"Ότε δε ο υιός σου ούτος". Τον ονομάζει τον αδερφό του "υιό του πατρός". Αναγνωρίζει ότι υπάρχει σχέση. Αναγνωρίζει τον Παράδεισο στον οποίο είναι η σχέση, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να ενταχθεί μέσα εκεί.
Δεν αντέχει, δεν μπορεί να πει τον (μικρό) αδερφό του "αδερφό του"! Λέει "υιό του πατρός". Γιατί; Επειδή είναι οργισμένος. Επειδή έχει φθόνο μέσα του. Και γιατί έχει φθόνο; Επειδή είναι καταταλαιπωρημένος από τις χριστιανικές εντολές που τις έβλεπε ως δουλεία και όχι ως ελευθερία. ,
Επειδή δεν έβλεπε ότι οι εντολές αυτές είναι οι διαδικασία και ο δρόμος και οι δείκτες για να συνάψουμε σχέση με το Θεό που είναι η χαρά μας, αλλά τις έβλεπε τις εντολές ως εξυπηρέτηση της σωτηρίας του: "θα τις τηρήσω για να σωθώ και να πάω με το σπαθί μου στον Παράδεισο".
Και με το σπαθί του πήγε στην κόλαση!
Σχόλια πάνω στην παραβολή του ασώτου υιού και συγκεκριμένα στο πρόσωπο του μεγάλου γιου -απόσπασμα από ομιλία του π.Βαρνάβα Γιάγκου, Ιερός Ναός Παναγίας Λαοδηγήτριας Θεσ/νίκης
πηγή:http://aoratigonia.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου