Κυριακή Θ Λουκά: Καὶ ἐλθὼν εὐηγγελίσατο εἰρήνην ὑμῖν τοῖς μακρὰν καὶ εἰρήνην τοῖς ἐγγύς

Μας λέι ο αυριανός Απόστολος. Ο Χριστός είναι η όντως ειρήνη τοις ανθρώποις Θεού ο ίδιος.

 

Η ειρήνη η δική μου, λέει στους μαθητές Του, η ειρήνη πού σας αφήνω δεν είναι σαν αυτήν του κόσμου.Ο κόσμος επιβάλει την ειρήνη με τα όπλα και την βία, τον εξουσιασμό και τις συνθήκες εκφοβισμού και εκμετάλλευσης. Όλη η ειρήνη του κόσμου είναι μια επιβεβλημένη και κατασκευασμένη φούσκα πού την διαδέχεται η ταραχή και ο πόλεμος και τανάπαλιν. Ποτέ δεν θα πάψει η εκμετάλλευση, ο πόνος, η βία, η αδικία, το αίμα ενόχων και αθώων, τίποτα δεν θα αλλάξει προς το καλύτερο εξωτερικά, όσο κοσμοκράτορας του αιώνα είναι ο πλάνος διάβολος. Όσο υπάρχει απληστία, πλεονεξία,αδηφαγία,φιλαργυρία , στυγνός εγωισμός, τυρρανία των παθών, αλληλοφαγωμός, πορνεία της ψυχής και του σώματος.

Η Ειρήνη όμως του Χριστού είναι πνευματική και αναφαίρετη, την οποία δεν μπορεί να βλάψει κανείς. Βρίσκεται κυρίως στους χαρμολυπικούς, τους ταπεινούς και τους πραείς, αυτούς πού αναπαύονται στην Χώρα των Ειρηνικών, στο Πρόσωπο δηλ του Κυρίου τους.

Οι ταπεινοί εν Χριστώ οι ησυχαστικοί και οι μυστηριακοί ζούν την Ειρήνη την αληθινή στο Σώμα και το Αίμα του Χριστού, στην Κιβωτό της Ειρήνης πού είναι η Εκκλησία, όπου το Αίμα της Θυσίας του Μεγάλου Αμνού χύνεται για την λύτρωση και την σωτηρία όλων. Ελάτε γύρω από την Ειρήνη του Χριστού, γύρω από το Ειρηνικό Θυσιαστήριο. Ξεδιψάστε και ζείστε ειρηνικά μέσα στο μυστήριο της Εκκλησίας. Αυτήν την Ειρήνη την πνευματική ΟΥΔΕΙΣ ΑΙΡΕΙ ΑΦ'ΗΜΩΝ!

Ειρήνη δίδωμι ημίν , ην ουδείς αίρει αφ'ημών.
Τραγικό πρόσωπο, ξένο της ειρήνης, ο άφρονας του ευαγγελίου. Αυτός είχε χάσει και την εσωτερική και την εξωτερική ειρήνη, Αγωνιούσε και ξαγρυπνούσε για το πόσο μεγάλες θα είναι οι νέες του αποθήκες, ώστε να χωρέσουν τα γεννήματα του. Μακάριζε τον εαυτό του και ονειρευόταν την γαλήνη και την ευτυχία στα υλικά: Ψυχή μου έχεις αγαθά , πιες, φάε , ευφραίνου! Όμως αυτά του γεννούσαν περισσότερη ταραχή για την διασφάλιση τους, παρά γαλήνη και ευτυχία. Και έτσι οι δαίμονες του άρπαξαν την ψυχή ταραγμένη και πωρωμένη για να καταδικάζεται αιώνια. Αν δεν βρούμε γρήγορα την ειρήνη, αν δεν πάψουμε να ψάχνουμε την ειρήνη στην υλική ευμάρεια, πολύ γρήγορα θα οδηγηθούμε και εμείς στην αφροσύνη, με λίγα λόγια θα χάσουμε και τα μυαλά και την ψυχή μας!

Τέλος, ο άνθρωπος της Ειρήνης, ο πραγματικά χρήσιμος άνθρωπος, είναι ο άνθρωπος των μυστηρίων και της Εκκλησίας, όπως προείπαμε, η περιφερόμενη Ειρήνη, ο Ειρηνοποιός, πού θα ονομαστεί ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και είναι μακάριος.Αυτός ο άνθρωπος είναι η απάντηση στην ταραχή και τον παραλογισμό, το φως στο σκοτάδι το ζοφερό και ο ποιμένας των αδελφών του. Ο ύψιστος ζήλος, η ευγενικότερη φιλοδοξία, πιστεύουμε είναι, να είσαι αληθινό παιδί του Θεού, να είσαι η ειρήνη Του στον κόσμο. Μακάριος αυτός πού θα απαρνηθεί τον εαυτό του με την έσχατη ταπείνωση, περιβληθεί την δύναμη του μυστηρίου, ενδυθεί την ειρήνη και γίνει επίγειος άγγελος Θεού στον κόσμο της απελπισίας και του θανάτου. Αυτός θα είναι ο ζωντανός Παράδεισος μέσα στην κόλαση, η ζωντανή απόδειξη πώς ο Θεός της ειρήνης δεν εγκατέλειψε ποτέ τον λαό Του.

Πηγή: http://iereasanatolikisekklisias.blogspot.com/#ixzz2CUCQxdJW