Είπε Γέρων: Το κάλλος είναι στην απλότητα και την σεμνότητα και όχι στην χυδαιότητα και προκλητικότητα. Ειδικά οι γυναίκες πέφτουν θύματα μιας μόδας που προβάλει ως καλαίσθητη παρουσία μια εξεζητημένη εμφάνιση. Τα εξεζητημένα όμως θέλουν να κρύψουν πολλά και η αλήθεια είναι ότι κυρίως προσπαθούν να κρύψουν ανασφάλειες και κόμπλεξ.
Απλά, ταπεινά και σεμνά. Το κάλλος πάντα φέρει κάτι το ιερό και θείο. Άλλο το ποθητό (που ενέχει εμπάθεια) και άλλο το όμορφο και καλαίσθητο.
Δυστυχώς όμως πολλοί άνθρωποι θέλουν να είναι ποθητοί ό,τι κι αν τους στοιχίσει παρά να είναι όμορφοι.
Η εμμονή των ανθρώπων να είναι ποθητοί από τους άλλους τους κάνει να ντύνονται ακόμα και σαν καρναβάλια, να βάφονται τόσο έντονα που αν αγγίξεις το μάγουλό τους το χέρι σου θα γεμίσει διάφορα υλικά μακιγιάζ. Και όλα αυτά γιατί; Για να αρέσουν; Δεν ξέρω τελικά τι είναι πιο επιθυμητό: να αρέσουμε ή να είμαστε ο εαυτός μας; να αρέσουμε ή να είμαστε όμορφοι, να αρέσουμε και να μην μπορούν οι άλλοι να μας φιλήσουν μήπως και τους λερώσουμε με όλα αυτά που έχουμε βάλει πάνω στο πρόσωπό μας ή να φαίνονται τα σημάδια του προσώπου μας χωρίς κόμπλεξ και ανασφάλειες;
Το κάλλος μας εάν καθορίζεται αποκλειστικά από τα εξεζητημένα ρούχα μας, το έντονο μακιγιάζ μας και τα περιποιημένα μαλλιά μας τότε είναι ένα κάλλος ψεύτικο και πλαστό που προσπαθεί να ξεγελάσει τους άλλους για το ποιοι είμαστε.
Το κάλλος μας φαίνεται στο πράο μας βλέμμα, στο ανεπιτήδευτο χαμόγελό μας, στην αρμονία των λόγων μας, στην καθαρή ψυχή μας, στην απλή μας συμπεριφορά, στο ταπεινό μας φρόνημα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου