Κάπου διάβασα
αυτή την ιστορία….
Κάποτε ήταν μια
τυφλή κοπέλα, η οποία μισούσε τον εαυτό της που δεν μπορούσε να δει. Σε όλες τις
δύσκολες στιγμές είχε δίπλα της τον αγαπημένο της, ο οποίος της έδινε
κουράγιο.
Μια μέρα, κάποιος
της χάρισε δυο μάτια. Κανονίστηκε η επέμβαση και μετά από λίγες ημέρες μπορούσε
πλέον να βλέπει κανονικά.
Είδε και τον
αγαπημένο της. Εκείνος τη ρώτησε γεμάτος λαχτάρα: «Τώρα που βλέπεις, θα με
παντρευτείς;»
Η κοπέλα όμως
έκπληκτη, είδε ότι και ο αγαπημένος της ήταν τυφλός. Σοκαρισμένη, αρνήθηκε να
τον παντρευτεί.
Το αγόρι έφυγε
δακρυσμένο και εξαφανίστηκε πλέον από τη ζωή της. Μετά από λίγο καιρό, της
έγραψε ένα γράμμα με τις παρακάτω λέξεις:
«Αγάπη μου, απλά
σε παρακαλώ να προσέχεις τα μάτια μου…»
Είναι αληθινή
ιστορία; Τι σημασία έχει; Η αγάπη δεν είναι το παράθυρο για να δούμε πέρα από το
προφανές; Δεν είναι η απάντηση σε όλα τα αδιέξοδα και το αδιέξοδο σε όλες τις
απαντήσεις; Δεν είναι ο τετραγωνισμός του κύκλου; Εξάλλου, ο άνθρωπος είναι
αυτός που άνω θρώσκει. Γιατί έχουμε καταντήσει να βλέπουμε μόνο μπροστά και
κάτω;
Πηγή:http://theologosnaf.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου