Ο πολιτικός θίασος της ανοησίας και η πολιτική της ουτοπίας. Τι θα έλεγε σήμερα ο Σεφέρης;

Γεώργιος Χατζηαθανασίου, Ιατρός

Τι θα έλεγε ο ποιητής Σεφέρης (βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας 1963) αν ζούσε σήμερα και βίωνε τη σημερινή πολιτική κατάσταση;

Μας έχει δώσει ήδη, μια συμβουλή, την οποία φυσικά αγνοούμε. Με μία προφητική φράση μας έστειλε ένα διαχρονικό μήνυμα, που αφορά ολόκληρο το σημερινό πολιτικό φάσμα. Αριστερούς και δεξιούς, που καυγαδίζουν πάνω από το πτώμα της Ελλάδας, για το μόνο θέμα που τους απασχολεί: ποιος θα εκφωνήσει τον επικήδειο!

Ο Σεφέρης, με δύο φράσεις, εκφράζει ιδέες, που άλλοι δεν μπορούν να διατυπώσουν σε δεκασέλιδο πολιτικό κείμενο. Ίσως εκφράζει την ανάγκη να σταματήσει επιτέλους το εμπόριο του ψέματος, του παραλογισμού και της ουτοπίας, δηλαδή ο «σημερινός ελληνικός πολιτικός διάλογος». Μήπως υποστηρίζει εμμέσως, ότι για να προοδεύσει ο τόπος, πρέπει να δραστηριοποιηθούν νέοι άνθρωποι, έντιμοι και ψύχραιμοι; Άνθρωποι ικανοί για μια λογική, ρεαλιστική ανάλυση των προβλημάτων, που μπορούν να προτείνουν δίκαιες και εφικτές λύσεις.

Όχι άλλες ουτοπίες, όχι άλλες ανεφάρμοστες υποσχέσεις, όχι άλλα συνθήματα, όχι άλλη επανάσταση χωρίς προτάσεις, όχι άλλα ψεύτικα λόγια, που χαϊδεύουν τα αυτιά! Θέλουμε μόνο την αλήθεια, απλή και γυμνή. Μια διάγνωση και μια σαφή θεραπεία. Η θεραπεία που μας έδωσαν κοντεύει να μας σκοτώσει, από τις... παρενέργειες. Τι είπε, λοιπόν, ο Σεφέρης; 

«Πότε θα ανθίσουνε τούτοι οι τόποι; 

Πότε θα έρθουν καινούργιοι άνθρωποι,

να συνοδεύσουνε τη βλακεία

στην τελευταία της κατοικία;» 

Αυτό αναρωτήθηκε ο Γεώργιος Σεφέρης. Αλλά μήπως μιλούσε σε κουφούς; Τελικά ποιος είναι ο στόχος της πολιτικής; Η ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας ή η... αυτοϊκανοποίηση των πολιτικών;

πηγή:http://tro-ma-ktiko.blogspot.gr/