ΑΘΛΟΦΟΡΕ ΑΓΙΕ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΤΩ ΕΛΕΗΜΟΝΙ ΘΕΩ, ΙΝΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΩΝ ΑΦΕΣΙΝ, ΠΑΡΑΣΧΗ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ.

Σάββατο 2 Φεβρουαρίου 2013

Κρίση πρώτα πνευματική



ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΤΙΟΣ ΣΑΡΓΕΝΤΗΣ 

Ακούμε και βιώνουμε άπαντες εν Ελλάδι το πρόβλημα της οικονομικής κρίσης και τα ακόλουθα άσχημα αποτελέσματά της. Ωστόσο δεν μπορούμε να αποδώσουμε ξεκάθαρα ευθύνες για την συγκεκριμένη κρίση, διότι πρόκειται για παράγωγο μιας άλλης κρίσης που εδώ και τριάντα ολόκληρα χρόνια, όλοι την επισημαίνουν αλλά κανένας δεν έκανε το πρώτο βήμα για την αντιμετώπισή της. Πρόκειται για την κρίση των αξιών και αρχών σύμφωνα με την κοσμική αντίληψη και για την ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ κρίση όπως την εντοπίζει και εκτιμά η ορθόδοξη εκκλησιαστική εμπειρία.

Αυτή την εμπειρία της πνευματικής κρίσης, που επισήμανε πριν από δεκαεφτά αιώνες ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος στην δύση της ζωής του και εξέφρασε κάπως έτσι στον ρήτορα Ευδόξιο: <<Το γήρας με κατέβαλε καθώς και οι σωματικές μου δυσκολίες, οι φίλοι πλέον απιστούν, η εκκλησία μένει αποίμαντη. Τα καλά φεύγουν, τα άσχημα συνέχεια μπροστά μας, το πλοίο πορεύεται μέσα στην νύχτα, φάρος πουθενά. ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΑΘΕΥΔΕΙ = ο Χριστός κοιμάται!!!>>.

Αν τα δούμε προσεκτικά τα λόγια του μεγάλου αυτού πατέρα της Ορθοδοξίας και τα αντιπαραβάλουμε με ότι ζήσαμε την τελευταία τριακονταετία, τα αποτελέσματα θα μας φανούν ως φυσικά επακόλουθα.

Η αφιλία και η αρνητικότητα στις σχέσεις εμπιστοσύνης είναι το σήμα κατατεθέν της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου. Αγνωμοσύνη, ασέβεια, αχαριστία, για εμάς τους άλλοτε διδασκάλους της πνευματικής αρχοντιάς Έλληνες που κάθε μέρα χάνουμε το χαρακτηριστικό μας στοιχείο ΤΟ ΦΙΛΟΤΙΜΟ.

Η Εκκλησία εγκλωβισμένη μέσα σε ένα κυκεώνα κοσμικών αντιλήψεων ακόμα και από τις διοικητικές κεφαλές της κατά καιρούς, για να κερδίσει το μεγάλο μπράβο του απρόσωπου εκσυγχρονισμού, έφτανε και φτάνει στο σημείο να συμπορεύεται με ξένες προς αυτή και την διδασκαλία της καταστάσεις και λογικές. Τα παραδείγματα πολλά και ποικίλα. Ακόμα και οι όποιες φωνές απόστασης και πνευματικής εγρήγορσης από τους κόλπους της, χάνονταν διότι δεν υπήρχε συνέπεια των λόγων σε εφαρμοσμένες πράξεις. 

Τα καλά χάνανε με τον καιρό την θέση τους και οι ασχήμιες κατακτούσαν και κατακτούν ακόμα όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό τις ψυχές των ανθρώπων στην Ελλάδα μας. Μία κατοχή, ακήρυχτου πολέμου στην χώρα από τα ΜΜΕ να γίνονται με έναν ύπουλο τρόπο οι κατακτητές και οι υποφαινόμενοι <<σωτήρες>> στην προοδευτική εξέλιξη της κοινωνίας. Προστασία από τους λεγόμενους ταγούς της πολιτείας, του πνεύματος και της διανόησης ΚΑΜΙΑ. Τα αποτελέσματα μπροστά μας ορατά, πραγματικά και ασυμβίβαστα. Έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά.

Είναι δύσκολο να περάσει ως απλή ιδέα από το μυαλό μας πως << ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών >> μας εγκατέλειψε και μας άφησε ορφανά, απροστάτευτα και αδικημένα παιδιά Του να πορευθούμε ως άλλος Ισραήλ μέσα στην έρημο χωρίς την βοήθειά Του. Εμείς γίναμε αρνητές Του, τον αφήσαμε για τους <<θεούς των εθνών>> διότι δεν πιστέψαμε πως η δύναμή μας είναι παρεχόμενη απ΄ Αυτόν προς εμάς δύναμη. Η πνευματική μας κρίση είναι αποτέλεσμα αυτής της εγκατάλειψής μας στον Θεό διότι, απλά, δεν καταλάβαμε ότι <<οι θεοί των εθνών δαιμόνια>> και παγιδευτήκαμε σε άγονα και άκαρπα μέρη χωρίς Χριστό, χωρίς αγιότητα, χωρίς ελπίδα Αναστάσεως αλλά με μπόλικη ποσότητα δόσης από εφήμερη και πρόσκαιρη καλοπέραση, αναισθησία και ακοινωνησία.

Ο Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος όταν έλεγε αυτά σε άλλους χρόνους και σε άλλες λογικές εκτίμησης των λεγομένων αυτών, είχε για όπλο του την προσευχή και την νηστεία. Δεν μας μένει τίποτα άλλο από την προσευχή και την νηστεία για να μπούμε ξανά στον δρόμο της νίκης, ενάντιοι του κόσμου τούτου, του εφέ, της διαπλοκής και της διαφθοράς. Να βρεθούμε ξανά δίπλα και να γίνουμε ΕΝΑ με τον νικητή Χριστό διότι όπως πρόσφατα μου είπε ένας χαρισματικός γέροντας <<είναι άδικο για ασήμαντα και περιττά πράγματα να χάσουμε τον Παράδεισο>>.

Καλή δύναμη στον αγώνα για μια αγιασμένη ζωή.


πηγή:http://agiosdionysios.blogspot.gr/2010/10/blog-post_19.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου