Άλλο γνώσεις, άλλο παιδεία...

Σε λίγες μέρες θα χτυπήσει για άλλη μια φορά, το κουδούνι μιας νέας σχολικής χρονιάς.

Τι ζητάμε από τα παιδιά μας; Τι ζητάμε από το σχολείο;

Ποιο όραμα ανθρώπου έχει το υπουργείο Παιδείας;

Η αλήθεια είναι πως στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο όχι για να γίνουν πολίτες, όχι για να μυηθούν στη σχέση, στην προσφορά, στο εμείς. Τα στέλνουμε όχι για να έχουν χαρά και να καλλιεργηθούν σωματικά και ψυχικά, αλλά για να αποκτήσουν γνώσεις, εφόδια, τίτλους και πτυχία που θα τα "εξασφαλίσουν" στο μέλλον και θα τα αποκαταστήσουν επαγγελματικά. Δε μας ενδιαφέρει η κοινωνία, αλλά το άτομο. Κι αυτό είναι ο σπόρος της δυστυχίας που τα περιμένει στο μακρύ ταξίδι τους.

Το σχολείο δεν παρέχει παιδεία, αλλά λειτουργεί ως ένας φορέας γνώσεων (και μάλιστα είναι ο λιγότερο ελκυστικός στην εποχή μας), δημιουργεί ανταγωνισμούς, αποθεώνει το "εγώ" και προετοιμάζει όχι υπεύθυνους και συνειδητούς πολίτες, αλλά καταναλωτικούς ανθρώπους, οπαδούς του "δικαιωματισμού" και του δόγματος: "τα πάντα επιτρέπονται".

Οι κυβερνήσεις (εδώ και πολλές δεκαετίες) έχοντας αποκόψει τους μαθητές από τη γλωσσική συνέχεια (βλέπε μονοτονικό), τη γραμματική, το συντακτικό, την ιστορία, τα αρχαία Ελληνικά, έχοντας αποσυνδέσει τη γνώση από το ήθος (εδώ εντάσσεται και η υποβάθμιση - κατάργηση των θρησκευτικών), με βιβλία που ούτε για καύσιμη ύλη δεν αξίζουν, καλλιέργησαν και καλλιεργούν τους αυριανούς κομματικούς στρατούς και τους άκριτους ψηφοφόρους.

Οι υπουργοί Παιδείας με μοναδικό τους μέλημα την αλλαγή του τρόπου εισαγωγής στα ανώτατα ιδρύματα, στοχεύουν σε ανθρώπους που θα άγονται και θα φέρονται μιλώντας άριστα την αγγλική, που θα πηγαίνουν στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ (τώρα και με cheerleading) , που θα εκτονώνουν το κενό τους στο βανδαλισμό, τη βωμολοχία, το σεξισμό και τα φεστιβάλ υπερηφάνειας, (έκφραση της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και προσανατολισμού), που θα κοινωνικοποιούνται από τα άθλια ριάλιτι (βλέπε big brother), από τα απογευματινά δελτία ειδήσεων και τα σήριαλ τα οποία προβάλουν τον τύπο του ηλιθίου.

Η ουσιαστική και αναβαθμισμένη παιδεία των παιδιών μας προϋποθέτει αλλαγή προσανατολισμού και γενναίες αποφάσεις. Προϋποθέτει αλλαγή του μοντέλου που για δεκαετίας τώρα, έχει αποτύχει(;) και τα αποτελέσματα τα βιώνουμε όλοι μας.

Να συνειδητοποιήσουμε ότι άλλο γνώσεις και πτυχία και άλλο παιδεία και αγωγή. Να απαιτήσουμε από τον εκάστοτε υπουργό Παιδείας την εφαρμογή του Συντάγματος: "H παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του Kράτους και έχει σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και φυσική αγωγή των Eλλήνων, την ανάπτυξη της εθνικής και θρησκευτικής συνείδησης και τη διάπλασή τους σε ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες"

Όταν το σπίτι μας έχει καταστραφεί από τα θεμέλια, η λύση δεν είναι το βάψιμο των τοίχων και η αλλαγή των επίπλων, αλλά το γκρέμισμα και η επανοικοδόμηση. Ας το ευχηθούμε... Ας αγωνιστούμε...

π.Γ.Θ.