«Τοῦτο δὲ ὅλον γέγονεν ἵνα πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν ὑπὸ κυρίου διὰ τοῦ προφήτου...» (Ματθ. α' 22)
Όλες οι προφητείες στρέφονται γύρω από ένα πρόσωπο, τον αναμενόμενο Μεσσία και γύρω από ένα θέμα, τη λύτρωση του ανθρώπου. Το διορατικό βλέμμα των προφητών δεν περιορίζεται από τα πυκνά φράγματα του παρόντος. Διασχίζει τους αιώνες και αντικρίζει Αυτόν, ο οποίος αποτελούσε την ελπίδα του Ισραήλ, και των εθνών την προσδοκία. Μπροστά στο αντίκρισμά Του, άλλοτε σκιρτά η καρδιά τους από αγαλλίαση και χαρούμενοι διαλαλούν τον ερχομό Του. Άλλοτε σπαράζουν από αγωνία και τα τρομερά τους «ίνα τι;» συνταράζουν τα πλήθη, που τους ακούνε. Άλλοτε γεμίζουν από θάμβος και έκσταση και ακράτητο ενθουσιασμό, που τον μεταδίδουν και στους άλλους. Σ' όλες τις περιπτώσεις αντικρίζουν ανάλογες σκηνές από τη ζωή και το έργο του Μεγάλου Λυτρωτή με πλήρεις λεπτομέρειες. [...]
Όλα αυτά ένα πράγμα υπογραμμίζουν: τη θεία προσωπικότητα του Σωτήρα. Μπροστά λοιπόν σ' Αυτόν που προκατήγγειλαν οι μεγάλοι γενάρχες της ανθρωπότητας και οι προφήτες και που με λαχτάρα προσδοκούσε η ανθρωπότητα, τι θέση παίρνουμε εμείς σαν άτομα; Σε λίγες μέρες θα τρέξουμε να μετάσχουμε τις χαρμόσυνες εορτές των Χριστουγέννων. Εξωτερικά όλα θα είναι γιορταστικά και χαρμόσυνα. Τα σπίτια θα στολισθούν. Μεγάλοι και μικροί θα ομορφοντυθούν. Ευχές, δώρα και επισκέψεις θ' ανταλλαγούν. Όλα θα συντελούν στην όσο το δυνατό περισσότερο θερμή και άνετη ατμόσφαιρα. Αλλά εσωτερικά τι θα συμβαίνει; Θα έχει πανηγύρι και η καρδιά; Θα έχει στρωμένη και καλοστολισμένη τη μεγάλη της αίθουσα; Θα είναι τα βάζα γεμάτα με δροσερά και μυρωδάτα λουλούδια; Και στην πολυθρόνα της θα κάθεται ο μεγάλος της Επισκέπτης;
Αν ναι, τότε ασφαλώς θα νιώσουμε Χριστούγεννα. Η ενανθρώπηση του Χριστού δεν θα είναι για μας ένα απλό ιστορικό γεγονός. Αλλά ένα γεγονός, που σαν λαμπρό αστέρι θα σκορπά μέσα μας και γύρω μας μύριες ακτινοβολίες. Γι' αυτό, Χριστιανέ μου, αν θέλεις και ποθείς να νιώσεις πραγματικά Χριστούγεννα, τρέξε να ενωθείς με τους ποιμένες της Βηθλεέμ και τους Μάγους της Ανατολής. Μείνε μαζί τους ολονυκτίς άγρυπνος με το βλέμμα στραμμένο στον ουρανό. Κλείσε τις πόρτες των αισθήσεών σου σ' όλα τα γήινα και άφησε την ακοή της ψυχής σου να συλλάβει τα μυστικά κύματα τόσων ελπίδων και προσδοκιών, που επίμονα εξαποστέλλουν τόσοι και τόσοι νοσταλγοί του χαμένου παραδείσου. Ζήσε και συ όλο πιο έντονα μπορείς το μεγάλο μυστήριο της αναμονής, για να νιώσεις και στον υπέρτατο βαθμό τον ύμνο των Αγγέλων: «Δόξα εν Υψίστοις Θεώ και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία».
Αγαπητοί, οι μέρες πλησιάζουν. Η κτίση όλη πήρε ήδη στάση ευλαβικού συναγερμού. Το σπήλαιο προετοίμασε τη φάτνη, οι Μάγοι ξεκίνησαν με τα δώρα της αγάπης τους και ο Αστέρας προπορεύεται χαράσσοντας την πορεία τους. Οι φύλακες άγγελοι ετοιμάζονται ν' ανοίξουν τις προαιώνιες ουράνιες πύλες, για να ξεχυθεί στη γη ο χείμαρρος των αγγέλων. Ο ουρανός σκύβει για να μη χάσει από τα μάτια του το ασύλληπτο και υπερφυές μυστήριο της θείας ενανθρωπήσεως. Η γη σκιρτά από αγαλλίαση, γιατί σε λίγο θα φιλοξενήσει τον Κτίστη της και ο Υμνωδός απευθυνόμενος στον Ισραήλ λέγει: «Δεύρο Ισραήλ βραδυκάρδιε, απόθου το εν τη ψυχή επικείμενόν σοι νέφος, επίγνωθι τον πλάστην εν σπηλαίω τικτόμενον».
Ανταποκρινόμενοι κι εμείς στην πρόσκληση αυτή του Υμνωδού, ας απομακρύνουμε κάθε σκιά και νέφος από την ψυχή μας και με αγνούς και καθαρούς «τους ένδοθεν λογισμούς» ας σύρουμε τα βήματά μας μπροστά στην ταπεινή φάτνη, ευλαβικοί προσκυνητές του Θείου Βρέφους με τη θερμή προσευχή στα χείλη:
«Σ' ευχαριστούμε που καταδέχτηκεςστη φάτνη τούτη να ξανάρθεις:Ω, μείνε χρόνια, χρόνια ατέλειωταμέσα μας, αφέντης και μονάρχης.»Γ. Βερίτης
Πηγή: Ιερός Ναός Χρυσελεούσης Στροβόλου: Ενοριακό Δελτίο Οικοδομής και Ενημέρωσης, έτος ιθ', αρ. 12, Δεκέμβριος 2011, σ. 227-229
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου