με τα παιδιά…). Αλλά υπάρχει επίσης ο καιρός που πρέπει να προσέξουμε να μη γελοιοποιήσουμε μια σοβαρή ερώτηση ή σχόλιο.



Πηγή: Μοναχή Μαγδαληνή, «Σκέψεις για τα παιδιά στην Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα», Ιερά και Σταυροπηγιακή Μονή Τιμιου Προδρόμου Έσσεξ, 1994

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου