Το χαρακτηριστικό γνώρισμα της εορτής των Επιφανείων, αγαπητοί αδελφοί, είναι η φωνή, η βοή,το ξέσπασμα,η αφύπνιση, η επιφάνεια, η δόξα. Από λαμπρής δεσποτικής εορτής,της εορτής των Χριστουγέννων, συμπορευόμαστε και εμείς νοερά με τις αγγελικές δυνάμεις σε γιορτή λαμπρότερη και ενδοξότερη κατά τον ιερό υμνωδό: την εορτή των Θεοφανείων. Θεοφάνεια δίχως φωνές και εκφράσεις πανηγυρικές δεν νοούνται και γι'αυτό προνόησε λειτουργικά και ποιμαντικά η μητέρα Εκκλησία, με τους θαυμάσιους ύμνους και τις λαμπρές λειτουργικές της εκφράσεις( την ακολουθία του αγιασμού, τις λιτανείες κλπ).
Επί του θέματος, αδελφοί, κατά την εορτή των Θεοφανείων μας απασχολούν και μας αφυπνίζουν δύο μεγάλες φωνές. Πολλές οι φωνές στην πολυ-φωνική και "πολυπολιτισμική" μας κοινωνία. Άλλες φωνές σειρήνες -όπως λέγανε οι παλιοί-φωνές πειρασμικές, διαφημιστικές, φωνές προωθητικές συμφερόντων και ποικίλλων φιλοσοφιών που επιζητούν την προσοχή αλλά και την σύνταξη,τον μετασχηματισμό του ανθρώπου σε άνθρωπο της ομάδας, σε άνθρωπο ενταγμένο, πειθήνιο, ομαδικό, θιασώτη, φανατικό, σε άνθρωπο απρόσωπη μονάδα-άτομο ενταγμένο και "κοινωνικό". Επίσης φωνές με άλλο επίκεντρο σεισμού, φωνές γνήσιας ή πλαστής διαμαρτυρίας,αγανάκτησης,φωνές που επιχειρούν να σκεπάσουν άλλες φωνές και φωνές πρόκλησης του ενδιαφέροντος των πολλών, φωνές που προσπαθούν να εισακουστούν, ώστε οι εκφραστές τους να επιβιώσουν, να διαφοροποιηθούν, να αποκτήσουν ίσως κοινωνική και κάθε άλλου είδους υπόσταση. Γιατί, παραδεχόμαστε ως άνθρωποι και συνηθίζουμε να λέμε πώς όποιος φωνάζει δυνατότερα εκείνος και εισακούεται, κυριαρχεί, επιβάλλεται, ζει υπεράνω όλων.
Μέσα σ'αυτόν λοιπόν τον πολυφωνικό ορυμαγδό έρχονται και πάλι όπως κάθε χρόνο,όπως κάθε χρονική στιγμή, όπως κάθε ώρα συναίσθησης και αναζήτησης δύο ισχυρές φωνές με κοινό προβολέα το Παράκλητο Πνεύμα.
Η μία είναι φωνή προδρομική, φωνή προετοιμασίας, φωνή κύρηκα, φωνή κάποιου που φωνάζει στην ερημιά των ανθρώπινων ψυχών (φωνή βοώντος εν τη ερήμω): Η φωνή του Προδρόμου Ιωάννη.
Η άλλη είναι φωνή εκ των ουρανών, φωνή αιώνιας πρόσκλησης, φωνή που καλεί στην ζωή, "φωνή Κυρίου επί των υδάτων" , που μας προσκαλεί να λάβουμε πνεύμα άγιο, πνεύμα ζωής και σοφίας, πνεύμα φόβου Θεού του επιφανέντος Χριστού!
Η φωνή του Προδρόμου είναι φωνή κάποιου που βοά στην ερημιά: Ετοιμάστε την οδό του Κυρίου, κάντε ευθεία την οδό που θα περάσει,ισιώστε τους δρόμους της ψυχής σας,προετοιμαστείτε για να σκηνώσει μεσα σας ο Νυμφίος ο ερχόμενος, ο σωτήρας και ο ερώμενος, το εφετόν και το ποθούμενον, ο λυτρωτής Χριστός. Είναι φωνή προετοιμασίας, είναι φωνή παράκλησης δηλ. παρηγοριάς. Είναι φωνή που γεμίζει χαρά τις ψυχές των ταπεινών. Είναι φωνή που προκαλεί φόβο και σύγχυση στον κόσμο της ανομίας τον οποίο και ελέγχει. Είναι φωνή που οι Ηρώδεις κάθε εποχής θα προσπαθήσουν να καταπνίξουν με όλα τα σατανικά μέσα που διαθέτουν, ωστόσο αυτή η φωνή θα ξεπεράσει κάθε κοσμικό εμπόδιο και θα γίνει ευαγγέλιο, φωνή χαρμόσυνης είδησης δηλαδή που θα νικήσει τις βοές και τις φωνές του κόσμου.
Φωνή Κυρίου επί των υδάτων είναι η άλλη. Είναι η φωνή που μαρτυρεί τον Υιό αγαπητό και μονογενή και επισφραγίζει την φανέρωση του Τριαδικού Θεού στον Ιορδάνη. Είναι η ίδια φωνή που μίλησε στα στήθη των προφητών, που ως "φωνή αύρας λεπτής", γεμάτη πραότητα και οικειότητα και αγάπη, μίλησε κάποτε στον Ηλία. Είναι όμως και φωνή-βροντή που έρχεται να διασκεδάσει τα νέφη της αμαρτίας, που έρχεται να εγκαινίσει τον νέο κόσμο,τον κόσμο της βασιλείας του Θεού, τον κόσμο της Εκκλησίας. Σε όλους εμάς που ψάχνουμε σοφία,ζωή,επιστροφή μετάνοιας,σκοπό και νόημα ύπαρξης έρχεται αυτή φωνή και από τον Ιορδάνη να μας προσφέρει αφειδώς το άγιο Πνεύμα, την αγιοπνευματική, την εκκλησιαστική και μυστηριακή ζωή, την ζωή κοινωνίας με τον Θεό, ως απάντηση σε όλα τα ερωτήματα.
Αγαπητοί μου αδελφοί, άραγε αυτή η φωνή μέσα στην τόση βαβούρα, μέσα σ'αυτή την πολυφωνία μηνυμάτων και κηρυγμάτων γίνεται ακουστή; Έχουμε τα πνευματικά κριτήρια και αισθητήρια να την νιώσουμε, να την "ακούσουμε", να την συναισθανθούμε, να την αποδεκτούμε. Μπορεί αυτή η φωνή να γίνει η πρόσκληση και η αφύπνιση μας προς την αληθινή ζωή και αιώνια αλήθεια; Είναι οι ψυχές μας ευαισθητοποιημένες και δεκτικές στα θεϊκά μηνύματα; Αδελφοί μου, ο καθένας από μας ας προβληματιστεί για την τυχούσα πνευματική του κωφότητα και κατάσταση. Είθε η εορτή και το μήνυμα των Θεοφανείων στον κόσμο, να μας βρεί έτοιμους, δεκτικούς,καταδεκτικούς τολμώ να πώ του Θεού.
Η χάρη του αγίου πνεύματος ας είναι μαζί μας.
πηγή:http://agiameteora.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου