ΛΟΓΙΑ ΖΩΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

-Ο Γέροντας Παϊσιος ήθελε να βλέπει τους ανθρώπους χαρούμενους και όχι κατσουφιασμένους.

-Ο Γέροντας Παϊσιος και από το χιούμορ ακόμη έβγαζε ωφέλεια.

-Ο Γέροντας Παϊσιος φύλαγε τον εαυτό του.

Δεν παρασυρόταν από το περιβάλλον και τους περισπασμούς του.

Μίλαγε σε 50 άτομα στην Παναγούδα  και τους βοηθούσε και παράλληλα αισθανόταν σαν να βρισκόταν μόνος του με Τον Θεόν. Είχε την καρδιακή προσευχή.

-Η προσευχή μας να είναι καρδιακή και όχι ξερά εγκεφαλική.

-Ο Ιησούς Χριστός μας καλεί σε Σταυρό και θυσία και όχι σε καλοπέραση.Μην παρασυρόμαστε από νοσηρά παραδείγματα «καλών Χριστιανών» που στο όνομα του Χριστού βολεύτηκαν και «εύρον την εαυτόν ζωήν»

Ὁ εὑρὼν τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἀπολέσει αὐτήν, Ματθ.Ι΄-39)

Ο Χριστός μας λέει «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν ( Μαρκ Η΄-34) και όχι βολεψάτω ἑαυτὸν!

-Αντί ως ιερέας να διώχνεις το άγχος από τους ανθρώπους το έχεις και μέσα σου;

-Οι πολλές δραστηριότητες, ασχολίες  και γνώσεις διώχνουν τον Χριστό από την ζωή μας.

-Με τις πολλές ασχολίες ξεχνάμε τον Θεό.

Όπως έκανε και επέβαλε εξοντωτικές εργασίες ο Φαραώ στους Εβραίους για να ξεχάσουν τον Θεό.

Η σημερινή εποχή μας στέφει προς τα έξω, σε εξωτερικές δραστηριότητες και όχι σε πνευματικές.

Έτσι αντί να βαθαίνουμε , εμείς πλαταίνουμε.

-Όσο μπορείς περιορίσου!

Όσο μπορείς  να έχεις λιγότερες μέριμνες.

Ο σκοπός του διαβόλου είναι να ξεχνάμε τον Θεό ! (μέριμνες,δραστηριότητες, ζάλη, αγωνίες, επιθυμίες, τηλεόραση, πληροφορίες,ίντερνετ…)

Έχουμε βιασύνη επειδή δεν έχουμε υπομονή.

-Να είμαστε σε όλη την ζωή μας γαλήνιοι.Στην ψυχή, στις  σκέψεις, στα λόγια, στην συμπεριφορά.

-Να είμαστε ξεκάθαροι ως Χριστιανοί ,αλλιώς ούτε πνευματική ζωή μπορούμε να έχουμε, ούτε τίποτα άξιο δεν μπορούμε να κάνουμε στην ζωή μας.Απλώς να κυλάει η ημέρα.

-Να γίνουμε  ΑΠΟΛΥΤΟΙ με την πίστη μας .αυτή είναι η Βασιλική οδός.Αυτή είναι η οδός των Αγίων κα όχι το ξεχείλωμα ,ο συμβιβασμός και ο ελιγμός.

-Εμείς οι Χριστιανοί δεν είμαστε συντηρητικοί (ψυγείο)αλλά παραδοσιακοί .Ο κόσμος είναι συντηρητικός.

Η  Εκκλησία  μεταφέρει ανά τους αιώνες από γενεά σε γενεά τον ΖΩΝΤΑΝΟ λόγο Του Θεού.Ενώ ο κόσμος είναι το ψυγείο που διατηρεί τα χαλασμένα προϊόντα της αμαρτίας.

-Όταν ο Θεός θέλει να τιμωρήσει έναν λαό του στέλνει κακούς ηγέτες.

-Τα περασμένα χρόνια ακόμη και τα κτίρια απέπνεαν ταπεινότητα.

-Για όσους θεωρούν τους εαυτούς τους καλούς Χριστιανούς :

Άραγε έχουμε εσωτερική  πληροφορία  ότι αναπαύουμε Τον Θεόν;

-Να εργαστούμε στον εαυτό μας εάν θέλουμε να βοηθήσουμε  και τους άλλους.

-Όποιος δεν έχει κάνει πνευματική δουλειά στον εαυτό του δεν μπορεί να αποκτήσει υπομονή.

-Να κάνουμε καθημερινά 5 μετάνοιες για το κάθε παιδί μας.

-Τα όπλα των Χριστιανών (Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ) είναι πνευματικά και αόρατα.

Και πολύ πιο αποτελεσματικά και από τις σφαίρες ακόμη.

-Το κύριο έργο του Ιερέως είναι Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ και μετά οι υπόλοιπες δραστηριότητες

-Όταν φυσά άνοιξε πανιά.

Όταν έχει άπνοια άρπαξε τα κουπιά.

δηλαδή

Όταν πνέει η Χάρις  άνοιξε την ψυχή σου.

Όταν λιγοστεύει,  προσπάθησε και εσύ!

-Όταν νηστεύουμε Γέροντα να το κρύβουμε;

Ο καθένας έχει σήμερα δικαίωμα να ζήσει όπως θέλει πλην των Χριστιανών. Εμείς συνέχεια κάνουμε συμβιβασμούς και ντρεπόμαστε να δηλώσουμε πως είμαστε Χριστιανοί.

Έτσι για να μην μας λένε κολλημένους ,ξεκολλάμε από Τον Χριστό

-Η διάκριση βγαίνει από την υπακοή στον Ι.Χριστό.

-Μας δίνει πολλές φορές ο Θεός ασθένειες για να ξεχρεώνουμε. Μας δίνει οδύνες για να ξεχρεώνουμε τις αμαρτωλές ηδονές.

-Μας είπε ηλικιωμένος  Μοναχός:

Πάντα να ρωτάμε (αυτό περιέχει ταπείνωση) και ποτέ δεν θα πλανηθούμε.

Κάποτε ήθελα να πάω από τις Καρυές σε μία δουλειά και ρώτησα ένα παιδί της Αθωνιάδος:

-Παιδί μου ,να’βγώ έξω;

-Γέροντα , δεν κάθεσαι καλύτερα στο κελί σου;

Και έτσι γλύτωσα από μεγάλο πειρασμό.

-Σκοπός μας δεν είναι να μάθουμε τα παιδιά να έχουν ηθική, τυπική ζωή , αλλά να αγαπήσουν Τον Χριστόν !

-Ο Θεός αναπαύεται στην εσωτερική ομορφιά κα όχι τόσο στην εξωτερική έστω και εάν είναι ιερή.

Ιεροί μεγαλοπρεπείς Ναοί δίχως πνευματικότητα δεν ευαρεστούν Τον Θεό.

Γιαυτό και επέτρεψε στον Ναβουχοδονόσορα  να καταστρέψει τον Ναόν του Σολωμόντος αφού εγκατάλειψαν οι Ιουδαίοι Τον θεόν από την ζωή τους.

-Να έχουμε πάντα τον πρώτο στόχο και να μην χανόμαστε σε πολλές αγχωτικές μέριμνες.

Κάποτε ένας Γέροντας είχε να ξεχερσώσει ένα μεγάλο  χωράφι. Για να μην αγχωθεί λοιπόν το χώρισε νοητά σε 5 μέρη.

Αφού τελείωσε με το πρώτο κομμάτι λέει: -

Δόξα τω Θεώ, το καταφέραμε, δεν κάνω και το δεύτερο αφού προλαβαίνω;

Αφού τελείωσε και το δεύτερο λέει:

- Αφού έχω χρόνο ακόμη δεν κάνω και το τρίτο;

Και έτσι τελείωσε χωρίς άγχος την δουλειά του.

-Να μπαίνουμε στο Ίντερνετ Γέροντα  να ενημερωνόμαστε;

Ποτέ δεν υπήρξε εποχή με τόση πληθώρα πληροφοριών και παράλληλα με τόση φτώχια προσευχής και πνευματικής ζωής.

Αντί να χάνεστε με τις ώρες στο Ίντερνετ και την τηλεόραση δεν κάνετε καλύτερα προσευχή και κομποσχοίνι; Πιο πολύ θα βοηθήσετε και θα βοηθηθείτε έτσι !

-Το θέμα είναι να κάνουμε εμείς οι Χριστιανοί το διαφορετικό.

Τόσες δεκαετίες Μοναχός στο Άγιον  Όρος Γέροντα πιο είναι το απόσταγμα και μήνυμα της ζωής σας;

ΝΑ ΔΟΘΟΥΜΕ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

ΚΑΙ ΑΣ ΤΑ ΧΑΣΟΥΜΕ ΟΛΑ!!

-Για την Φοβερά Προστασία της Παναγίας μας.

Όταν κινδυνεύουμε από έναν κίνδυνο ή από ένα σεισμό φωνάζουμε αμέσως : «Παναγία μου» .

Δεν λέμε  ούτε  «Τριάς Αγία»  ή «Κύριέ μου» σώσε μας.

-Όταν αγαπάς κάποιον ποτέ δεν αισθάνεσαι ότι καταπιέζεσαι.

-Η υπομονή στην γυναικεία γκρίνια αγιάζει!

-Το μυαλό δεν μας το έχει δώσει ο Θεός για βάρος , αλλά για να σκεφτόμαστε.

-Το κερί που ανάβουμε στην Εκκλησία συμβολίζει τον νεκρό άνθρωπο που  στέκεται όρθιο στο μανουάλι και ανασταίνεται από Τον Χριστό, ανάβει από την φωτιά Του Χριστού και λιώνει για Τον Χριστό.

-Στον εξωνάρθηκα του Κυριακού της Μεγίστης Λαύρας ιστορείται ο Παράδεισος και η κόλαση.

Στην κόλαση υπάρχουν πολλές κατηγορίες κολασμένων μέσα στο άσβεστο πυρ.

Σε μία περιγράφονται όλοι οι

ΔΕΙΛΟΙ- ΠΟΡΝΟΙ-ΜΑΓΟΙ-ΦΟΝΕΙΣ-ΒΔΕΛΥΡΟΙ.

Εντύπωση μας κάνει πως ακόμη και οι δειλοί, που φοβούνται ή δεν κρίνουν φρόνιμο να εκθέσουν τον εαυτό τους μπροστά στην Ομολογία Του Χριστού θα κολασθούν μαζί με τους παραπάνω, έστω και εάν αυτοί οι δειλοί υπήρξαν κατά τα άλλα , ηθικοί, ήσυχοι, «καλοί χριστιανοι» κ.α.

-Μην φοβηθείς ποτέ να ομολογείς την αλήθεια δημόσια και ας πεισμώνει  ο καθένας.

-Μας ανήκει πραγματικά μόνον ό,τι συνεχίζει να υπάρχει και πέραν του τάφου.

π.Διονύσιος Ταμπάκης-Ι.Ν.Παναγίας Ναυπλίου.

πηγή:http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/

       http://proskynitis.blogspot.gr/