ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

ΚΑΛΗ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ Η ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Ι. ΝΑΟΣ. ΑΓΙΟΥ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝΟΣ

ΔΡΑΠΕΤΣΩΝΑΣ

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ 

ΣΤΗΝ ΕΙΣΟΔΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΤΟΥΣ

22:30 Πανηγυρικός Όρθρος της Περιτομής του Χριστού και της εορτής του Μ. Βασιλείου

24:00 Δοξολογία στην αλλαγή του έτους

και εν συνεχεία  Θ. Λειτουργία του Μ. Βασιλείου

ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΘΑ 

ΕΥΛΟΓΗΘΟΥΝ ΒΑΣΙΛΟΠΙΤΤΕΣ

Τα δώρα των Μάγων

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς 

"Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν" (Ματθ. β’ 11).

Τρία δώρα έφεραν στο νεογέννητο Βασιλιά. Και χωρίς να το θέλουν συμβόλισαν την αγία και ζωοποιό Τριάδα, στο όνομα της οποίας ήρθε στον κόσμο το παιδί Ιησούς, αλλά και την τριπλή διακονία του Κυρίου: τη βασιλική, την ιερατική και την προφητική, γιατί ο χρυσός συμβολίζει την αυτοκρατορική, το λιβάνι την ιερατική και η σμύρνα την προφητική ή τη θυσιαστική. Το νεογέννητο βρέφος θα γινόταν ο Βασιλιάς του αθάνατου βασιλείου, ο αναμάρτητος ιερέας και προφήτης και, όπως οι περισσότεροι προφήτες πριν απ’ Αυτόν, θα θανατωνόταν.

Όλοι το γνωρίζουν πως ο χρυσός μαρτυρεί κάποιον βασιλιά και τη βασιλεία του. Όλοι γνωρίζουν πως το λιβάνι μαρτυρεί ιερωσύνη και προσευχή. Κι επίσης όλοι γνωρίζουν από την Αγία Γραφή πως το λιβάνι μαρτυρεί τη θνητότητα. Ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του νεκρού Ιησού με μύρα (πρβλ. Ιωάν. ιθ’ 39-40). Άλειφαν τα σώματα για να τα διατηρήσουν κάπως περισσότερο από τη φθορά του θανάτου. Ο κόσμος φωτίστηκε από τον Χριστό, που έλαμψε σαν χρυσός. Και γέμισε από προσευχές και θυμιάματα, όπως ένας ναός. Η οικουμένη ολόκληρη γέμισε από το άρωμα της διδασκαλίας Του.

Άγιος Βασίλης έρχεται...

Την παραμονή των Χριστουγέννων, τα παιδιά σ’ ολόκληρο τον κόσμο κρεμούν τις κάλτσες τους και περιμένουν με λαχτάρα τον Αϊ Βασίλη.

Ο Άγιος Βασίλειος αποτελούσε και αποτελεί μια διεθνή λαογραφική μορφή. Κάθε χρόνο οι βιτρίνες των καταστημάτων και οι δρόμοι γεμίζουν με αντίγραφα αυτού το φανταστικού δημιουργήματος του ανθρώπου. Ο ευτραφής παππούλης με την κόκκινη στολή, την μακριά γενειάδα, τα στρογγυλά γυαλιά και τις μαγικές ικανότητες που γυρνά τον κόσμο κάθε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά σε ένα έλκηθρο, που το σέρνουν τάρανδοι είναι μια πραγματικά γοητευτική ιστορία. Είναι όμως η ίδια ιστορία με αυτή του Αγίου Βασιλείου που η εκκλησία μας εορτάζει κάθε πρώτη Ιανουαρίου; 

Στο συναξάρι της 1ης Ιανουαρίου διαβάζουμε τα εξής: «Άγει διπλήν αληθώς η Εκκλησία εορτήν σήμερον, Περιτομής Δεσπότου και μνήμης οικέτου (Βασιλείου) σοφού και τρισμάκαρος». Η εκκλησία μας δηλαδή γιορτάζει διπλά την Πρωτοχρονιά. Την Περιτομή του Χριστού και τη μνήμη του Αγίου Βασιλείου, Επισκόπου Καισαρείας Καππαδοκίας Ουρανοφάντορος του Μεγάλου. Μορφή Οικουμενική ο Άγιος Βασίλειος αναδείχθηκε ένα από τα μεγαλύτερα αναστήματα της θεολογίας. Είναι ο σοφός που με τη σοφία του «Θεοπρεπώς εδογμάτισε την φύσιν των όντων ετράνωσε», όπως αναφέρει ο υμνωδός στο απολυτίκιό του. Είναι κατά την ωραία έκφραση του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου «ο νόμος της αρετής για όλους». 

Μιλούν για σχέσεις οι άσχετοι και οι αδύναμοι!

Σεβ. Μητροπολίτου Σισανίου και Σιατίστης κ. Παύλου

Σήμερα γίνεται πολύς λόγος γιά σχέσεις, γιά σχέση, γιά τίς ἀνθρώπινες σχέσεις. Ζώντας ὅμως σε ἐποχή μιᾶς ἄλλης Βαβέλ, διαπιστώνουμε ὅτι μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἄσχετοι.

Μιλοῦν γιά σχέσεις οἱ ἀδύναμοι νά σχετισθοῦν σέ μιά σχέση οὐσίας καί μιλοῦν αὐτοί πού μόνο ἐπιδερμικά σχετίζονται.

Ποιά ὅμως εἶναι ἡ σχέση καί μάλιστα σχέση οὐσίας; Ἡ σχέση οὐσίας εἶναι μόνον ἡ ΑΓΑΠΗ. Χωρίς αὐτήν δεν μπορεῖ νά ὑπάρξει οὐσιαστική σχέση.

Ἡ πιο τρανή ἀπόδειξη τῆς ἀδυναμίας σχέσης εἶναι ἡ θεοποίηση αὐτῶν πού ὀνομάζονται «ἀνθρώπινα δικαιώματα». Ὁ καθένας διεκδικεῖ τό «δικαίωμά» του νά κάνει ὅ,τι ἀπολύτως θέλει.

Ἐπειδή δέ τό θέλει τό θεωρεῖ καλό καί δικαίωμα του. δέν ὑπάρχει πλέον καλό καί κακό. Ὑπάρχει τό δικαίωμα μου καί ἐπειδή ἐγώ τό θἐλω εἶναι «καλὀ».

Γιατί τα κάλαντα της πρωτοχρονιάς είναι τόσο ακατανόητα;

Έχετε προσέξει ότι τα σημερινά κάλαντα της Πρωτοχρονιάς είναι λίγο... ασυνάρτητα;; Όσο και αν προσπαθήσετε δεν βγαίνει νόημα μεταξύ των στίχων- για να θυμηθούμε τα Κάλαντα:

Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά

Ψηλή μου δεντρολιβανιά (*)

Κι αρχή καλός μας χρόνος

Εκκλησιά με τ' άγιο θόλος (*)

Άγιος Βασίλης έρχεται

Και δε μας καταδέχεται (*)

Από την Καισαρεία

Συ είσ' αρχόντισσα κυρία (*)

Βαστάει πένα και χαρτί

Ζαχαροκάντυο ζυμωτή (*)

Χαρτί χαρτί και καλαμάρι

Δες και με το παλικάρι (*)

Το εξόριστο βρέφος

Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος

Στις 26 Δεκεμβρίου εορτάζεται η Σύναξη της Υπεραγίας Θεοτόκου (τιμούμε δηλ. το πρόσωπό της καθώς συνέβαλε στο Μυστήριο της Θείας Οικονομίας) και η Φυγή στην Αίγυπτο.

“Αναχωρησάντων δε αυτών ιδού άγγελος Κυρίου φαίνεται κατ’ όναρ τω Ιωσήφ λέγων: εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού και φέυγε εις Αίγυπτον και ίσθι εκεί έως αν είπω σοι. Μέλλει γαρ Ηρώδης ζητείν το παιδίον του απολέσαι αυτό. 14 Ο δε εγερθείς παρέλαβε το παιδίον και την μητέρα αυτού νυκτός και ανεχώρησεν εις Αίγυπτον, 15 και ην εκεί έως της τελευτής Ηρώδου, ίνα πληρωθή το ρηθέν υπό του Κυρίου διά του προφήτου λέγοντος. Εξ Αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου“. (Ματθαίον Β’ 13-18)

Ερμηνεία: Όταν λοιπόν αυτοί αναχώρησαν, ιδού, άγγελος ΚΥΡΙΟΥ φάνηκε κατά το όνειρο στον Ιωσήφ, λέγοντας: «Σήκω, παράλαβε το παιδί και τη μητέρα του και φεύγε για την Αίγυπτο· και να είσαι εκεί ωσότου σου πω. Γιατί μέλλει ο Ηρώδης να ζητά το παιδί, για να το σκοτώσει». Εκείνος αφού σηκώθηκε, παράλαβε νύχτα το παιδί και τη μητέρα του και αναχώρησε για την Αίγυπτο. Και ήταν εκεί ως το θάνατο του Ηρώδη – για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε από τον ΚΥΡΙΟ μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Από την Αίγυπτο κάλεσα τον Υιό μου.

Τι καλό έργο υπάρχει για να κάνω... ( αββάς Νιστερώος )

Ένας αδελφός ρώτησε κάποιον γέροντα:

– Τι καλό έργο υπάρχει για να κάνω και να ζήσω μ’ αυτό;

Είπε ο γέροντας:

– Ο Θεός γνωρίζει τι είναι καλό. Άκουσα όμως ότι κάποιος από τους πατέρες ρώτησε τον σεβαστό αββά Νιστερώο, τον φίλο του αββά Αντωνίου:

– Τί καλό έργο υπάρχει για να κάνω;

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα!

Οφείλω μια συγνώμη...

" Οφείλω μια συγνώμη στο Θεό για όσα μου χάρισε και δεν τα χάρηκα. 
Για εκείνα που μου έδωσε και δεν τα πήρα. 
Μα κι γι αυτά που μου ζήτησε και δεν του έδωσα. 
Πάνω από όλα θέλω να κλάψω στην αγκαλιά Του, 
για όλες εκείνες τις μέρες που δεν έζησα και απλά επιβίωσα.
Να πω συγνώμη για όσα σε αγαπώ δεν είπα, 
σε αγκαλιές που δεν έδωσα, 

Ό,τι λογής έργα σπείρει ο άνθρωπος τέτοια και θα θερίσει

Κάποτε ο άρχοντας του τόπου επισκέφθηκε τον αββά Παλλάδιο, γιατί ήθελε να τον δει. 

Είχε ακούσει βέβαια τα σχετικά μ' αυτόν. και είχε πάρει μαζί του και έναν στενογράφο, στον οποίο έδωσε την εξής εντολή: «Εγώ τώρα μπαίνω να δω τον αββά, εσύ λοιπόν όσα θα μου πει, να τα γράψεις με ακρίβεια».

 Μπαίνει μέσα ο άρχοντας και λέει στον Γέροντα: «Προσευχήσου για μένα, αββά, γιατί έχω πολλές αμαρτίες». «Μόνο ο Ιησούς Χριστός είναι αναμάρτητος» αποκρίνεται ο Γέροντας. Τον ρωτά ο άρχοντας: «Άραγε, αββά, θα τιμωρηθούμε για κάθε αμαρτία;» Κι απαντά ο Γέροντας: «Γράφει στην αγία Γραφή: Εσύ θα ανταποδώσεις στον καθένα σύμφωνα με τα έργα του». «Εξήγησέ μου τον λόγο αυτόν» παρακαλεί ο άρχοντας. «Το νόημά του είναι ολοφάνερο» αποκρίνεται ο Γέροντας, «αλλ' όμως άκουσε και λεπτομερώς.

Φταίμε και εμείς...

Είναι αλήθεια ότι είμαστε σε κρίση και βιώνουμε την παγωνιά και ένα σκληρό παιχνίδι πίσω από την πλάτη μας, αλλά δεν φταίνε μόνο οι «εχθροί» που μπήκαν από την «κεκόπορτα», φταίμε και εμείς που την αφήσαμε αφύλαχτη.

Φταίμε και εμείς που αντικαταστήσαμε την μάννα και την γιαγιά με την νταντά και την τηλεόραση.

Φταίμε και εμείς που αντικαταστήσαμε τον πνευματικό με το μέντιουμ και την προσευχή με το γιόγκα.

Φταίμε και εμείς που αντικαταστήσαμε το Μυστήριο του Γάμου με το συμβόλαιο συμβίωσης και την Θεία Λειτουργία της Κυριακής με το φροντιστήριο και το μπαλέτο.

Από τον εορτασμό του Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης

Από τον πανηγυρικό εορτασμό του Ρώσου ιερέα και θαυματουργού Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης στον Ι. Ναό μας.

Έγινε αρτοκλασία κατά τον Όρθρο και διαβάστηκε κόλλυβο εις μνήμη Αγίου. Στο τέλος προσφέρθηκαν ως ευλογία σε όλους τους πιστούς. 

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

Βιογραφία Ο π. Ιωάννης (Ιβάν) Ίλιτς Σέργιεφ γεννήθηκε στις 18 Οκτωβρίου του 1829 μ.Χ., την μέρα εορτής του μεγάλου Σλαύου Οσίου Ιωάννη της Ρίλας (Βουλγαρίας), του οποίου πήρε και το όνομα, στο χωριό Σούρα του Αρχάγγελσκ (βορεινή Λευκή θάλασσα της Ρωσίας). Ο πατέρας του ονομαζόταν Ηλίας (Ίλιτς) Μιχαήλοβιτς Σέργιεφ και η μητέρα του Θεοδώρα Βλάσιεβνα και ήσαν δύο ευσεβείς και με πενιχρή μόρφωση χωρικοί, ενώ ο παππούς του ήταν ιερέας. Από μικρή ηλικία λόγω του οικογενειακού κλίματος η θεία λατρεία και η αυστηρή νηστεία έγιναν οι βάσεις της παιδικής του κατήχησης. Σε ηλικία 6 ετών άρχισε η μητέρα του να του παραδίδει μαθήματα και σε ηλικία 10 ετών στάλθηκε στην ενοριακή σχολή του Αρχάγγελσκ, όπου αποφοίτησε σε ηλικία 22 ετών ως αριστούχος στο θεολογικό Σεμινάριο, με αποτέλεσμα να επιτύχει κρατική υποτροφία και να σταλεί στη θεολογική Ακαδημία της Πετρούπολης. Την ίδια εποχή πεθαίνει ο πατέρας του σε ηλικία 48 ετών. Με όπλο τον καλλιγραφικό γραπτό του χαρακτήρα, γίνεται γραμματέας της Ακαδημίας και με πενιχρό μισθό, ζει αυτός και η μητέρα του. Ενώ είχε την επιθυμία να γίνει ιεραπόστολος στη μακρινή Κίνα, στο τέταρτο έτος των σπουδών περνάει βαθιά κατάθλιψη, που όμως την ξεπερνάει σιγά-σιγά. Μελετά τα γραπτά πολλών Πατέρων της Εκκλησίας και στέκεται ιδιαίτερα στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και τον Φιλάρετο Μόσχας.

Ὁ φόβος κι ἡ ταραχή προέρχονται ἀπό τήν ἀπιστία

Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κρονστάνδης.   

Όταν μεταλαβαίνεις μ’ ευγνωμοσύνη κι ευχαριστία τα Άγια και Ζωοποιά Μυστήρια, ο Κύριος θα σου χαρίζει ζωή κι η πίστη σου θ’ αυξάνεται όλο και περισσότερο.

Ο φόβος κι η ταραχή προέρχονται από την απιστία. Αν τα νιώσεις την ώρα της Θείας Κοινωνίας, να τα λογαριάσεις σαν αληθινό σημείο, ότι με την απιστία απομακρύνεσαι από τη Ζωή που υπάρχει μέσα στο Άγιο Ποτήριο. Γι’ αυτό μη τους δίνεις καμιά σημασία.

Αχ πίστη! πίστη! Εσύ από μόνη σου είσαι ένα θαύμα σε μας. Εσύ είσαι που μας σώζεις!

»Η πίστις σου σέσωκέ σε»(Μάρκ.ε’34). Όταν έχουμε ζωντανή πίστη στην αλήθεια του Θεού, φεύγουμε από Εκείνον με ειρήνη. Όταν αντίθετα μας τυραννάει η απιστία, η ειρήνη μας εγκαταλείπει.

πηγή:http://proskynitis.blogspot.gr/