ΑΘΛΟΦΟΡΕ ΑΓΙΕ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΕ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΟΝ, ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΤΩ ΕΛΕΗΜΟΝΙ ΘΕΩ, ΙΝΑ ΠΤΑΙΣΜΑΤΩΝ ΑΦΕΣΙΝ, ΠΑΡΑΣΧΗ ΤΑΙΣ ΨΥΧΑΙΣ ΗΜΩΝ.

Κυριακή 25 Ιουλίου 2021

Πόσο απέχουν τα Γάδαρα;

 


"Καὶ ἰδόντες αὐτὸν, παρεκάλεσαν ὅπως μεταβῇ ἀπὸ τῶν ὁρίων αὐτῶν".

Κύριε, δε σε θέλουμε στην κοινωνία μας, στο σπίτι μας, στη ζωή μας.
Έχουμε το πρόγραμμά μας, τα σχέδιά μας, τα όνειρά μας.
Ζητάμε μια ζωή εφήμερη, με ικανοποίηση των αισθήσεων, ενώ Εσύ μας ζητάς να απαρνηθούμε τον εαυτό μας και δια του Σταυρού να γευθούμε την αιώνια σχέση μαζί Σου.
Ταυτίζουμε τη χαρά με την απόλαυση και την ηδονή της κατανάλωσης και του υλικού πλουτισμού, ενώ Εσύ μας προσφέρεις το πικρό ποτήρι των θλίψεων.
Πρώτα πια δεν έχουμε Εσένα. Ίσως στο στόμα μας να προφέρουμε δειλά το όνομά σου, όμως στην καρδιά και στις επιλογές μας έχουμε άλλους "θεούς" που προστρέχουμε σε κάθε δυσκολία της ζωής μας.
Λατρεύουμε το χρήμα, την εξουσία, την επιστήμη, την τεχνολογία,, την ώρα που Εσύ μας ζητάς να θυσιάσουμε στην καρδιά μας κάθε τι που εξοβελίζει τη δική Σου παρουσία και γίνεται ο "θεός" στον οποίο ακουμπάμε τις ελπίδες μας.
Νοιώθουμε πως μας βασανίζεις και μας υποδουλώνεις. Σε φοβόμαστε.
Θέλουμε την να ζήσουμε την εφήμερη ζωή μας με τον επίγειο άρτο και όχι τον επουράνιο.
Θέλουμε να τελειώσουμε τον Πύργο της Βαβέλ που ξεκίνησαν κάποτε οι πρόγονοί μας.
Θέλουμε να γίνεται το δικό μας θέλημα και όχι το δικό Σου.
Γι' αυτό άσε μας να βόσκουμε τους χοίρους μας, να διαλέγουμε σε ποιον θα υποδουλωνόμαστε και ποιος θα μας κατεξουσιάζει.
Άλλωστε, πόσο απέχουν τα Γάδαρα από τη ζωή μας; Μια ανάσα εγωισμός, μια καρδιά αποκομμένη από Σένα!
π. Γ.Θ.

Τετάρτη 21 Ιουλίου 2021

Αλήθειες για την Αλήθεια

 


- Η Αλήθεια στην Εκκλησία δεν είναι κάποια έννοια, θεωρητική διατύπωση ή ιδέες, αλλά το ίδιο το πρόσωπο του Θεανθρώπου Ιησού Χριστού.

-Η Αλήθεια του Χριστού δεν διδάσκεται στα πανεπιστήμια. Δωρίζεται στην Εκκλησία με τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος.
-Η Αλήθεια δεν είναι προϊόν γνώσης, φαντασίας, συλλογισμού, υπολογισμών, φόβου ή ελπίδας. Χαρίζεται στους πιστούς με την πίστη, με την υπομονή στις καθημερινές θλίψεις, στον αγώνα για ταπείνωση και μετάνοια, στη σταύρωση και το θάνατο των παθών και του εγωισμού.
- Η Αλήθεια δεν εκφράζεται με την αριθμητική υπεροχή, αλλά με την εν Αγίω Πνεύματι αποκάλυψη του Θεού στη ζωή του ανθρώπου.
-Η Αλήθεια δεν αποτελεί προνόμιο κάποιας Συνόδου ή κάποιου Ιερατείου. Είναι καρπός και δώρο του Θεού στην πορεία των πιστών από την κάθαρση προς το φωτισμό και τη Θεώση.
- Η Αλήθεια στην Εκκλησία είναι πάντοτε άρρηκτα συνδεδεμένη με την Αγάπη και την Ελευθερία. Σε κάθε άλλη περίπτωση εκπίπτει σε ιδεολογία, φανατισμό ή εξαναγκασμό.
- Όποιος αγωνίζεται να συνδέει το πρόσωπό του με το Χριστό και τις εντολές Του, αυτός εκφράζει την Αλήθεια και βρίσκεται σε ενότητα με τη Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία (Άγ. Γρηγόριος Παλαμάς). Σε αντίθετη περίπτωση, βρίσκεται εκτός Αληθείας και Εκκλησίας.
π. Γ.Θ.

Δευτέρα 12 Ιουλίου 2021


Μόνο όταν η Εκκλησία εκπίπτει από Νοσοκομείο σε Σωματείο χρειάζονται χαρτιά και πιστοποιητικά για να εισερχόμαστε στους Ναούς.

Η μόνη βεβαίωση που χρειάζεται είναι να είμαστε βαπτισμένοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί και να ζητούμε το Έλεος του Θεού!
π. Γ.Θ.

Τρίτη 6 Ιουλίου 2021

Αγρυπνία Οσίου Παϊσίου του Αγιορείτου

 Ι. Μητρόπολις Πειραιώς
Ι. Ναός Αγίου Παντελεήμονος
    Πολιούχου Δραπετσώνας



ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ

Την  Κυριακή 11 Ιουλίου 2021
θα τελεσθεί στο Ναό μας 
Ι. Αγρυπνία 
στη μνήμη του 
Οσίου και Θεοφόρου  πατρός ημών 
Παϊσίου 
του νέου του Αγιορείτου.
Η Ιερά Αγρυπνία 
θα διαρκέσει 
από τις 
21:30 -  01:30

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2021

Ἁγιος Ἰωάννης Μαξίμοβιτς - 2 ΙΟυλίου

 


Ο Ἅγιος Ἰωάννης γεννήθηκε στὶς 4 Ἰουνίου τὸ 1896 στὸ χωριὸ Ἀντάμοβκα τῆς ἐπαρχίας Χαρκὼβ τῆς Νότιας Ρωσίας. Ἦταν ἀπόγονός της ἀριστοκρατικῆς οἰκογένειας Μαξίμοβιτς ποὺ ἕνα μέλος αὐτῆς τῆς οἰκογένειας ἀνακηρύχτηκε Ἅγιος του 1916 καὶ εἶναι ὁ ἱεράρχης Ἰωάννης Μαξίμοβιτς Μητροπολίτης Τομπὸλσκ ποὺ τὸ λείψανό του παραμένει ἄφθαρτο μέχρι σήμερα στὸ Τομπόλσκ. Ὁ Ἅγιος αὐτὸς Ἱεράρχης Ἰωάννης ἐκοιμήθη στὶς ἀρχὲς τοῦ 18ου αἰῶνος ἀλλὰ μεταλαμπάδευσε τὴν χάρη του στὸν μακρινό του ἀνιψιό, τὸ Μιχαὴλ (γιατί αὐτὸ ἦταν τὸ βαπτιστικὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη καὶ ὅταν ἔγινε ἀργότερα μοναχὸς πῆρε τὸ ὄνομά του θείου του. Ὁ πατέρας του, ὁ Μπόρις ἦταν στρατάρχης τῶν εὐγενῶν σὲ μία ἐπαρχία τοῦ Χαρκὼβ καὶ ὁ θεῖος τοῦ ἦταν πρύτανις Πανεπιστημίου Κιέβου. Ἡ σχέση του μὲ τοὺς γονεῖς τοῦ ἦταν πάντα ἄριστη. Κατὰ τὴν παιδική του ἡλικία ὁ Μιχαὴλ ἦταν...φιλάσθενος καὶ ἔτρωγε λίγο. Ἦταν ἥσυχο παιδὶ καὶ πολὺ εὐγενικὸς καὶ εἶχε βαθειὰ θρησκευτικότητα. Ὅταν ἔπαιζε, ἕντυνε τὰ στρατιωτάκια τοῦ μοναχούς, μάζευε εἰκόνες, θρησκευτικὰ βιβλία καὶ τοῦ ἄρεσε νὰ διαβάζει βίους Ἁγίων. Τὰ βράδια στεκόταν ὄρθιος γιὰ πολλὴ ὥρα προσευχόμενος. Ἐπειδὴ ἦταν ὁ μεγαλύτερος ἀπὸ τὰ 5 ἀδέλφια του ἦταν αὐτὸς ποὺ γνώριζε τόσο καλά τούς βίους τῶν Ἁγίων καὶ ἔγινε καὶ ὁ πρῶτος δάσκαλός τους στὴν πίστη. Ἦταν πολὺ αὐστηρὸς μὲ τὸν ἑαυτό του στὴν ἐφαρμογὴ τῶν ἐκκλησιαστικῶν καὶ ἐθνικῶν παραδόσεων. Τόσο πολὺ ἐντυπωσίασε τὴν παιδαγωγό του ποὺ ἦταν Γαλλίδα καὶ καθολικὴ ποὺ ἐπηρεάστηκε ἀπὸ τὴν χριστιανικὴ ζωὴ τοῦ μικροῦ Μιχαὴλ καὶ βαπτίστηκε Ὀρθόδοξος.


Είχαν μία ἐξοχικὴ κατοικία κοντὰ σ' ἕνα Μοναστήρι ποὺ τὸ ἐπισκεφτόταν τακτικὰ ὁ μικρὸς Μιχαήλ. Σὲ ἡλικία 11 ἐτῶν οἱ γονεῖς τοῦ Μπόρις καὶ Γλαφύρα τὸν ἔστειλαν στὴν Στρατιωτικὴ σχολὴ τῆς Πολτάβα ποὺ συνέχισε νὰ ζεῖ μὲ ριζωμένη βαθειὰ τὴν πίστη τοῦ γιατί ὅταν τὰ παιδιὰ λείπουν γιὰ ἀρκετὸ καιρὸ ἀπὸ τὸ σπίτι τοὺς ἐπηρεάζονται εὔκολα οἱ νέες τους ψυχές. Αὐτὸς ὅμως ἔμεινε σταθερὸς στὴν πίστη του. Ἐκεῖ συνάντησε καὶ τὸν Ἐπίσκοπό της Πολτάβα τὸν Θεοφάνη ποὺ ἦταν ἕνας πολὺ ἀγαπητὸς Ἱεράρχης ποὺ ἐπηρέασε τὸν Μιχαήλ. Σὲ μία στρατιωτικὴ παρέλαση ἐνῶ περνοῦσαν ἀπὸ τὸν Καθεδρικὸ Ναὸ ὁ μικρὸς Μιχαὴλ (ἦταν τότε 13 ἐτῶν) ἔκανε τὸν σταυρό του, οἱ συμμαθητὲς τοῦ γελοῦσαν καὶ τὸν κορόιδευαν, τιμωρήθηκε ἀπὸ τὶς ἀρχὲς γιὰ τὴν πράξη τοῦ αὐτή, ὅμως ὁ πρίγκιπας Κωνσταντῖνος ποὺ ἦταν προστάτης τῆς Σχολῆς εἶπε νὰ μὴν τιμωρηθεῖ ὁ δόκιμος Μιχαὴλ γιατί μὲ τὴν πράξη τοῦ αὐτὴ δηλώνει βαθειὰ καὶ ὑγιῆ θρησκευτικὰ αἰσθήματα. Τὸ 1914 τελείωσε τὴν Στρατιωτικὴ σχολὴ καὶ ἤθελε νὰ συνεχίσει τὶς σπουδές του στὴν Θεολογικὴ Σχολὴ τοῦ Κιέβου ἀλλὰ οἱ γονεῖς τοῦ ἐπέμεναν νὰ πάει στὴν Νομικὴ σχολὴ καὶ ὁ Μιχαὴλ κάνει ὑπακοὴ στοὺς γονεῖς του. Καὶ ὅπως παρατηροῦσαν οἱ συμμαθητὲς τοῦ αὐτὸς περισσότερο διάβαζε τοὺς βίους τῶν Ἁγίων ἀπὸ τὰ μαθήματά του, ὡστόσο ὅμως ἦταν καλὸς μαθητής. Τὰ χρόνια πέρασαν καὶ τελείωσε τὶς σπουδές του. Τότε ἄρχισε ἕνα ἀντιχριστιανικὸ ρεῦμα ν' ἁπλώνεται στὴν Ρωσία, ὅμως ὁ Μιχαὴλ εἶχε βαθειὰ μέσα τοῦ τὴν πίστη καὶ ἦταν τολμηρός. Τὸ ἐκκλησιαστικὸ συμβούλιο τοῦ Χάρκων συζητοῦσε νὰ ξεκρεμάσουν τὴν ἀσημένια καμπάνα τοῦ Ι. Ναοῦ καὶ νὰ τὴν λιώσουν.