"καὶ ἰδοὺ πᾶσα ἡ πόλις ἐξῆλθεν εἰς συνάντησιν τῷ ᾿Ιησοῦ, καὶ ἰδόντες αὐτὸν παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν.".
Δε θέλουμε το Χριστό της πίστεως, αλλά επιζητούμε το Χριστό της θρησκείας και του ατομικού ευσεβισμού.
Δε θέλουμε το Χριστό της Μετάνοιας και της προσευχής, αλλά αυτόν που αναγνωρίζει και και δικαιώνει τα καλά έργα και πράξεις μας.
Δε θέλουμε το Χριστό του Σταυρού και της αγάπης, αλλά εκείνον που τιμωρεί και εκδικείται "σταυρώνοντας" τους άλλους.
Δε θέλουμε το Χριστό της ασκήσεως και των Μυστηρίων, αλλά των ιεροπραξιών και και του αυτοματισμού.
Δε θέλουμε το Χριστό του Ευαγγελίου και των Αγίων αλλά αυτόν που ερμηνεύουμε όπως εξυπηρετεί τα πάθη και τις επιθυμίες μας.
Δε θέλουμε το Χριστό ο οποίος μας ξεβολεύει από την πνευματική ραστώνη μας, αλλά κάποιον να μας αποκοιμίζει ακόμα περισσότερο και να ικανοποιεί το "εγώ" μας.
Δε θέλουμε το Χριστό της σχέσης και της κοινωνίας, αλλά το Χριστό του θαύματος και της ικανοποίησης των αναγκών μας.
Δε θέλουμε το Χριστό που μεταμορφώνει εμάς, αλλά αυτόν που διορθώνει τον κόσμο.
Αγαπάμε πολύ τα "γουρουνάκια" μας και με τίποτα στον κόσμο δε θα θέλαμε να τα χάσουμε. Γι' αυτό και εξορίζουμε καθημερινά από τη ζωή μας το Φως της ζωής. Τουλάχιστον να μη βλέπουμε πόσο δαιμονικά πορευόμαστε...
π.Γ.Θ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου