Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016

Το Μέγα Απόδειπνο


Το Μέγα Απόδειπνο


ΙΕΡΕΥΣ

Ευλογητός ο Θεός ημών, πάντοτε, νυν, και αεί, και εις τούς αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

ΙΕΡΕΥΣ

Δόξα σοι ο Θεός ημών, δόξα σοι.
Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών ο θησαυρός των αγαθών και ζωής χορηγός, ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών. Αμήν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:

ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

ΨΑΛΜΟΣ 4

Εν τω επικαλείσθαί με εισήκουσας μου, ο Θεός της δικαιοσύνης μου, εν θλίψει επλάτυνας με. Οικτείρησόν με, και εισάκουσον της προσευχής μου. Υιοί ανθρώπων, έως πότε βαρυκάρδιοι; ίνα τι αγαπάτε ματαιότητα, και ζητείτε ψεύδος; Και γνώτε, ότι εθαυμάστωσε Κύριος τον όσιον αυτού, Κύριος εισακούσεταί μου, εν τω κεκραγέναι με προς αυτόν. Οργίζεσθε, και μη αμαρτάνετε, α λέγετε εν ταις καρδίαις υμών, επί ταις κοίταις υμών κατανύγητε. Θύσατε θυσίαν δικαιοσύνης, και ελπίσατε επί Κύριον. Πολλοί λέγουσι· Τις δείξει ημίν τα αγαθά; Εσημειώθη εφ' ημάς το φώς του προσώπου σου, Κύριε, έδωκας ευφροσύνην εις την καρδίαν μου, Από καρπού σίτου, οίνου και ελαίου αυτών επληθύνθησαν. Εν ειρήνη επί το αυτό κοιμηθήσομαι, και υπνώσω, Ότι συ, Κύριε, κατά μόνας επ' ελπίδι κατώκισας με.


ΨΑΛΜΟΣ 6

Κύριε, μη τω θυμώ σου ελέγξης με, μηδέ τη οργή σου παιδεύσης με. Ελέησόν με, Κύριε, ότι ασθενής ειμι ίασαι με, Κύριε, ότι εταράχθη τα οστά μου, και η ψυχή μου εταράχθη σφόδρα, και συ, Κύριε, έως πότε; Επίστρεψον, Κύριε, ρύσαι την ψυχήν μου, σώσόν με ένεκεν του ελέους σου. Ότι ουκ έστιν εν τω θανάτω ο μνημονεύων σου, εν δε τω άδη τις εξομολογήσεταί σοι; Εκοπίασα εν τω στεναγμώ μου, λούσω καθ' εκάστην νύκτα την κλίνην μου, ενδάκρυσί μου την στρωμνήν μου βρέξω. Εταράχθη από θυμού ο οφθαλμός μου, επαλαιώθην εν πάσι τοις εχθροίς μου. Απόστητε απ' εμού πάντες οι εργαζόμενοι την ανομίαν, ότι εισήκουσε Κύριος της φωνής του κλαυθμού μου, Ήκουσε Κύριος της δεήσεώς μου, Κύριος την προσευχήν μου προσεδέξατο. Αισχυνθείησαν και ταραχθείησαν πάντες οι εχθροί μου, αποστραφείησαν και καταισχυνθείησαν σφόδρα δια τάχους.

ΨΑΛΜΟΣ Ι2

Έως πότε, Κύριε, επιλήση μου εις τέλος; έως πότε αποστρέφεις το πρόσωπόν σου απ' εμού; Έως τίνος θήσομαι βουλάς εν ψυχή μου, οδύνας εν καρδία μου, ημέρας και νυκτός; Έως πότε υψωθήσεται ο εχθρός μου επ' εμέ; Επίβλεψον, εισάκουσόν μου, Κύριε, ο Θεός μου. Φώτισον τοθς οφθαλμούς μου, μήποτε υπνώσω εις θάνατον, μήποτε είπη ο εχθρός μου· Ίσχυσα πρός αυτόν. Οι θλίβοντές με αγαλλιάσονται, εάν σαλευθώ, εγώ δε, επί τω ελέει σου ήλπισα. Αγαλλιάσεται η καρδία μου επί τω σωτηρίω σου, άσω τω Κυρίω τω ευεργετήσαντί με, και ψαλώ τω ονόματι Κυρίου του Υψίστου.
Έπίβλεψον, εισάκουσόν μου, Κύριε, ο Θεός μου. Φώτισον τους οφθαλμούς μου, μήποτε υπνώσω εις θάνατον, μήποτε είπη ο εχθρός μου, Ίσχυσα προς αυτόν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, δόξα σοι ο Θεός, (3)

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΨΑΛΜΟΣ 24

Προς σε, Κύριε, ήρα την ψυχήν μου, ο Θεός μου, επί σοι πέποιθα, μη καταισχυνθείην εις τον αιώνα. Μηδέ καταγελασάτωσάν με οι εχθροί μου, και γαρ πάντες οι υπομένοντές σε, ου μη καταισχυνθώσιν. Αισχυνθήτωσαν οι ανομούντες διακενής, Τας οδούς σου, Κύριε, γνώρισον μοι, και τας τρίβους σου δίδαξόν με. Οδήγησόν με επί την αλήθειάν σου, και δίδαξόν με, ότι συ ει ο Θεός ο σωτήρ μου, και σε υπέμεινα όλην την ημέραν. Μνήσθητι των οικτιρμών σου, Κύριε, και τα ελέη σου, ότι από του αιώνός εισιν. Αμαρτίας νεότητός μου και αγνοίας μου μη μνησθής. Κατά το έλεός σου μνήσθητί μου συ, ένεκεν της χρηστότητός σου, Κύριε, Χρηστός και ευθύς ο Κύριος, δια τούτο νομοθετήσει αμαρτάνοντας εν οδώ. Οδηγήσει πραείς εν κρίσει, διδάξει πραείς οδούς αυτού. Πάσαι αι οδοί Κυρίου έλεος, και αλήθεια τοις εκζητούσι την διαθήκην αυτού, και τα μαρτύρια αυτού. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, και ιλάσθητι τη αμαρτία μου, πολλή γαρ εστι. Τις εστιν άνθρωπος ο φοβούμενος τον Κύριον; νομοθετήσει αυτώ εν οδώ η ηρετίσατο. Η ψυχή αυτού εν αγαθοίς αυλισθήσεται, και το σπέρμα αυτού κληρονομήσει γην. Κραταίωμα Κύριος των φοβουμένων αυτόν, και η διαθήκη αυτού δηλώσει αυτοίς. Οι οφθαλμοί μου δια παντός προς τον Κύριον, ότι αυτός εκσπάσει εκ παγίδος τους πόδας μου. Επίβλεψον επ' εμέ, και ελέησόν με, ότι μονογενής και πτωχός ειμι εγώ, Αι θλίψεις της καρδίας μου επληθύνθησαν, εκ των αναγκών μου εξάγαγέ με. Ίδε την ταπείνωσίν μου, και τον κόπον μου, και άφες πάσας τας αμαρτίας μου, Ίδε τους εχθρούς μου, ότι επληθύνθησαν, και μίσος άδικον εμίσησάν με. Φύλαξον την ψυχήν μου, και ρύσαί με, μη καταισχυνθείην ότι ήλπισα επί σε. Άκακοι και ευθείς εκολλώντό μοι, ότι υπέμεινά σε, Κύριε. Λύτρωσαι, ο Θεός, τον Ισραήλ εκ πασών των θλίψεων αυτού.

ΨΑΛΜΟΣ Λ' (30)

Επί σόι, Κύριε, ήλπισα, μη καταισχυνθείην εις τον αιώνα, εν τη δικαιοσύνη σου ρύσαί με, και εξελού με. Κλίνον προς με το ους σου, τάχυνον του εξελέσθαι με. Γενού μοι εις Θεόν υπερασπιστήν, και εις οίκον καταφυγής του σώσαι με. Ότι κραταίωμά μου, και καταφυγή μου ει συ, και ένεκεν του ονόματός σου οδηγήσεις με, και διαθρέψεις με. Εξάξεις με εκ παγίδος ταύτης, ης έκρυψάν μοι, ότι συ ει ο υπερασπιστής μου, Κύριε. Εις χείράς σου Παραθήσομαι το πνεύμά μου, ελυτρώσω με, Κύριε, ο Θεός της αληθείας. Εμίσησας τους διαφυλάσσοντας ματαιότητας διακενής. Εγώ δε επί τω Κυρίω ήλπισα, αγαλλιάσομαι και ευφρανθήσομαι επί τω ελέει σου. Ότι επείδες επί την ταπείνωσίν μου, έσωσας εκ των αναγκών την ψυχήν μου. Και ου συνέκλεισάς με εις χείρας εχθρών, έστησας εν ευρυχώρω τους πόδας μου. Ελέησον με, Κύριε, ότι θλίβομαι, εταράχθη εν θυμώ ο οφθαλμός μου, η ψυχή μου, και η γαστήρ μου. Ότι εξέλιπεν εν οδύνη η ζωή μου, και τα έτη μου εν στεναγμοίς. Ησθένησεν εν πτωχεία η ισχύς μου, και τα όστά μου εταράχθησαν, Παρά πάντας τους εχθρούς μου εγενήθην όνειδος, και τοις γείτοσί μου σφόδρα, και φόβος τοις γνωστοίς μου. Οι θεωρούντες με εξω έφυγον απ' εμού, επελήσθην ωσεί νεκρός από καρδίας. Εγενήθην ωσεί σκεύος απολωλός, ότι ήκουσα ψόγον πολλών παροικούντων κυκλόθεν, Εν τω επισυναχθήναι αυτούς άμα επ' εμέ, του λαβείν την ψυχήν μου εβουλεύσαντο. Εγώ δε επί σοι, Κύριε, ήλπισα, είπα· Συ ει ο Θεός μου εν ταις χερσί σου οι κλήροι μου. Ρύσαι με εκ χειρός εχθρών μου, και εκ των καταδιωκόντων με. Επίφανον το πρόσωπόν σου επί τον δούλον σου, σώσον με εν τω ελέει σου Κύριε, μη καταισχυνθείην, ότι επεκαλεσάμην σε. Αισχυνθείησαν ασεβείς, και καταχθείησαν εις άδου. Άλαλα γενηθήτω τα χείλη τα δόλια, τα λαλούντα κατά του δικαίου ανομίαν, εν υπερηφανία και εξουδενώσει, Ως πολύ το πλήθος της χρηστότητός σου, Κύριε, ης έκρυψας τοις φοβουμένοις σε. Εξειργάσω τοις ελπίζουσιν επί σε εναντίον των υιών των ανθρώπων. Κατακρύψεις αυτούς εν αποκρύφω του προσώπου σου, από ταραχής ανθρώπων. Σκεπάσεις αυτούς εν σκηνή από αντιλογίας γλωσσών. Ευλογητός Κύριος, οτι εθαυμάστωσε το έλεος αυτού εν πόλει περιοχής. Εγώ δε είπα εν τη εκστάσει μου, Απέρριμμαι από προσώπου των οφθαλμών σου. Δια τούτο εισήκουσας της φωνής της δεήσεώς μου, εν τω κεκραγέναι με πρός σε. Αγαπήσατε τον Κύριον πάντες οι όσιοι αυτού ότι αληθείας εκζητεί Κύριος, καί ανταποδίδωσι τοις περισσώς ποιούσιν υπερηφανίαν, Ανδρίζεσθε, και κραταιούσθω η καρδία υμών, πάντες οι ελπίζοντες επί Κύριον.

ΨΑΛΜΟΣ 90

Ο κατοικών εν βοηθεία του Υψίστου, εν σκέπη του Θεού του ουρανού αυλισθήσεται. Ερεί τω Κυρίω, Αντιλήπτωρ μου ει, και καταφυγή μου, ο Θεός μου, και ελπιώ επ' αυτόν. Ότι αυτός ρύσεται σε εκ παγίδος θηρευτών, και από λόγου ταραχώδους. Εν τοις μεταφρένοις αυτού επισκιάσει σοι, και υπό τας πτέρυγας αυτού ελπιείς, όπλω κυκλώσει σε η αλήθεια αυτού. Ου φοβηθήση από φόβου νυκτερινού, από βέλους πετομένου ημέρας. Από πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, από συμπτώματος και δαιμονίου μεσημβρινού. Πεσείται εκ τού κλίτους σου χιλιάς, και μυριάς εκ δεξιών σου, προς σε δε ουκ εγγιεί. Πλήν τοις οφθαλμοίς σου κατανοήσεις, και ανταπόδοσιν αμαρτωλών όψει. Ότι συ, Κύριε, η ελπίς μου, τον Ύψιστον έθου καταφυγήν σου. Ου προσελεύσεται προς σε κακά, και μάστιξ ουκ εγγιεί εν τω σκηνώματί σου. Ότι τοις Αγγέλοις αυτού εντελείται περί σου, του διαφυλάξαι σε εν πάσαις ταις οδοίς σου. Επί χειρών αρούσι σε, μήποτε προσκόψης προς λίθον τον πόδα σου. Επί ασπίδα και βασιλίσκον επιβήσει, και καταπατήσεις λέοντα και δράκοντα, Ότι επ' εμέ ήλπισε, και ρύσομαι αυτόν, σκεπάσω αυτόν, ότι έγνω το όνομά μου. Κεκράξεται προς με, και εισακούσομαι αυτού, μετ' αυτού ειμί εν θλίψει, εξελούμαι αυτόν, και δοξάσω αυτόν. Μακρότητα ημερών εμπλήσω αυτόν, και δείξω αυτώ το σωτήριον μουΔόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, Αλληλούϊα, δόξα σοι ο Θεός, (3)

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Είτα τους εφεξής Στίχους, χύμα και άνευ μέλους, ει έστιν εκτός της μεγάλης Τεσσαρακοστής, εν ταύτη δε ψάλλομεν αυτούς εξ εκατέρων των Χορών, αργώς και μεγάλη τη φωνή.
Άρχεται δε ο πρώτος Χορός ούτω, εις
Ήχον πλ. β'
Μεθ' ημών ο Θεός, γνώτε έθνη και ηττάσθε.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Επακούσατε έως εσχάτου της γης,
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Ισχυκότες ηττάσθε.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Σαν γαρ πάλιν ισχύσητε, και πάλιν ηττηθήσεσθε.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και ην αν βουλήν βουλεύσησθε, διασκεδάσει Κύριος.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός,
Και λόγον, ον εάν λαλήσητε, ου μη εμμείνη εν υμίν,
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Τον δε φόβον υμών ου μη φοβηθώμεν, ουδ' ου μη ταραχθώμεν.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Κύριον δε τον Θεόν ημών, αυτόν αγιάσωμεν, και αυτός έσται ημίν φόβος.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και εάν επ' αυτώ πεποιθώς ω, έσται μοι εις αγιασμόν.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και πεποιθώς έσομαι επ' αυτώ, και σωθήσομαι δι' αυτού.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Ιδού εγώ και τα παιδία, α μοι έδωκεν ο Θεός,
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Ό λαός ο πορευόμενος εν σκότει, ίδε φως μέγα.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Oί κατοικούντες εν χώρα, και σκιά θανάτου, φως λάμψει εφ' ημάς.
Ότι μεθ ήμών ο Θεός.
Ότι Παιδίον εγεννήθη ημίν, Υιός, και εδόθη ημίν,
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Oυ η αρχή εγενήθη επί του ώμου αυτού.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και της ειρήνης αυτού ουκ έστιν όριον,
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και καλείται το όνομα αυτού, Μεγάλης Βουλής Άγγελος.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Θαυμαστός σύμβουλος.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Θεός ισχυρός, Εξουσιαστής, Άρχων ειρήνης.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Πατήρ του μέλλοντος αιώνος.
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Δόξα...
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και νυν...
Ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Μεθ' ημών ο Θεός , γνώτε έθνη και ηττάσθε, ότι μεθ' ημών ο Θεός.
Και ευθύς ο Αναγνώστης τα παρόντα Τροπάρια (χύμα). Την ημέραν διελθών, ευχαριστώ σοι, Κύριε, την εσπέραν, αιτούμαι, συν τη νυκτί αναμάρτητον, παράσχου μοι, Σωτήρ, και σώσόν με,
Δόξα...
Την ημέραν παρελθών, δοξολογώ σε, Δέσποτα, την εσπέραν αιτούμαι, συν τη νυκτί ασκανδάλιστον, παράσχου μοι, Σωτήρ, και σώσόν με.
Και νυν...
Την ημέραν διαβάς, υμνολογώ σε, Άγιε, την εσπέραν, αιτούμαι, συν τη νυκτι ανεπίβουλον, παράσχου μοι, Σωτήρ, και σώσόν με.
Είτα ψάλλουσιν ομού οι δύο Χοροί, εις Ήχον πλ. β'
H ασώματος φύσις, τα Χερουβείμ, ασιγήτοις σε ύμνοις, δοξολογεί.
Εξαπτέρυγα ζώα, τα Σεραφείμ, ταις απαύστοις φωναίς σε, υπερυψοί.
Των Αγγέλων τε πάσα η στρατιά, τρισαγίοις σε α σμασιν, ευφημεί.
Προ γαρ πάντων υπάρχεις, ο ων Πατήρ, και συνάναρχον έχεις, τον σον Υιόν.
Και ισότιμον φέρων, Πνεύμα ζωής, της Τριάδος δεικνύεις, το αμερές.
Παναγία Παρθένε, Μήτηρ Θεού, οι του Λόγου αυτόπται, και υπουργοί,
Προφητών και Μαρτύρων, πάντες χοροί, ως αθάνατον έχοντες, την ζωήν.
Υπέρ πάντων πρεσβεύσατε, εκτενώς, ότι πάντες υπάρχομεν, εν δεινοίς.
Ίνα πλάνης ρυσθέντες, του πονηρού, των Αγγέλων βοήσωμεν, την ωδήν,
ο Αναγνώστης, χύμαΆγιε, Άγιε, Άγιε, Τρισάγιε Κύριε, ελέησον και σώσον ημάς, Αμήν.
Καί ευθύς
Πιστεύω εις ένα Θεόν, Πατέρα, Παντοκράτορα, ποιητήν ουρανού και γης, ορατών τε πάντων και αοράτων. Και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν, τον Υιόν του Θεού τον Μονογενή, τον εκ του Πατρός γεννηθέντα προ πάντων των αιώνων. Φως εκ φωτός, Θεόν αληθινόν εκ Θεού αληθινού γεννηθέντα, ου ποιηθέντα, ομοούσιον τω Πατρί, δι' ου τα πάντα εγένετο. Τον δι' ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν κατελθόντα εκ των ουρανών και σαρκωθέντα εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου και ενανθρωπήσαντα.Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ημέρα κατά τας Γραφάς. Και ανελθόντα εις τους Ουρανούς και καθεζόμενον εκ δεξιών του Πατρός. Και πάλιν ερχόμενον μετά δόξης κρίναι ζώντας και νεκρούς, Ου της βασιλείας ουκ έσται τέλος. Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το Ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν διά των Προφητών. Εις Μίαν , Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν. Ομολογώ εν Βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών. Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών. Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος. Αμήν.
Είτα ψάλλουσιν ομού οι δύο Χοροί, εις Ήχον πλ. β'
Παναγία Δέσποινα Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών (3).
Πάσαι αι ουράνιαι Δυνάμεις των αγίων Αγγέλων καί Αρχαγγέλων, πρεσβεύσατε υπέρ ημών των αμαρτωλών (2).
Άγιε Ιωάννη, Προφήτα και Πρόδρομε, και Βαπτιστά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, πρέσβευε υπέρ ημών των αμαρτωλών (2).
Άγιοι ένδοξοι Απόστολοι, Προφήται, και πάντες Άγιοι, πρεσβεύσατε υπέρ ημών των αμαρτωλών. (2).
Όσιοι, θεοφόροι Πατέρες ημών, Ποιμένες, και Διδάσκαλοι τής οικουμένης, πρεσβεύσατε υπέρ ημών των αμαρτωλών (2).
Η αήττητος, και ακατάλυτος, και θεία δύναμις του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, μη εγκαταλίπης ημάς τους αμαρτωλούς (2).
Οι Χοροί, εναλλάξΟ Θεός, ιλάσθητι ημίν τοις αμαρτωλοίς (3).
ο β' ΧορόςΚαι ελέησον ημάς.
Είτα.

ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Εάν μεν τυχη Εορτή, λέγομεν τα της εορτής Τροπάρια.
Ει δε μη, ημέραν παρ' ημέραν, τα Τροπάρια ταύτα.

Ήχος β'

Φώτισον τους οφθαλμούς μου, Χριστέ ο Θεός, μήποτε υπνώσω εις θάνατον, μήποτε είπη ο εχθρός μου, Ίσχυσα προς αυτόν.
Δόξα...
Αντιλήπτωρ της ψυχής μου, γενού, ο Θεός, ότι μέσον διαβαίνω παγίδων πολλών, ρύσαί με εξ αυτών, και σώσον με, αγαθέ, ως φιλάνθρωπος.
Και νυν...
Ότι ουκ έχομεν παρρησίαν, διά τά πολλά ημών αμαρτήματα, σύ τόν εκ σού γεννηθέντα δυσώπησον, Θεοτόκε Παρθένε, πολλά γάρ ισχύει δέησις Μητρός, πρός ευμένειαν Δεσπότου, μη παρίδης αμαρτωλών ικεσίας η πάνσεμνος, ότι ελεήμων εστί, καί σώζειν δυνάμενος, ο καί παθείν υπέρ ημών, σαρκί καταδεξάμενος.
Έτερα Τροπάρια, ψαλλόμενα ημέραν παρ' ημέραν
Ήχος πλ. δ'

Των αοράτων εχθρών μου, το άυπνων επίστασαι, Κύριε, και της αθλίας σαρκός μου, το άτονον έγνως, ο πλάσας με' διό εις χείράς σου, παραθήσομαι το πνεύμά μου, Σκέπασόν με πτέρυξι της σης αγαθότητος, μη υπνώσω εις θάνατον, και τους ίνα νοερούς οφθαλμούς μου φώτισον, εν τη τρυφή των θείων λόγων σου, και διέγειρόν με εν καιρώ ευθέτω, προς σην δοξολογίαν, ως
μόνος αγαθός και φιλάνθρωπος.

Στίχ. Επίβλεψον επ' εμέ και ελέησόν με, κατά το κρίμα των αγαπώντων το όνομα σου.
Ως φοβερά η κρίσις σου, Κύριε, των Αγγέλων παρισταμένων, των ανθρώπων εισαγομένων, των βίβλων ανεωγμένων, των έργων ερευνωμένων, των λογισμών εξεταζομένων, Ποία κρίσις έσται εν εμοί, τω συλληφθέντι εν αμαρτίαις; τις μου την φλόγα κατασβέσει; τις μου το σκότος καταλάμψει; ει μη, συ, Κύριε, ελεήσεις με, ως φιλάνθρωπος;
Δόξα...
Δάκρυά μοι δος, ο Θεός, ως ποτε τη γυναικί τη αμαρτωλώ, και αξίωσόν με βρέχειν τους πόδας σου, τους εμέ εκ της οδού, της πλάνης ελευθερώσαντας, και μύρον εύωδίας σοι προσφέρειν, βίον καθαρόν εν μετανοία μοι κτισθέντα, ίνα ακούσω καγώ της ευκταίας σου φωνής, Η πίστις σου σέσωκέ σε, πορεύου εις ειρήνην.
Και νυν...
Την ακαταίσχυντον, Θεοτόκε, ελπίδα σου έχων, σωθήσομαι, την προστασίαν σου κεκτημένος, Πανάχραντε, ου φοβηθήσομαι, καταδιώξω τους εχθρούς μου, και τροπώσομαι αυτούς, μόνην αμπεχόμενος, ως θώρακα, την σκέπην σου, και την παντοδύναμον βοήθειάν σου, καθικετεύων, βοώ σοι Δέσποινα, σώσον με ταις πρεσβείαις σου, και ανάστησόν με εκ ζοφώδους ύπνου, προς σην δοξολογίαν, δυνάμει του εκ σου σαρκωθέντος, Υιού του Θεού.
Κύριε ελέησον μ'Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πάτερ.

ΙΕΡΕΥΣ

Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

ΙΕΡΕΥΣ

Ευχήν τού Μεγάλου Βασιλείου

Κύριε, Κύριε, ο ρυσάμενος ημάς από παντός βέλους πετομένου ημέρας, ρύσαι ημάς και από παντός πράγματος εν σκότει διαπορευομένου, Πρόσδεξαι θυσίαν εσπερινην, τας των χειρών ημών επάρσεις, Καταξίωσον δε ημάς και το νυκτερινόν στάδιον αμέμπτως διελθείν, απειράστους κακών, και λύτρωσαι ημάς από πάσης ταραχής και δειλίας, της εκ του διαβόλου ημίν προσγινομένης, Χάρισαι ταις ψυχαίς ημών κατάνυξιν, και τοις λογισμοίς ημών μέριμναν της εν τη φοβερά και δικαία σου κρίσει εξετάσεως Καθήλωσον εκ του φόβου σου τας σάρκας ημών, και νέκρωσον τα μέλη ημών τα επί της γης, ίνα και εν τη καθ' ύπνον ησυχία εμφαιδρυνώμεθα τη θεωρία των κριμάτων σου, Απόστησον δε αφ' ημών πάσαν φαντασίαν απρεπή, και επιθυμίαν βλαβεράν, Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής εστηριγμένους εν τη πίστει, και προκόπτοντας εν τοίς παραγγέλμασί σου, ευδοκία καί αγαθότητι τού μονογενούς σου Υιού, μεθ' ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω, και αγαθώ, και ζωοποιώ σου Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ

Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

Ν' Ψαλμός

Ελέησον με ο Θεός κατά το μέγα έλεος σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημα μου. Επί πλείον πλύνον με από τής ανομίας μου και από τής αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι δια παντός. Σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιον σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς με αγαλλίασιν και ευφροσύνην αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Απόστρεψον το πρόσωπον σου από των αμαρτιών μου, και πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. Μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμα το Άγιον μη αντανέλης απ’ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μου αγαλλιάσεται η γλώσσα μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε τα χείλη μου ανοίξεις και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσιν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα αν, ολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουθενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την Σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ. Τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα. Τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.


ΨAΛMΟΣ ΡΑ' (101)

Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, και η κραυγή μου προς σε ελθέτω. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ' εμού, εν η αν ημέρα, θλίβωμαι, κλίνον προς με το ους σου. Εν η αν ημέρα επικαλέσωμαί σε, ταχύ επάκουσόν μου, Ότι εξέλιπον ωσεί καπνός αι ημέραι μου, και τα όστά μου ωσεί φρύγιον συνεφρύγησαν. Επλήγην ωσεί χόρτος, και εξηράνθη η καρδία μου, ότι επελαθόμην του φαγείν τον άρτον μου, Από φωνής του στεναγμού μου εκολλήθη το όστούν μου τη σαρκί μου, Ωμοιώθην πελεκάνι ερημικώ, εγενήθην ωσεί νυκτικόραξ εν οικοπέδω. Ηγρύπνησα, καί εγενόμην ως στρουθίον μονάζον επί δώματος. Όλην την ημέραν ωνείδιζόν με οι εχθροί μου, και οι επαινούντές με κατ' εμού ώμνυον. Ότι σποδόν ωσεί άρτον έφαγον, και το πόμα μου μετά κλαυθμού εκίρνων. Από προσώπου της όργής σου και του θυμού σου, ότι επάρας κατέρραξάς με. Αι ημέραι μου ωσεί σκιά εκλίθησαν, καγώ ωσεί χόρτος εξηράνθην. Συ δε, Κύριε, εις τον αιώνα μένεις, και το μνημόσυνόν σου εις γενεάν και γενεάν. Συ αναστάς οικτειρήσεις την Σιών, ότι καιρός του οικτειρήσαι αυτήν, ότι ήκει καιρός. Ότι ευδόκησαν οι δούλοί σου τους λίθους αυτής, και τον χουν αυτής οικτειρήσουσι. Και φοβηθήσονται τα έθνη το όνομά σου, Κύριε, και πάντες οι βασιλείς της γης την δόξαν σου. Ότι οικοδομήσει Κύριος την Σιών, και οφθήσεται εν τη δόξη αυτού. Επέβλεψεν επί την προσευχήν των ταπεινών, και ουκ εξουδένωσε την δέησιν αυτών. Γραφήτω αύτη εις γενεάν ετέραν, και λαός ο κτιζόμενος αινέσει τον Κύριον. Ότι εξέκυψεν εξ ύψους αγίου αυτού, Κύριος εξ ουρανού επί την γην επέβλεψε. Του ακούσαι του στεναγμού των πεπεδημένων, του λύσαι τους υιούς των τεθανατωμένων. Του αναγγείλαι εν Σιών το όνομα Κυρίου, και την αίνεσιν αυτού εν Ιερουσαλήμ. Εν τω επισυναχθήναι λαούς επί το αυτό, καί βασιλείς του δουλεύειν τω Κυρίω, Απεκρίθη αυτώ εν οδώ ισχύος αυτού, Την ολιγότητα των ημερών μου ανάγγειλόν μοι. Μη αναγάγης με εν ημίσει ημερών μου, εν γενεά γενεών τα έτη σου. Κατ' αρχάς συ, Κύριε, την γην εθεμελίωσας, και έργα των χειρών σου εισιν οι ουρανοί. Αυτοί απολούνται, συ δε διαμένεις, και πάντες ως ιμάτιον παλαιωθήσονται. Και ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς, και αλλαγήσονται, συ δε ο αυτός ει, και τα έτη σου ουκ εκλείψουσιν. Οι υιοί των δούλων σου κατασκηνώσουσι, και το σπέρμα αυτών εις τον αιώνα κατευθυνθήσεται.

Και την Ευχήν

ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΜΑΝΑΣΣΗ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΤΗΣ ΙΟΥΔΑΙΑΣ

Κύριε παντοκράτορ, ο Θεός των Πατέρων ημών, του Αβραάμ, και Ισαάκ, και Ιακώβ, και του σπέρματος αυτών του δικαίου, ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην συν παντί τω κόσμω αυτών, ο πεδήσας την θάλασσαν τω λόγω του προσταγματος, σου, ο κλείσας την άβυσσον, και σφραγισάμενος αυτήν τω φοβερώ και ενδόξω ονόματί σου, ον πάντα φρίσσει και τρέμει από προσώπου της δυνάμεώς σου, ότι άστεκτος η μεγαλοπρέπεια της δόξης σου, και ανυπόστατος η οργή της επί αμαρτωλοίς απειλής σου, αμέτρητόν τε και ανεξιχνίαστον το έλεος της επαγγελίας σου, Συ γαρ ει Κύριος ύψιστος, εύσπλαγχνος, μακρόθυμος, και πολυέλεος, και μετανοών επί κακίας ανθρώπων, Συ, Κύριε, κατά το πλήθος της χρηστότητός σου επηγγείλω μετάνοιαν, και άφεσιν τοις ημαρτηκόσι σοι, και τω πλήθει των οικτιρμών σου ώρισας μετάνοιαν αμαρτωλοίς εις σωτηρίαν, Συ ούν, Κύριε, ο Θεός των δυνάμεων, ουκ έθου μετάνοιαν δικαίοις, τω Αβραάμ, και Ισαάκ, και Ιακώβ, τοις ουχ ημαρτηκόσι σοι, αλλ' έθου μετάνοιαν επ' εμοί τω αμαρτωλώ, διότι ήμαρτον υπέρ αριθμόν ψάμμου θαλάσσης, Επλήθυναν αι ανομίαι μου, Κύριε, επλήθυναν αι ανομίαι μου, και ούκ ειμι άξιος ατενίσαι, και ιδείν το υψος του ουρανού, από του πλήθους των αδικιών μου, κατακαμπτόμενος πολλώ δεσμώ σιδηρώ, εις το μη ανανεύσαι την κεφαλήν μου, και ουκ έστι μοι άνεσις, διότι παρώργισα τον θυμόν σου, και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, μη ποιήσας το θέλημά σου, και μη φυλάξας τα προστάγματά σου, Και νυν, κλίνω γόνυ καρδίας, δεόμενος της παρά σου χρηστότητος, Ημάρτηκα, Κύριε, ημάρτηκα, και τας ανομίας μου εγώ γινώσκω, αλλ' αιτούμαι δεόμενος, Άνες μοι, Κύριε, άνες μοι, και μη συναπολέσης με ταις ανομίαις μου, μηδέ εις τον αιώνα μηνίσας τηρήσης τα κακά μοι, μηδέ καταδικάσης με εν τοις κατωτάτοις της γης, διότι συ ει Θεός, Θεός των μετανοούντων, και εν εμοί δείξεις πάσαν την αγαθωσύνην σου, ότι ανάξιον όντα, σώσεις με κατά το πολύ έλεός σου, και αινέσω σε δια παντός εν ταίς ημέραις της ζωής μου, Ότι σε υμνει πάσα η δύναμις των ουρανών, και σου εστιν η δόξα εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.


ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Και ψάλλομεν, πραεία τη φωνή, ταΚατανυκτικά ταύτα τροπάρια.

ΧΟΡΟΣ

Ήχος πλ. β'

Ελέησον ημάς, Κύριε, ελέησον ημάς, πάσης γαρ απολογίας απορούντες, ταύτην σοι την ικεσίαν, ως Δεσπότη, οι αμαρτωλοί προσφέρομεν, ελεήσον ημάς.
Δόξα...
Κύριε, ελέησον ημάς, επί σοι γαρ πεποίθαμεν, μη οργισθής ημίν σφόδρα, μηδέ μνησθής των ανομιών ημών, αλλ' επίβλεψον και νυν, ώς εύσπλαγχνος, και λύτρωσαι ημάς εκ των εχθρών ημών, συ γαρ ει Θεός ημών, και ημείς λαός σου, πάντες έργα χειρών σου, και το όνομά σου επικεκλήμεθα.
Και νυν...
Της ευσπλαγχνίας την πύλην άνοιξον ημίν, ευλογημένη Θεοτόκε, ελπίζοντες εις σε, μη αστοχήσωμεν, ρυσθείημεν δια σου των περιστάσεων, συ γαρ ει η σωτρηρία του γένους των χριστιανών.
Κύριε ελέησον (40)Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

ΙΕΡΕΥΣ

Δι’ ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησον και σώσον ημάς.

Αμήν.

Και την Ευχήν
ΙΕΡΕΥΣ

Δέσποτα Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και Αγιον Πνεύμα, μία θεότης, μία Δύναμις, ελέησόν με τον αμαρτωλόν, και οις επίστασαι κρίμασι, σώσον με τον ανάξιον δούλόν σου, ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας των αιώνων, Αμήν.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν Χριστώ τω βασιλεί ημών Θεώ.
Δεύτε προσκυνήσωμεν και προσπέσωμεν αυτώ Χριστώ τω βασιλεί και Θεώ ημών.

ΨΑΛΜΟΣ 69

Θεός, εις την βοήθειάν μου πρόσχες, Κύριε, εις το βοηθήσαι μοι σπεύσον. Αισχυνθήτωσαν και εντραπήτωσαν οι ζητούντες την ψυχήν μου. Αποστραφήτωσαν εις τα οπίσω, και καταισχυνθήτωσαν οι βουλόμενοί μοι κακά. Αποστραφήτωσαν παραυτίκα αισχυνόμενοι, οι λέγοντές μοι, Εύγε, εύγε. Αγαλλιάσθωσαν και ευφρανθήτωσαν επί σοι πάντες, οι ζητούντές σε, ο Θεός, και λεγέτωσαν διαπαντός, Μεγαλυνθήτω ο Κύριος, οι αγαπώντες το σωτήριόν σου. Εγώ δε πτωχός ειμι και πένης, ο Θεός, βοήθησόν μοι, Βοηθός μου και ρύστης μου ει συ, Κύριε, μη χρονίσης.


ΨΑΛΜΟΣ 142

Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζων. Ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου. Εκάθησε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου κύριε εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου ότι επί σοι ήλπισα. Γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν εν η πορεύσομαι ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, προς σε κατέφυγον. Δίδαξόν με του ποιείν το θέλημά σου ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκα του ονόματός σου, Κύριε ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολεθρεύσεις τους εχθρούς μου. Και απολείς πάντας τούς θλίβοντας την ψυχήν μου ότι εγώ δούλός σου ειμι.

ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ ΜΙΚΡΑ

Δόξα εν υψίστοις Θεώ, και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκiα. Υμνούμεν σε, ευλογούμεν σε, προσκυνούμεν σε, δοξολογούμεν σε, ευχαριστούμεν σοι δια την μεγάλην σου δόξαν. Κύριε βασιλεύ, επουράνιε Θεέ, Πάτερ παντοκράτορ, Κύριε Υιέ μονογενές, Ιησού Χριστέ, και άγιον Πνεύμα. Κύριε ο Θεός, ο αμνός του Θεού, ο Υιός του Πατρός, ο αίρων την αμαρτίαν του κόσμου, ελέησον ημάς ο αίρων τας αμαρτίας του κόσμου. Πρόσδεξαι την δέησιν ημών, ο καθήμενος εν δεξιά του Πατρός, και ελέησον ημάς. Ότι συ ει μόνος άγιος, συ ει μόνος Κύριος, Ιησούς Χριστός, εις δόξαν Θεού Πατρός. Αμήν. Καθ' εκάστην ημέραν ευλογήσω σε, και αινέσω το όνομά σου εις τον αιώνα και εις τον αιώνα του αιώνος. Κύριε, καταφυγή εγενήθης ημίν εν γενεά και γενεά. Εγώ είπα, Κύριε, ελέησόν με, ίασαι την ψυχήν μου, ότι ήμαρτόν σοι.Κύριε, προς σε κατέφυγον, δίδαξον με του ποιείν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Ότι παρά σοι πηγή ζωής, εν τω φωτί σου οψόμεθα φως. Παράτεινον το έλεος σου τοις γινώσκουσί σε. Καταξίωσον, Κύριε, εν τη νυκτί ταύτη αναμαρτήτους φυλαχθήναι ημάς. Ευλογητός ει, Κύριε, ο Θεός των πατέρων ημών, και αινετόν και δεδοξασμένον το όνομά σου εις τους αιώνας. Αμήν. Γένοιτο, Κύριε, το έλεος σου εφ' ημάς, καθάπερ ηλπίσαμεν επί σε.
Ευλογητός ει, Κύριε, δίδαξόν με τα δικαιώματά σου. Ευλογητός ει, Δέσποτα, συνέτισόν με τα δικαιώματα σου. Ευλογητός ει, Άγιε, φώτισόν με τοις δικαιώμασί σου. Κύριε, το έλεός σου εις τον αιώνα, τα έργα των χειρών σου μη παρίδης. Σοι πρέπει αίνος, σοι πρέπει ύμνος, σοι δόξα πρέπει, τω Πατρί και τω Υιώ και τω αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κατά την πρώτην εβδομάδα των Νηστειών ψάλλομεν το δι' εκάστην ημέραν ωρισμένον τμήμα του Μεγάλου Κανόνος, «Βοηθός και σκεπαστής μου», προτάσσοντες εις έκαστον Τροπάριον τον Στίχον. Ελέησόν με, ο Θεός, ελεησόν με.
Μετά την ς' ωδήν ψάλλομεν αργώς και μετά μέλους το Κοντάκιον, «Ψυχή μου, ψυχή μου,... ».
Μετά τήν θ' ωδήν, τον Ειρμόν «Ασπόρου συλλήψεως... ».
Μετά δε την συμπλήρωσιν των Τροπαρίων του Κανόνος.


ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Και ψάλλομεν τοεπόμενον Τροπάριον μετά των στίχων αυτού Ήχος πλ. β'

ΧΟΡΟΣ
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε τον Θεόν εν τοις Αγίοις αυτού, αινείτε αυτόν εν στερεώματι της δυνάμεως αυτού.
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε αυτόν επί ταις δυναστείας αυτού, αινείτε αυτόν κατά το πλήθος της μεγαλωσύνης αυτού.
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε αυτόν εν ήχω σάλπιγγος, αινείτε αυτόν εν ψαλτηρίω και κιθάρα.
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε αυτόν εν τυμπάνω και χορώ, αινείτε αυτόν εν χορδαίς και οργάνω.
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Στίχ. Αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις ευήχοις, αινείτε αυτόν εν κυμβάλοις αλαλαγμού, Πάσα πνοή αινεσάτω τον Κύριον.
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
Είτα ο πρώτος Χορός
Αινείτε τον Θεόν εν τοις Αγίοις αυτού.
ο δεύτερος Χορός
Αινείτε αυτόν εν στερεώματι της δυνάμεως αυτού.
ΚαΙ πάλιν οι δύο Χοροί ομού, αργότερον
Κύριε των Δυνάμεων, μεθ' ημών γενού, άλλον γαρ εκτός σου βοηθόν, εν θλίψεσιν ουκ έχομεν, Κύριε των Δυνάμεων, ελέησον ημάς.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ:
Δόξα...
Κύριε, ει μη τους Αγίους σου είχομεν πρεσβευτάς, και την αγαθότητά σου συμπαθούσαν ημίν, πως ετολμώμεν, Σώτερ, υμνήσαί σε, ον ευλογούσιν απαύστως Άγγελοι; Καρδιογνώστα, φείσαι των ψυχών ημών.
Και νυν... Θεοτοκίον
Πολλά τα πλήθη των εμών, Θεοτόκε, πταισμάτων, προς σε κατέφυγον, Αγνή, σωτηρίας δεόμενος, Επίσκεψαι την ασθενούσάν μου ψυχήν, και πρέσβευε τω Υιώ σου και Θεώ ημών, δοθήναί μοι την άφεσιν, ων έπραξα δεινών, μόνη ευλογημένη.
Και ψάλλει ο α' Χορός, το
Παναγία Θεοτόκε, τον χρόνον της ζωής μου, μη εγκαταλίπης με, ανθρωπίνη προστασία, μη καταπιστεύσης με, αλλ' αυτή αντιλαβού, και ελέησόν με.
Και ο β' Χορός
Την πάσαν ελπίδα μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
Κύριε έλέησον μ'
Ο εν παντί καιρώ και πάση ώρα εν ουρανώ και επί γης προσκυνούμενος και δοξαζόμενος Χριστός ο Θεός, ο μακρόθυμος, ο πολυέλεος, ο πολυέσπλαγχνος, ο τους δικαίους αγαπών και τους αμαρτωλούς ελεών, ο πάντας καλών προς σωτηρίαν διά της επαγγελίας των μελλόντων αγαθών , αυτός. Κύριε, πρόσδεξαι και ημών εν τη ώρα ταύτη τας εντεύξεις και ίθυνον την ζωήν ημών προς τας εντολάς σου. Τας ψυχάς ημών αγίασον, τα σώματα άγνισον , τους λογισμούς διόρθωσον, τας εννοίας κάθαρον και ρύσαι ημάς από πάσης θλίψεως, κακών και οδύνης. Τείχισον ημάς αγίοις σου Αγγέλοις, ίνα τη παρεμβολή αυτών φρουρούμενοι και οδηγούμενοι καταντήσωμεν εις την ενότητα της πίστεως και εις την επίγνωσιν της απροσίτου σου δόξης, ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε ελέησον (3)Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Εν ονόματι Κυρίου, ευλόγησον Πατερ.

ΙΕΡΕΥΣ

Ο Θεός οικτιρήσαι ημάς, και ευλογήσαι ημάς, επιφάναι το πρόσωπον αυτού εφ' ημάς και ελεήσαι ημάς

Και ποιούμεν τας τρείς μεγάλας μετανοίας, Είθ' ούτω, λέγομεν καθ' εαυτούς και ένα στίχον της Ευχής του Οσίου Εφραίμ.
Κύριε, και Δέσποτα της ζωής μου, πνεύμα αργίας, περιεργίας, φιλαρχίας, και αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, υπομονής και αγάπης, χάρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Μετά δε ταύτας, ετέρας μικράς ιβ' λέγοντες καθ' εκάστην, το Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ, και ελέησόν με." και πάλιν μετάνοιαν μεγάλην, και τον τελευταίον στίχον της ανωτέρω Ευχής.
Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα, και μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου, ότι ευλογητός ει, εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

ΤΡΙΣΑΓΙΟΝ

Άγιος ο Θεός, Άγιος ισχυρός, Άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς. [3]

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Παναγία Τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε, ιλάσθητι ταις αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρησον τας ανομίας ημίν. Άγιε, επίσκεψαι και ίασαι τας ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματος σου.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημα σου, ως εν ουρανώ, και επί της γης. Τον άρτον ημών τον επιούσιον δός ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.

ΙΕΡΕΥΣ

Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα, του Πατρός, και του Υιού, και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ: Αμήν.

Κύριε ελέησον (12)

Και σώσον και βοήθησον ημας Παναγια Παρθένε
Άσπιλε, αμόλυντε, άφθορε, άχραντε, αγνή Παρθένε, Θεόνυμφε Δέσποινα, η Θεόν Λόγον τοις ανθρώποις τη παραδόξω σου κυήσει ενώσασα και την απωσθείσαν φύσιν του γένους ημών τοις ουρανίοις συνάψασα, η των απηλπισμένων μόνη έλπις και των πολεμουμένων βοήθεια, η ετοίμη αντίληψις των εις σε προστρεχόντων, και πάντων των Χριστιανών το καταφύγιον, μη βδελύξη με τον αμαρτωλόν, τον εναγή, τον αισχροίς λογισμοίς και λόγοις και πράξεσιν όλον εμαυτόν αχρειώσαντα, και των ηδονών του βίου, ραθυμία γνώμης, δούλον γενόμενον, αλλ' ως του φιλανθρώπου Θεού Μήτηρ, φιλανθρώπως σπλαγχνίθητι επ' εμοί τω αμαρτωλώ και ασώτω, και δέξαι μου την εκ ρυπαρών χειλέων προσφερομένην σοι δέησιν, και τον σον Υιόν , και ημών Δεσπότην και Κύριον, τη μητρική σου παρρησία χρωμένη δυσώπησον, ίνα άνοιξη καμοί τα φιλάνθρωπα σπλάγχνα της αυτού αγαθότητος και, παριδών μου τα αναρίθμητα πταίσματα, επιστρέψη με προς μετάνοιαν και των αυτού εντολών εργάτην δόκιμον αναδείξη με. Και πάρεσο μοι αεί ως ελεήμων και συμπαθής και φιλάγαθος, εν μεν τω παρόντι βίω θερμή προστάτις και βοηθός, τας των εναντίων εφόδους αποτειχίζουσα και προς σωτηρίαν καθοδηγούσα με, και εν τω καιρώ της εξόδου μου την αθλίαν μου ψυχήν περιέπουσα και τας σκοτεινάς όψεις των πονηρών δαιμόνων πόρρω αυτής απελαύνουσα, εν δε τη φοβερά ήμερα της κρίσεως, της αιωνίου με ρυομένη κολάσεως, και της απορρήτου δόξης του σου Υιού και Θεού ημών κληρονόμον με αποδεικνύουσα. 'Ης και τύχοιμι, Δέσποινα μου, υπεραγία Θεοτόκε, δια της σης μεσιτείας και αντιλήψεως, χάριτι και φιλανθρωπία του μονογενούς Υιού, του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, ω πρέπει πάσα δόξα, τιμή και προσκύνησις, συν τω ανάρχω αυτού Πατρί και τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ αυτού Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων . Αμήν.
Και δος ημίν, Δέσποτα, προς ύπνον απιούσιν , ανάπαυσιν σώματος και ψυχής, και διαφύλαξον ημάς από του ζοφερού ύπνου της αμαρτίας και από πάσης σκοτεινής και νυκτερινής ηδυπαθείας. Παύσον τας ορμάς των παθών , σβέσον τα πεπυρωμένα βέλη του πονηρού τα καθ' ημών δολίως κινούμενα. Τας της σαρκός ημών επαναστάσεις κατάστειλον και παν γεώδες και υλικόν ημών φρόνημα κοίμισαν. Και δώρησαι ημίν, οΘεός, γρήγορον νουν, σώφρονα λογισμόν, καρδίαν νήφουσαν , ύπνον ελαφρόν και πάσης σατανικής φαντασίας απηλλαγμένον. Διανάστησον δε ημάς εν τω καιρώ της προσευχής εστηριγμένους εν ταις εντολαίς σου και την μνήμην των σων κριμάτων εν εαυτοίς απαράθραυστον έχοντας. Παννύχιον ημίν την σην δοξολογίαν χάρισαι εις το υμνείν και ευλογείν και δοξάζειν το πάντιμον και μεγαλοπρεπές όνομα σου, του Πατρός και του Υιού και του αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υπερένδοξε, αειπάρθενε, ευλογημένη Θεοτόκε, προσάγαγε την ημετέραν προσευχήν τω Υιώ σου και Θεώ ημών , και αίτησαι ίνα σώση δια σου τας ψυχάς ημών.
Η ελπίς μου ο Πατήρ, καταφυγή μου ο Υιός, σκέπη μου το Πνεύμα το άγιον, Τριάς αγία, δόξα σοι.
Την πάσαν ελπίδα μου εις σε ανατίθημι, Μήτηρ του Θεού, φύλαξόν με υπό την σκέπην σου.

Επi σoί χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις. Αγγέλων το σύστημα και ανθρώπων το γένος, ηγιασμένε ναέ και παράδεισε λογικέ, παρθενικόν καύχημα, εξ ης Θεός εσαρκώθη και παιδίον γέγονεν, ο προ αιώνων υπάρχων Θεός ημών, την γαρ σην μήτραν θρόνον εποίησε, και την σην γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο. Επί σοι χαίρει, Κεχαριτωμένη, πάσα η κτίσις δόξα σοι.
Άγιε Άγγελε, ο εφεστώς της άθλιας μου ψυχής και ταλαίπωρου μου ζωής, μη εγκαταλίπης με τον αμαρτωλόν, μηδέ αποστής απ εμού δια την ακρασίαν μου, μη δώης χώραν τω πονηρώ δαίμονι κατακυριεύσαί μου τη καταδυναστεία του θνητού του τούτου σώματος, κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου, και οδήγησαν με εις οδόν σωτηρίας. Ναι, Άγγελε του Θεού, ο φύλαξ και σκεπαστής της αθλίας μου ψυχής και του σώματος, πάντα μοι συγχώρησον, όσα σοι έθλιψα πάσας τας ημέρας της ζωής μου, και εί τι ήμαρτον την σήμερον ημέραν, σκέπασόν με εν τη παρούση νυκτί και διαφύλαξόν με από πάσης επήρειας του αντικειμένου, ίνα μη εν τίνι αμαρτήματι παροργίσω τον Θεόν, και πρέσβευε υπέρ εμού προς τον Κύριον, του επιστηρίξαι με εν τω φόβω αυτού, και άξιον αναδείξαι με δούλον της αυτού αγαθότητος. Αμήν.




Κατά την πρώτην εβδομάδα των Νηστειών [από της Δευτέρας (Καθαράς)] ευθύς ο Ιερεύς αναγινώσκει, από της Ωραίας Πύλης, το της ημέρας Ευαγγέλιον [της Παννυχίδος].
ΙΕΡΕΥΣ: Και υπέρ του καταξιωθήναι ημάς της ακροάσεως του αγίου Ευαγγελίου, Κύριον τον Θεόν ημών ικετεύσωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Κύριε, ελέησον (γ').

Σοφία. Ορθοί. Ακούσωμεν του αγίου Ευαγγελίου.

ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.

ΧΟΡΟΣ: Και τω Πνεύματί σου.

ΙΕΡΕΥΣ:Εκ τού κατά [.....] αγίου Ευαγγελίου το ανάγνωσμα. Πρόσχωμεν.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.

ΙΕΡΕΥΣ

Το Ευαγγέλιον.

ΧΟΡΟΣ: Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι.




ΙΕΡΕΥΣ: Ειρήνη πάσι.
ΧΟΡΟΣ: Και τώ πνεύματί σου.
ΙΕΡΕΥΣ: Τας κεφαλάς ημών τω Κυρίω κλίνωμεν.
ΧΟΡΟΣ: Σόι, Κύριε.
ΙΕΡΕΥΣ Δέσποτα πολυέλεε, Κύριε, Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, πρεσβείαις της παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και αειπαρθένου Μαρίας, δυνάμει του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, προστασίαις των τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων, ικεσίαις του τιμίου και ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου, τών αγίων, ενδόξων καί πανευφήμων Αποστόλων, τών αγίων, ενδόξων και καλλινίκων Μαρτύρων, των oσίων και θεοφόρων Πατέρων ημών, των αγίων και δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ και Αννης, και πάντων σου των Αγίων, Ευπρόσδεκτον ποίησον την δέησιν ημών,
Δώρησαι ημίν την άφεσιν των παραπτωμάτων ημών,
Σκέπασον ημάς εν τη σκέπη τών πτερύγων σου
Αποδίωξον αφ' ημών πάντα εχθρόν καί πολέμιον,
Ειρήνευσον ήμών την ζωήν,
Κύριε, ελέησον ημάς και τον κόσμον σου, και σώσον τας ψυχάς ημών, ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
Αναγνώστης Αμήν.
Δόξα Πατρί και Υιώ και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.

Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον, Κύριε, ελέησον.

Πάτερ Άγιε ευλόγησον.
ΙΕΡΕΥΣ

Δόξα Σοι ο Θεός, η ελπίς ημών, Κύριε, δόξα Σοι.

Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας Αυτού μητρός, των αγίων, ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων, του αγίου ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου του Τροπαιοφόρου (τής ημέρας) και πάντων τον Αγίων, ελέησαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος και ελεήμων Θεός.

Ευξώμεθα υπέρ ειρήνης του κόσμου.

ΧΟΡΟΣ

Κύριε ελέησον. [και μετά από κάθε αίτηση]

Υπερ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών.
Υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών (δείνος) και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Υπέρ του ευσεβούς ημών έθνους.
Υπέρ ευοδώσεως και ενισχύσεως του φιλοχρίστου στρατού.
Υπερ των απολειφθέντων πατέρων, και αδελφών ημών.
Υπερ των διακονούντων και διακονησάντων ημίν.
Υπέρ των μισούντων και αγαπώντων ημάς.

Υπερ των εντειλαμένων ημίν τοις αναξίοις εύχεσθαι υπέρ αυτών.
Υπέρ αναρρύσεως των αιχμαλώτων.
Υπερ των εν θαλάσση καλώς πλεόντων.
Υπέρ των εν ασθενείαις κατακειμένων.
Ευξώμεθα και υπέρ ευφορίας των καρπών της γης.
Καί υπέρ πάντων των προαναπαυσαμένων πατέρων και αδελφών ημών, των ενθάδε ευσεβώς κειμένων, και απανταχού Ορθοδόξων.
Είπωμεν και υπέρ εαυτών, το Κύριε, ελέησον. (γ')

Καί λαμβάνουσι πάντες συγχώρησιν παρά τού Προεστώτος ή τού Ιερέως, ασπαζόμενοι τήν δεξιάν αυτού. Εφ' όσον δε γίνεται ο ασπασμός, ψάλλεται υπό του β' Χορού:
Τη μεν Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή εσπέρας.

Ήχος β' Ότε εκ τού ξύλου
Πάντων προστατεύεις, Αγαθή, των καταφευγόντων εν πίστει τη κραταιά σου χειρί, άλλην γαρ ουκ έχομεν αμαρτωλοί προς Θεόν, εν κινδύνοις και θλίψεσιν, αεί μεσιτείαν, οι κατά Θεού του καμπτόμενοι υπό πταισμάτων, πολλών, Μήτερ του Υψίστου, όθεν σοι προσπίπτομεν, Ρύσαι πάσης περιστάσεως τους δούλους σου.
Τη δε Τρίτη εσπέρας και τη Πέμπτη ψάλλεται, το
Ήχος α'
Σφαγήν σου την άδικον Χριστέ, η Παρθένος βλέπουσα, όδυρομένη έβόα σοι Τέκνον γλυκύτατον, πως αδίκως θνήσκεις; πως τω ξύλω κρέμασαι, ο πάσαν γην κρεμάσας τοις ύδασι; Μη λίπης μόνην με, Ευεργέτα πολυέλεε, την Μητέρα και δούλην σου δέομαι.
ΙΕΡΕΥΣ

Δι’ ευχών των αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ, ο Θεός ημών, ελέησον και σώσον ημάς.

ΧΟΡΟΣ: Αμήν

Ούτος ο τύπος και η τάξις του Μ. Αποδείπνου οφείλει γίνεσθαι κατά πάσαν την αγίαν και μεγάλην Τεσσαρακοστήν μέχρι της Μεγάλης Τρίτης εσπέρας, εξαιρουμένων των Ευαγγελίων, άτινα μόνον δια την α' εβδομάδα εισίν ωρισμένα, τη δε Μ. Δευτέρα και τη Μ. Τρίτη εσπέρας, αντί του Κανόνος της Θεοτόκου, ψάλλονται τα Τριώδια του Αποδείπνου, και εις το τέλος το, «Σφαγήν σου την άδικον Χριστέ... ».
Οι εν τοίς ιεροίς Μοναστηρίοις και Ησυχαστηρίοις λαβόντες συγχώρησιν από του Προεστώτος, απέρχονται εν τοις κελλίοις αυτών ένθα λέγουσι και την Ευχήν ταύτην.
Τοις μισούσι και αδικούσιν ημάς συγχώρησον, Κύριε, τοις αγαθοποιούσιν αγαθοποίησον, τοις αδελφοίς και οικείοις ημών, χάρισαι τα προς σωτηρίαν αιτήματα, και ζωήν την αιώνιον, τους εν ασθενεία επίσκεψαι, και ίασιν δώρησαι, τους εν θαλάσση κυβέρνησον, τοις εν όδοιπορίαις συνόδευσον, τω Βασιλεί συμμάχησον, τοις διακονούσι, και ελεούσιν ημάς, αμαρτιών άφεσιν δώρησαι, τοις εντειλαμένοις ημίν τοις αναξίοις εύχεσθαι υπέρ αυτών, συγχώρησον και ελέησον κατά το μέγα σου έλεος, Μνήσθητι, Κύριε, πάντων των προκεκοιμημένων πατέρων και αδελφών ημών και ανάπαυσον αυτούς, ένθα επισκοπεί το φως του προσώπου σου, Μνήσθητι, Κύριε, των αδελφών ημών των αιχμαλώτων, καί λύτρωσαι αυτούς από πάσης περιστάσεως, Μνήσθητι, Κύριε, των καρποφορούντων και καλλιεργούντων εν ταις αγίαις σου Εκκλησίαις, και δος αυτοίς τα προς σωτηρίαν αιτήματα, και ζωήν την αιώνιον, Μνήσθητι, Κύριε, και ημών των ταπεινών και αμαρτωλών και αναξίων δούλων σου και φώτισον ημών τον νουν τω φωτί της γνώσεώς σου και οδήγησον ήμάς εν τη τρίβω των εντολών σου, πρεσβείαις της παναχράντου σου Μητρός, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου, και αειπαρθένου Μαρίας, και πάντων σου των Αγίων, ότι ευλογητός ει, εις πάντας τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.


Πηγή:Christofer Klitou


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου