Εις την Κυριακή του Φιλεύσπλαχνου Πατέρα ή του Ασώτου Υιού

π. Παντελεήμων

Ας είναι ευλογητός ο Θεός και φιλεύσπλαχνος Πατέρας, αγαπητοί μου αδελφοί, Αυτός πού μας χορήγησε δαψιλώς την περιουσία Του, μας έντυσε με τον χιτώνα του Βαπτίσματος και μας κατεφίλησε με την απέραντη αγάπη Του. Ευλογητός ας είναι ο Θεός Πατέρας πού μας χορήγησε σανδάλια πνευματικά για να πατάμε "επί οφέων και σκορπίων και επί πάσαν την δύναμιν του εχθρού" , με το κινούν και Ιερόν Χρίσμα και μας έθεσε δακτύλιον αρραβώνος και εξουσίας της επουράνιας βασιλείας Του. Αλλά ας είναι και τρις ευλογητός για το υπέροχο θαύμα και την μεγαλειώδη αγάπη της Σταυρικής Θυσίας και των "υπέρ ημών γεγενημένων", "του Τάφου, της εκ νεκρών Αναστάσεως,της εκ δεξιών καθέδρας, της δευτέρας πάλιν και ενδόξου φρικτής παρουσίας" του Μόσχου του Σιτευτού, του Μονογενούς του Υιού, πού δώρισε στον αποστάτη άνθρωπο, "ίνα ο πιστεύων εις αυτόν μη απόλυται, αλλά έχειν ζωήν αιώνιον". Ευλογητός και δοξασμένος ας είναι τέλος ο Φιλεύσπλαχνός Πατέρας για την θαλπωρή και την ασφάλεια του πατρικού οίκου, της Αγίας Εκκλησίας, του καταφυγίου κάθε ασώτου και αμαρτωλού, του πνευματικού φαρμακείου για κάθε ασθενή, της νομής της ουράνιας για κάθε πρόβατον απολωλός και νυν ευρισκόμενον.

ΗΜΑΡΤΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟΝ ΚΑΙ ΕΝΩΠΙΟΝ ΣΟΥ

 

π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός

Η μετάνοια είναι μία από τις πλέον δύσκολες και δυσεύρετες καταστάσεις στη ζωή του ανθρώπου. Η αλλαγή του τρόπου σκέψης, η αλλαγή του νοός, όπως αυτή εκφράζεται με την παραδοχή εντός μας ότι έχουμε σφάλει είτε στη συμπεριφορά μας και στις επιλογές μας, είτε επειδή παραβιάσαμε όρους και κανόνες είτε επειδή απομακρυνθήκαμε από αυτούς που μας αγαπούνε, αφήνοντας το «εγώ» μας να πρωταγωνιστήσει. Αυτή είναι η μία όψη της μετάνοιας, η οποία έχει ψυχολογικό υπόβαθρο και αποσκοπεί στην εύρεση του τρόπου εκείνου, δια του οποίου ο άνθρωπος θα υπερβεί το βάρος των ενοχών του. Για την πίστη μας όμως η μετάνοια έχει κι ένα δεύτερο περιεχόμενο, οντολογικό και πνευματικό. Έγκειται στη συναίσθηση από την πλευρά του ανθρώπου της παρέμβασης της αμαρτίας μεταξύ του εαυτού του και του Θεού, με αποτέλεσμα τον χωρισμό, τόσο τον πρόσκαιρο, όσο και τον αιώνιο από τον Πατέρα ημών τον εν τοις ουρανοίς. Για την εποχή μας, η οποία έχει αποϊεροποιήσει τον κόσμο, το δεύτερο περιεχόμενο της μετάνοιας έχει στην ουσία αφαιρεθεί από τον τρόπο προσέγγισης του ανθρώπου.  Δεν υπάρχει αμαρτία για τον πολιτισμό μας, με αποτέλεσμα και η ίδια η σχέση του ανθρώπου με το Θεό να εξοβελίζεται από την σκέψη και την καρδιά μας. Αρκούμαστε λοιπόν σε μια ψυχολογική θεώρηση της μετάνοιας, η οποία μπορεί να μας βοηθήσει να προχωρήσουμε σε καλυτέρευση της ζωής μας ή της πορείας μας ως ανθρώπων, αλλά δεν αποτελεί οριστική λύτρωση στο ερώτημα τι χρειάζεται να κάνουμε ώστε να ζήσουμε την αιώνια ζωή.

Πώς να δεις τις εντολές του Θεού

"Ότε δε ο υιός σου ούτος". Τον ονομάζει τον αδερφό του "υιό του πατρός". Αναγνωρίζει ότι υπάρχει σχέση. Αναγνωρίζει τον Παράδεισο στον οποίο είναι η σχέση, αλλά ο ίδιος δεν μπορεί να ενταχθεί μέσα εκεί. 

Δεν αντέχει, δεν μπορεί να πει τον (μικρό) αδερφό του "αδερφό του"! Λέει "υιό του πατρός". Γιατί; Επειδή είναι οργισμένος.  Επειδή έχει φθόνο μέσα του. Και γιατί έχει φθόνο; Επειδή είναι καταταλαιπωρημένος από τις χριστιανικές εντολές που τις έβλεπε ως δουλεία και όχι ως ελευθερία. 

Δεν υπάρχει φιλία με τον σατανά...

Υπάρχουν, δυστυχώς, άνθρωποι, που για να επιτύχουν αυτό που θέλουν, πηγαίνουν ακόμη και με το μέρος του σατανά. 

Μύθος αναφέρει, ότι ένας ξακουστός μάγος θεραπευτής είχε υπογράψει συμβόλαιο φιλίας με τον «πονηρό» και σ' ότι κι όποτε τον χρειαζόταν, τον καλούσε και εκείνος έτρεχε. Ποτέ δεν του είχε χαλάσει το

χατίρι ο σατανάς...

Μια μέρα ο θεραπευτής ζήτησε από τον σατανά την έξης χάρη: 

«Θέλω να με βοηθήσεις, να γίνω υπουργός». 

«Μέ λένε Ραφαήλ... Θυμήσου, κάποια στιγμή θά μέ χρειαστεῖς!»

Με μεγάλη συγκίνηση αλλά και λαχτάρα, αξιώνομαι κι' εγώ, ύστερα από δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια, να μοιραστώ με όλους τους χριστιανούς αδελφούς μου, το Μέγα Θαύμα που έκανε και στη δική μου οικογένεια ο Άγιος Ραφαήλ.
Από το γάμο μας έχουμε αποκτήσει τρεις γιούς. Ο τρίτος γιος μας, γεννήθηκε πρόωρα, τον Οκτώβριο του 1994, στις τριάντα εβδομάδες κύησης. Παρέμεινε για αρκετό χρονικό διάστημα σε θερμοκοιτίδα, παρόλ' αυτά, κατάφερε να ανταπεξέλθει και να μεγαλώσει σαν φυσιολογικό μωρό. Εμείς χαιρόμασταν την οικογένειά μας και τίποτε δεν φαινόταν να σκιάζει την ευτυχία μας.

Όπως κάθε καλοκαίρι, έτσι και το καλοκαίρι του 1994 (πριν δεκαοχτώ χρόνια) περνούσαμε ξέγνοιαστα τις διακοπές μας στο σπίτι μας, στο νησί. Ένα μεσημέρι λοιπόν,  αποκοιμήθηκα. Τότε είδα ένα παράξενο όνειρο:

Άγιος Νικόλαος Πλανάς: Γνωρίζω έναν ιερέα εις τας Αθήνας

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ

Μεταξύ των υπαρχόντων ιερέων υπάρχουσιν ακόμη πολλοί ενάρετοι και αγαθοί, εις τας πόλεις και εις τα χωρία.

Είναι τύποι λαϊκοί, ωφέλιμοι, σεβάσμιοι. Ας μην εκφωνούσι λόγους. Ηξεύρουσιν αυτοί άλλον τρόπον πώς να διδάσκωσι το ποίμνιον.

      Γνωρίζω ένα ιερέα εις τας Αθήνας. Είναι ο ταπεινότερος των ιερέων και ο απλοϊκώτερος των ανθρώπων.

ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ... ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΑΣ!

Γέροντος Παϊσίου

Σήμερα πρέπει νὰ ψάξουμε καὶ νὰ βροῦμε νέους τρόπους ἱεραποστολῆς.

Βλέπω μερικοὺς γονεῖς πόσο ὑπερβολικοὶ εἶναι καὶ πόσο παράλογες ἀπαιτήσεις ἔχουν ἀπὸ τὰ παιδιά τους. Κάποιος μου ἔλεγε ὅτι ὑποχρεώνει τὰ παιδιά του νὰ ἐκκλησιάζονται κάθε Κυριακὴ καὶ τὰ χτυπάει ὅταν τοῦ ποῦν ὅτι δὲν θέλουν νὰ πᾶνε στὴν Ἐκκλησία. Αὐτὰ ὅμως δὲν εἶναι σωστὰ πράγματα, γιατί μὲ τὸ ζόρι δὲν μπορεῖς νὰ κάνεις τὸν ἄλλο νὰ ἁγιάσει. Ἀλλὰ καὶ μερικοὶ κληρικοὶ εἶναι ἀπόλυτοι καὶ μιλοῦν γιὰ τὸν Θεὸ μὲ ἕνα τρόπο ποὺ σὲ τρομάζει. Ἐγὼ βλέπω ὅτι ἡ σημερινὴ ἐποχὴ ἔχει ἀλλάξει καὶ ὁ ἄνθρωπος σήμερα σκέφτεται καὶ ζεῖ διαφορετικὰ ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τὴν δική μας. Ἐμεῖς σὰν παιδιὰ τρώγαμε ξύλο ἀπὸ τοὺς γονεῖς καὶ τοὺς μεγαλύτερούς μας. Τώρα αὐτὰ δὲν περνοῦν καὶ δὲν φέρνουν καλὸ ἀποτέλεσμα.

Ο Γεωργός και τα 1500 χρυσά νομίσματα

Στην πόλη Γαλατία της Μικράς Ασίας ζούσε κάποιος γεωργός, ο οποίος ονομαζόταν Μέτριος. Αυτός, λοιπόν, έβλεπε την οικογένεια του γείτονά του, που είχε υιούς, και τους 

προετοίμαζε, για να γίνουν στελέχη της βασιλικής αυλής. Τότε ο Μέτριος με παράπονο απευθύνθηκε στον Θεό και τον ικέτευσε να του χαρίσει υιό, για να τον έχει ως καταφύγιο

και παρηγοριά στα γηρατειά του.

Ο Θεός σου δίνει πάντα ό,τι σου χρειάζεται

Μια φορά κάποιος ζήτησε απ' το Θεό ενα λουλούδι και μια πεταλούδα.

 Ο Θεός όμως αντί γι' αυτά Του έδωσε ένα κάκτο και μια κάμπια.

Αυτό στεναχώρησε τον άνθρωπο. Δεν μπόρεσε να καταλάβει, γιατί δεν πήρε 

αυτό που ζήτησε.

 Είπε μέσα του, λοιπόν:

 -Ο Θεός έχει να νοιαστεί για τόσους ανθρώπους...

Και αποφάσισε να μην ζητήσει εξηγήσεις.

Ημερίδα με θέμα «Σαηεντολογία, μια πραγματική απειλή» διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς

Ημερίδα με θέμα «Σαηεντολογία, μια πραγματική απειλή» διοργανώνει η Ιερά Μητρόπολις Πειραιώς την Κυριακή 3 Μαρτίου 2013 και ώρα 4:00 το απόγευμα στην αίθουσα του «Πειραϊκού Συνδέσμου» (Καραΐσκου 104 και Σωτήρος). Εισηγήσεις θα πραγματοποιήσουν ο διδάκτωρ Νομικής Γεώργιος Κρίπας και ο συνεργάτης της Επιτροπής Αιρέσεων της Ιεράς Συνόδου Ιωάννης Μηλιώνης.

Κατά την έναρξη της ημερίδος, θα απευθύνει χαιρετισμό ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Πειραιώς κ.Σεραφείμ, ενώ εισηγήσεις θα πραγματοποιήσουν οΔιδάκτωρ Νομικής κ.Γεώργιος Κρίπας και ο συνεργάτης της Επιτροπής Αιρέσεων της Ιεράς Συνόδου κ.Ιωάννης Μηλιώνης. 

Η είσοδος είναι ελεύθερη.