Κυριακής της Ορθοδοξίας

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου

Η Κυριακή της Ορθοδοξίας, ο πανηγυρικός εορτασμός της επικρατήσεως της αλήθειας, η νίκη κατά των αιρέσεων και των πλανών, των σχισμάτων και των ερίδων. Επί δύο χιλιάδες χρόνια η ορθοδοξία μένει ορθή, γρηγορούσα, αγαπώσα, αληθινή, δίκαιη, τίμια, ακέραιη, γνήσια και εμπνέουσα. Δεν παύει, δεν κάμπτεται, δεν λυγίζει, δεν φοβάται, δεν νικιέται, δεν αντιμετωπίζεται και δεν κυριεύεται. Η ορθοδοξία είναι πιστή στο Ευαγγέλιο, στις επιταγές των αγίων αποστόλων, στην κανονική αποστολική διαδοχή. Είναι ανάγκη να διαλαληθεί στους πλησίον το ορθό της εκκλησιαστικής παραδόσεως, όχι μόνο με λόγια αλλά και με το δυνατό παράδειγμα.

Η ορθοδοξία δεν είναι στείρα γνώση, αλλά βίωμα και εμπειρία. Η προσωπική γεύση της πίστεως αποτελεί μεγαλειώδη πλούτο, ακένωτο θησαυρό, πηγή χαράς και ελπίδος.

Η μοναδικότητα της ορθοδοξίας σε καιρούς συγχύσεως, ταραχής, συννεφιάς και κρίσεως προβάλλει φωτεινό αστέρι προς φωτισμό του νου και της καρδιάς. Η αγία ορθοδοξία δεν ξεθεμελιώνεται εύκολα από προοδευτικούς μηδενιστές. Οι βάσεις της είναι ισχυρές και ο πιστός λαός έχει νιώσει καλά τη μεγάλη της δύναμη.

Ορθοδοξία είναι ζωντανή συνάντηση ανθρώπων και Θεού. Δεν είναι ακρότητες, φανατισμοί, ζηλοφθονίες, εμπάθειες και πείσματα. Είναι μεσότητα, αμεσότητα, μέτρο, ισορροπία, ελευθερία και χάρη. Ενώνει, αναπαύει, ζωογονεί και αγιάζει. Υπερφυσική, υπέρλογη, μεταμορφωτική, φωτοδότρια, με νόημα και ουσία. Άφθορη, αρχαία και νέα, τέλεια, ιερή, ολοκληρωμένη, οικουμενική και όχι οικουμενιστική. Η ορθοδοξία δεν είναι μουσειακό έκθεμα, νεφέλωμα, αφηρημένη συνήθεια, άγαλμα, είδωλο φθαρμένο και τέλμα σήψης. Δεν είναι προγονοπληξία, φολκλορισμός, ωραία θρησκεία ανάμεσα στις άλλες, αλλά τρόπος ζωής νέος.

Δεν είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, ευφυολόγημα και ωραιολόγημα, τυπικότητα και εξωτερικότητα. Δεν είναι βιτρίνα, κορνίζα, περιαυτολογία και παρελθοντολογία. Είναι σταυραναστάσιμη, μαρτυροστόλιστη, ανδρειόφρονη και γενναία. Σύμβουλός της ο σταυρός. Θρόνος της η σεμνότητα, η ταπεινότητα, η λιτότητα. Δεν πειθαναγκάζει, δεν εκβιάζει, δεν υποδουλώνει και δεν αποστομώνει. Ορθόδοξος δεν γεννιέται κανείς αλλά γίνεται, βαπτίζεται και αναβαπτίζεται. Είναι στάδιο αγώνων, μετανοίας και ελευθερίας, αφοβίας, ασφαλείας και ελπίδος. Χαρά, ειρήνη, καταφυγή είναι τα στοιχεία της ορθοδοξίας. Μακάρι να τα βιώνουμε άνετα. Να μην είμεθα θεατές των κερκίδων αλλά αθλητές του στίβου. Από σήμερα, Κυριακή της Ορθοδοξίας.

Εφημερίδα "Μακεδονία"