Πολλές φορές η Αγία Γραφή παρομοιάζει τον άνθρωπο με δέντρο και τα έργα του με τον καρπό. Αυτό γίνεται και στην παραβολή της «ακάρπου συκής» (Λκ. 13, 6 -9). Όσοι βαπτιστήκαμε στο όνομα της Αγίας Τριάδος, όσοι ζούμε μέσα στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού, κάτω από τη ζωογόνο επίδραση του Αγίου Πνεύματος, μέσα στο φως του Ευαγγελίου, είμαστε δέντρα φυτεμένα μέσα στον αμπελώνα του Κυρίου, σαν τη «συκή» της παραβολής. Όπως κάθε γεωργός, που δουλεύει και κουράζεται στην καλλιέργεια των δέντρων του, έχει απαίτηση, ζητά καρπούς απ’ αυτά, έτσι και ο Θεός, ζητά να δει στη ζωή μας τους καρπούς της πίστης, της ελπίδας, της αγάπης. Διαφορετικά θα μας ξεριζώσει, θα κόψει το νήμα της ζωής μας. Γιατί, αν είναι δίκαιο να καταστραφεί ένα δέντρο, που παρ’ όλες τις περιποιήσεις του γεωργού μένει άκαρπο, πολύ περισσότερο δεν έχει λόγο να υπάρχει μια άκαρπη ζωή.
Όλοι μας έχουμε ευλογηθεί από το Θεό. Μπορούμε όμως να παρουσιάσουμε στο θείο Γεωργό μας ανάλογους καρπούς; Πόσοι αλήθεια από τους χριστιανούς πέρασαν τη χρυσή τους νιότη, χωρίς να φέρουν στο Θεό καρπό; Πόσοι άλλοι έφτασαν ήδη στην ώριμη ηλικία, χωρίς κανένα καρπό ευσέβειας, αγάπης, φιλανθρωπίας, δικαιοσύνης; Πόσοι, ακόμα ασπρομάλληδες από τα πολλά χρόνια, βρίσκονται σχεδόν στο τέλος της ζωής τους και εξακολουθούν να ζουν μια στείρα, άκαρπη και άγονη ζωή; Πριν από το νέο έτος, μας έχει δώσει ο Θεός πολλά άλλα χρόνια χάριτος και ευκαιρίας. Επί πολλά χρόνια ως τώρα γευόμαστε τα αγαθά της μακροθυμίας και της χριστότητος του Κυρίου. Πώς ζούσαμε τα χρόνια αυτά; Τι καρπούς έχουμε;
Ο αμπελουργός της παραβολής παρακαλεί τον κύριό του για τη συκιά∙ «άφες αυτήν και τούτο το έτος». Πόσο έλεος υπάρχει στην παράκληση αυτή! Πόση μακροθυμία, πόση ανοχή, πόση υπομονή! Παρακαλεί και μεσιτεύει για μας στο Θεό Πατέρα ο «μεσίτης Θεού και ανθρώπων» Ιησούς Χριστός. Ζητά παράταση του χρόνου της ζωής μας και μαζί εντείνει την πνευματική καλλιέργεια της ψυχής μας, αυτής της συκιάς, που δεν έδωσε μέχρι τώρα τους καρπούς που περίμενε ο Κύριός της. Τι μεγάλη χάρη μας κάνει ο Κύριος, ανοίγοντας μπροστά μας ένα ακόμα χρόνο! Κάθε μήνα, κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, κάθε λεπτό του νέου έτους, είναι ένα δώρο του Θεού στα χέρια μας, το οποίο περιμένει ο Κύριος να το αξιοποιήσουμε με σύνεση.
Αύξηση και καρποφορία ζητά από μας, για να φανούμε αντάξιοι της αγάπης και της φροντίδος του.
Πόσο καιρό θα κρατήσει η παράταση του ελέους και της μακροθυμίας του Θεού, δεν ξέρουμε. Οπωσδήποτε όμως είναι περιορισμένος ο χρόνος της ζωής μας. Ο αμπελουργός της παραβολής ζήτησε για τη συκιά την άκαρπη ένα χρόνο. Αν και στο χρόνο αυτό, παρ’ όλες τις περιποιήσεις, εξακολουθούσε να παραμένει άκαρπη, ήταν προορισμένη να κοπεί «ίνα μη την γην καταργή».
Και εμείς, στην αρχή της καινούργιας χρονιάς, είναι ανάγκη, μαζί με την ευγνωμοσύνη και τη χαρά μας για την παράταση που μας έδωσε ο Θεός, να θυμηθούμε και τη δικαιοσύνη Του. Ο Κύριος μας είναι αυτός που είπε ότι θα έρθει «ως κλέπτης εν νυκτί» για να ζητήσει λογαριασμό για τη ζωή μας. Αν την επίσκεψή Του αυτή θελήσει να την κάνει μέσα στο νέο αυτό έτος, είμαστε έτοιμοι να τον δεχτούμε;
«Να δουλεύεις κάθε μέρα σαν να πρόκειται να ζήσεις αιώνια πάνω στη γη και να προσεύχεσαι σαν να πρόκειται να πεθάνεις εκείνη την ίδια μέρα», λέει κάποιος πατέρας της Εκκλησίας μας. Είναι νομίζω μια καλή συμβουλή και ένας πολύ ωραίος στόχος στη νέα χρονιά, να αναπτύξουμε την πιο μεγάλη πνευματικότητα. Και αν μέχρι τώρα μοιάσαμε στην «άκαρπο συκή», και αν είναι φτωχή και άκαρπη η ζωή μας, η μακροθυμία του Κυρίου μας καλεί∙ «ιδού νυν καιρός ευπρόσδεκτος, ιδού νυν ημέρα σωτηρίας».
Από το τριμηνιαίο δελτίο «Ο Ταξιάρχης Μανταμάδος -Λέσβου», Έτος 35ον, Αρ. φύλλου 201, Οκτώβριος –Δεκέμβριος 2007, σελ. 17 -18
πηγή:http://www.orp.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου