Κοιμήσου αγόρι μου....

Κοιμήσου ήσυχος αδελφέ.....Ό,τι προδώσαμε, προδώσαμε, ότι επιτρέψαμε να προδωθεί, επιτρέψαμε.

Τώρα που τα έχουμε πια δώσει όλα μπορούμε να σου υποσχεθούμε πως αυτό το ματωμένο κομμάτι της καρδιάς που μας απέμεινε, είναι για να κοιμούνται ήρωες σαν εσένα και να ξυπνούν, εντός μας, οι μικρές πατρίδες  οι πιο αληθινές αυτές που φοβούνται οι Εφιάλτες.

Κοιμήσου παλικάρι στην μικρή σου Ελλάδα αυτή που αρνούνται οι πολλοί, αυτή που εσύ κρύβεις ακόμη και τώρα στο χαμόγελό σου, αυτή που έχει στο κέντρο της μια μικρή εκκλησούλα, έναν σταυρό, έναν παππά που δεν ξεπουλάει, μια μάνα που σε μοιρολογάει με μοιρολόι βορειοηπειρώτικο, αυτή που δίνει το σιτάρι για το ξόδι σου από την γη που ποτίζεται από αίμα Ελλήνων που αρνούνται να αρνηθούν την Ελλάδα, αυτή που σου δίνει του Φθινοπώρου τα χρυσάνθεμα -σαν να είσαι από τούτη τη μεριά- να τα πάρεις μαζί σου για να μην ξεχάσουμε εμείς (όσο θα βλέπουμε τα χρυσάνθεμα που θα λείπουν) ότι οι πραγματικές, οι αντρίκιες υπογραφές είναι αυτές του αίματος....

Κοιμήσου αγόρι μου....

Εμείς ξυπνήσαμε και θα το δείξουμε.