Η ξεχειλισμένη κούπα (ιστορία απ' το γεροντικό)

Ένας πολυάσχολος άνθρωπος του καιρού μας , αποφάσισε κάποτε να επισκεφθεί έναν άγιο ερημίτη. Ήθελε να ηρεμήσει λίγο από το άγχος που τον βασάνιζε. Και να ζητήσει τις συμβουλές του γέροντα.

Τον συνάντησε σε μια φτωχική καλύβα.

- Ευλογείτε, είπε χαιρετώντας τον ερημίτη. Ξέρετε, έκανα πολύ δρόμο για να έλθω εδώ...

- Κάθισε, τον διέκοψε ο γέροντας. Άσε με να σου βάλω λίγο τσάι .

- Έχω περάσει πολλά χρόνια σπουδάζοντας σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού..., άρχισε να αυτοσυστήνεται ο επισκέπτης.

- Ας πιούμε πρώτα λίγο τσάι, επέμεινε ο γέροντας.

- Τώρα διευθύνω μια μεγάλη επιχείρηση..., συνέχισε να περιαυτολογεί ο ξένος.

- Πιστεύω ότι το τσάι θα σας αρέσει πολύ, είπε ο ερημίτης συνεχίζοντας να γεμίζει την κούπα του επισκέπτη του.

- Μα εσείς την ξεχειλήσατε, πάτερ· το τσάι χύνεται απ`έξω ! παρατήρησε ενοχλημένος ο ξένος.

- Κι εσύ μοιάζεις μ`αυτήν την ξεχειλισμένη κούπα! απάντησε τότε ο σοφός γέροντας. Αν δεν αδειάσεις, ευλογημένε, έστω λίγα από αυτά που κουβαλάς, πώς θα αφήσεις να στάξει μέσα σου κάτι από τα λίγα πράγματα πού ξέρω.

πηγή:http://xristianos.gr