Να είσαι ή να φαίνεσαι ;

...κατὰ τὴ γνώμη μου εἶναι ἡ ἀσπλαχνία καί ἡ κατάκριση τῶν ἄλλων.

Μπορεῖ νὰ νηστεύεις καί νὰ ἐκκλησιάζεσαι.

Νὰ τηρεῖς τοὺς κανόνες τῆς Ἐκκλησίας καὶ νὰ κάνεις πολλὰ ποὺ μυρίζουν λιβάνι.

 
Γι' αὐτὸ καί ἀπατοῦν - ξεγελοῦν καί σὲ κάνουν νὰ χάνεις τὸ δρόμο.

Ἐσύ βέβαια, κάνεις πολλά.

Νὰ τὸ ποῦμε αὐτό. 

Τὸ ξέρω. 

Εὖγε. 

Μὰ ἂν δὲν τηρεῖς καὶ τὴν πρώτη ἐντολὴ τὴς ἀγάπης πῶς θὰ ἑνωθεῖς μ' αὐτὸν πού εἶναι η αγάπη;

Ἂν δὲν μπορεῖς νὰ χωνέψεις τὴν πεθερά σου , νὰ μιλήσεις στὰ παιδιά σου , νὰ συγχωρέσεις τὴ μάνα σου , νὰ κατανοήσεις τὸν πατέρα σου , νὰ ἑνωθεῖς μὲ τὴ σύζυγό σου , νὰ τηλεφωνήσεις στὸν ἄδερφό σου γιὰ νὰ πεῖς μία κουβέντα γλυκιά τί νὰ τὰ κάνω ὅλα τ' ἄλλα όπως π.χ πρόσφορα , κόλλυβα , λάδια , θυμιάματα , ἀρτοκλασίες κι ἀλάδωτες νηστεῖες ;

Ὁμιλίες καί κηρύγματα ποὺ μένουν μόνο λόγια, λόγια, λόγια ...

Ὅλα κούφια.

Ὀνόματα γραμμένα στὰ χαρτιὰ "ὑπὲρ ὑγείας" καί ξεγραμμένα ἀπ' τὴν καρδιὰ μετ' ἀσπλαχνίας. 

Πάρ' το ἀπόφαση καί κατάλαβέ το.

Δὲν εἶναι πίστη αὐτὸ ποὺ ἔχεις.

Κι ἅμα σὲ πόνεσα συγχώρα μὲ ποὺ θὰ στὸ πῶ μὰ κι ἐγὼ αὐτὸ ἤθελα.

Νὰ πονέσεις.

Γιὰ νὰ βγεῖ ἀπὸ μέσα σου τὸ πύον ποὺ περνᾶς γι' ἁγιασμό ..."

πηγή