Πολιτισμός...2013

…Ενας πολιτισμός δεν αξιολογείται 

ούτε από τους επιχορηγούμενους θιάσους 

ούτε από τα κρατικοδίαιτα Μέγαρα Μουσικής 

των Νομικών Προσώπων Ιδιωτικού Δικαίου. 

Ενας πολιτισμός 

αξιολογείται 

από την καθημερινότητά του.

 Από τη διατροφή, 

λόγου χάρη – τι τρώει ο άνθρωπος και πώς το τρώει.

 Η δική μας είναι μια όρθια καθημερινότητα,

 μια φαστ-φουντ καθημερινότητα.

 Από το πολυεθνικό ράφι στον θερμοθάλαμο. 

Ή στη χλιδάτη κιτσαρία (για την άρχουσα κηφηναρία).

Πριν γίνουμε δορυφόροι

 ξενόφερτου υποδείγματος,

 είχαμε μιαν άλλη καθημερινότητα:

 Στρώναμε τραπεζομάντιλο για να φάμε, 

και το ψωμί ήταν ψωμί, 

και η ελιά ήταν ελιά. 

Δεν ξέραμε τι είναι το “τοστ”,

 αλλά ξέραμε πάμπολες πίτες. 

Σήμερα, 

με την απίστευτη σε έκταση έγνοια μας για τις θερμίδες, 

είμαστε οι παχύσαρκοι της Μεσογείου…

Περιοδικό "Manifesto", 2011