Η ζωή

Η ζωή δεν είναι αντικείμενο γνώσης...διαλογισμού...δύναμης και κατοχής...

Τη ζωή δεν την μαθαίνεις παρά μόνο όταν "ξεντύνεσαι" την αυτάρκειά σου...την αυτονομημένη μιζέρια σου...τον φτιασιδωμένο εγωισμό σου...τη μοναξιά σου...

Αρχίζεις να ζεις όταν σπάσεις τις "χρυσές αλυσίδες" ...της ονειροπόλησης...του εικονικού...του ψεύτικου...του τέλειου...του ιδανικού...

Η ζωή αποκαλύπτεται στο χαμόγελο και το δάκρυ της σχέσης.... στην πτώση και την ανάσταση...σ'ένα βλέμμα...σ'ένα χάδι...

Όταν απλώνεις το χέρι...όχι για να πάρεις αλλά να μοιραστείς....όταν ανοίγεις την πόρτα της καρδιάς...στον άλλο...στη χαρά...στη λύπη...

Ζεις όταν αρχίσεις να πληρώνεις την ύπαρξή σου με το ανέσπερο φως της αγάπης... της Αγάπης Του...που νικάει κάθε επιβίωση...κάθε θάνατο...