Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος - 25 Ιανουαρίου

Ερωτάς πώς τα ημέτερα. 

Και λίαν πικρώς. 

Βασίλειον ουκ έχω, Καισάριον ουκ έχω, 

τον πνευματικόν αδελφόν και τον σωματικόν. 

«Ο πατήρ μου και μήτηρ μου εγκατέλειπόν με;» μετά του Δαβίδ φθέγγομαι. 

Τα του σώματος πονηρώς έχει, 

το γήρας υπέρ κεφαλής, 

φροντίδων επιπλοκαί, 

πραγμάτων επιδρομαί, 

τα των φίλων άπιστα, 

τα της Εκκλησίας αποίμαντα. 

Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, 

ο πλούς εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, 

Χριστός καθεύδει. 

Τί χρή παθείν; 

Μία μοι των κακών λύσις, ο θάνατος. 

Και τα εκείθεν μοι φοβερά, 

τοις εντεύθεν 

τεκμαιρομένω.

Ἐπιστολὴ 80 , Εὐδοξίῳ ρήτορι , PG 37, 153

«Ρωτάς πώς τα πάω, 

λοιπόν, πίκρα μεγάλη. 

Μου λείπει ο Βασίλειος και ο Καισάριος, 

ο πνευματικός μου αδερφός και ο βιολογικός. 

«Ο πατέρας και η μητέρα μου με εγκατέλειψαν», όπως λέει ο Δαυίδ. 

Η υγεία μου πάσχει, 

γερνάω, 

οι υποχρεώσεις μπερδεμένες, 

τα προβλήματα συσσωρευμένα, 

οι φίλοι με προδίδουν, 

η Εκκλησία διαλύεται. 

Χάθηκαν τα καλά, έμειναν τα στραβά, 

μέσα στη μαύρη νύχτα αρμενίζω, και φως πουθενά, 

ο Χριστός κοιμάται. 

Τι άλλο πρέπει πια να πάθω; 

Μια μόνο λύση υπάρχει για τα βάσανά μου, ο θάνατος. 

Αν κρίνω όμως με βάση τα εδώ, 

κι εκεί απαίσια θα είναι!»