«Όλη η βάση είναι να πονάει ο άνθρωπος. Αν δεν πονάει, μπορεί να κάθεται ώρες με το κομποσχοίνι, και η προσευχή του να μην έχει κανένα αποτέλεσμα. Αν υπάρχει πόνος για το θέμα για το οποίο προσεύχεται, ακόμη και με έναν αναστεναγμό κάνει καρδιακή προσευχή…
Ένας αναστεναγμός για τον πόνο του άλλου είναι μια καρδιακή προσευχή. Ισοδυναμεί δηλαδή με ώρες προσευχής… Η πραγματική προσευχή ξεκινάει από έναν πόνο. Δεν είναι ευχαρίστηση, «νιρβάνα».Τι πόνος είναι; Βασανίζεται με την καλή έννοια ο άνθρωπος…
Στο Άγιο Όρος έκαναν κάπου Λιτανεία για την ανομβρία και αντί να βρέξει έπιασε πυρκαγιά! Δε γίνεται η Λιτανεία σα να κάνουμε περίπατο. Θέλει να πονέσουμε…
Μας ζητούν να κάνουμε μια αγρυπνία, ας υποθέσουμε, για ένα άρρωστο ,και ψάλλουμε «ανοίξαντός σου την χείρα» και χαιρόμαστε. Εμείς περνάμε ευχάριστα την ώρα μας και ο άλλος εν τω μεταξύ πεθαίνει. Κάνουμε λέει αγρυπνία για τον άρρωστο. Τι αγρυπνία; Εσείς κάνετε διασκέδαση. Αυτό είναι πνευματική διασκέδαση…» (π.Παϊσιος)
Πηγή: sostis.gr
Αναδ/ση:http://vatopaidi.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου