Πῶς τιμοῦμε καί πῶς ἑορτάζουμε τόν Ἅγιο πού φέρουμε τό ὄνομά του; Πῶς ἑορτάζουμε «κατά Θεόν»;

Μελέτη τῆς ζωῆς τῶν Ἁγίων

Ἡ ἀγάπη μας πρός τούς Ἁγίους, καί ἰδιαίτερα πρός αὐτόν, πού ἀξιωθήκαμε νά φέρουμε τό ὄνομά του, φανερώνεται καί μέ τή μελέτη τῆς ζωῆς του.

 

Πρώτη καί βασική πηγή γιά τή ζωή τους, εἶναι οἱ ἱερές Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας. Οἱ ὑμνωδοί, φωτισμένοι ἀπό τό Θεό, ἔψαλλαν ὁλόκληρη τή ζωή τους, ἀπό τή γέννηση μέχρι τό θάνατό τους.

Μέσα στά Μηναῖα, βρίσκουμε ἀρκετές πληροφορίες γιά τούς Ἁγίους ἐκείνους, πού εἶναι περισσότερο γνωστοί· τά Ἀπολυτίκια, τά Κοντάκια, τά Καθίσματα, οἱ Κανόνες, ἐξυμνοῦν τήν ἅγια ζωή τους.

 

Τά Συναξάρια ἀποτελοῦν τό βασικό ἀνάγνωσμα.

Οἱ Ὁμιλίες τῶν Πατέρων συμπληρώνουν τό βίο τους.

Ὑπάρχουν ὅμως κι ἄλλες ἀξιόλογες πηγές.

Ὁ Συναξαριστής, ἕνας τόμος γιά κάθε μήνα, ὅπου ὁ πιστός βρίσκει τούς Ἁγίους πού γιορτάζουν κάθε ήμέρα.

Βιβλία, πού παρουσιάζουν τή ζωή ἀρκετῶν ἁγίων, κι ἐμεῖς προτιμοῦμε αὐτό, πού ἔχει τόν ἅγιό μας.

Τεύχη, καί Φυλλάδια, πού προβάλλουν σύντομα, τή ζωή καί τή διδασκαλία ἑνός Ἁγίου.

Πῶς ἑορτάζουμε τούς Ἁγίους;  

Οἱ γιορτές τῶν μαρτύρων δικαιώνονται, ὄχι μόνο γιά ἐκείνους πού γιορτάζουν, ἐπειδή φέρνουν τό ὄνομά τους, ἀλλά καί μέσα στίς ψυχές ὅλων ἐκείνων πού τίς έορτάζουν.

Νά τί σημαίνει αὐτό πού σᾶς εἶπα· Μιμήθηκες τό μάρτυρα; Ζήλεψες τήν ἀρετή του; Ἀκολούθησες τά ἴχνη τῆς καθαρῆς ζωῆς του; Ἄν πράγματι τά ἔκανες ὅλα αὐτά, τότε ἐσύ τίμησες θεάρεστα τό μάρτυρα, κι ἄν ἀκόμη δέν εἶναι ἡ ἡμέρα τῆς γιορτῆς του.

Γιατί τιμή ἁγίου σημαίνει μίμηση ἁγίου.

Ἦρθες σήμερα στό ναό, γιά νά δεῖς ἀνθρώπους, πού ἀρνήθηκαν τήν παρούσα ζωή καί πέταξαν γιά τήν αἰώνια. Γίνε κι ἐσύ ἀντάξιος τῶν ἀγώνων τους. Περιφρόνησαν ἐκεῖνοι τήν ἐπίγεια ζωή; Περιφρόνησε κι ἐσύ τίς ἐφήμερες ἀπολαύσεις.

Μάζεψε μές στήν ψυχή σου τό κέρδος, πού ἀπόλαυσες ἀπό τή γιορτή τοῦ μάρτυρα. Γύρισε πίσω στό σπίτι σου, δείχνοντας σ’ ὅλους μέ τό φωτεινό πρόσωπό σου, ὅτι εἶδες μάρτυρες. Ἔτσι ἄς ἐπιστρέφουμε πάντοτε ἀπό τούς μάρτυρες, ἀπό τά πνευματικά μύρα, ἀπό τά οὐράνια λιβάδια, ἀπό τά παράδοξα θεάματα.

Τότε, ἀφοῦ ἐμεῖς οἱ ἴδιοι προγευτοῦμε τήν αἰώνια χαρά, θά τήν μεταδώσουμε καί σ’ ἄλλους. Κι ὅλοι μαζί, θά πετύχουμε τά μελλοντικά ἀγαθά μέ τή χάρη καί τή φιλανθρωπία τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.

Ἰωάννης Χρυσόστομος

Πῶς τιμοῦμε τούς Ἁγίους; 

Τί δέ θά ἔδινες, γιά νά βρεῖς ἕνα πρόσωπο, πού θά ἀναλάμβανε νά μιλήσει γιά χάρη σου, μπροστά σέ ἐπίγειο βασιλιά;

Ἐμεῖς τώρα, δέν πρέπει νά τιμοῦμε τούς Ἁγίους, τούς προστάτες ὁλόκληρου τοῦ γένους, πού γιά χάρη μας παρακαλοῦν τό Θεό; Καί βέβαια, πρέπει νά τούς τιμοῦμε. Γι’ αὐτό χτίζουμε ναούς, ἀφιερωμένους στό ὄνομά τους· προσφέρουμε προσφορές· ὑμνοῦμε τίς μνῆμες τους· συμμετέχουμε μέ χαρά στίς γιορτές τους.

Ἄν θελήσουμε σήμερα νά τούς τιμήσουμε, μέ ὅποιονδήποτε ἄλλο τρόπο, ἔξω ἀπό τό πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας, καί δέν κάνουμε ἐκεῖνα, πού εὐαρεστοῦν τό Θεό, σίγουρα θά τούς δυσαρεστήσουμε.

Ἄς τούς τιμήσουμε, «ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς»· αὐτοί μέ τίς μεσιτεῖες τους, ἐπιζητοῦν γιά χάρη μας, τό ἔλεος τοῦ Θεοῦ.

Ἄς χτίσουμε γι’ αὐτούς ναούς κι ἄς ὑψώσουμε εἰκόνες ἱερές· ἄς γίνουμε οἱ ἴδιοι, ἔμψυχοι ναοί καί εἰκόνες ζωντανές, μιμούμενοι τίς ἀρετές τους.

Ἄς ἐξετάσουμε τή ζωή τους· ἄς ἀντιγράψουμε τήν πίστη, τήν ἀγάπη, τήν ἐλπίδα, τήν ὑπομονή τους. Πολοί ἔφτασαν μάλιστα μέχρι τό μαρτυρικό θάνατο.

Ἄς τούς μιμηθοῦμε, γιά ν’ ἀπολαύσουμε μαζί τους, τά ἀμάραντα στεφάνια τῆς αἰώνιας δόξας τοῦ Θεοῦ.

Ἰωάννης Δαμασκηνός 

Ἡμέρα γενεθλίων ἤ  Ὀνομαστική ἑορτή; 

Μέσα στό πλαίσιο τῆς οἰκογένειας, τῆς Ἐκκλησίας τοῦ οὐρανοῦ, ἔχω μόνο ἕνα ὄνομα· ὅλοι μας ἔχουμε ἕνα μόνο ὄνομα. Τό αἰώνιο ὄνομά μας, πού πήραμε κατά τή βάπτισή μας. Κι εἶναι ἅγιο, γιατί δόθηκε ἀπό τό Θεό καί καταγράφτηκε ἀπό τούς ἀγγέλους.

Γι’ αὐτό λοιπόν, ἐμεῖς οἱ πιστοί πρέπει, νά ἑορτάζουμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή κι ὄχι τήν ἡμέρα τῆς γέννησής μας, ὅπως γιορτάζουν σήμερα οἱ περισσότεροι κάτοικοι τῆς γῆς. Ἐκτός ἀπό αὐτό, ὑπάρχει κι ἄλλος λόγος, γιά τόν ὁποῖο πρέπει νά τιμοῦμε τήν ὀνομαστική μας ἑορτή.

Ὁ ἅγιος, πού φέρουμε τό ὄνομά του, εἶναι ἕνα ἀδιάσπαστο κομμάτι τῆς οἰκογένειάς μας καί τῆς καθημερινῆς ζωῆς μας.

Μετά τή βάπτισή μας, παίρνουμε τήν εἰκόνα τοῦ ἁγίου προστάτη μας. Τήν φυλάγουμε κρεμασμένη στό εἰκονοστάσι τοῦ σπιτοῦ μας, σ’ ὅλη μας τή ζωή.

Μά κι ὅταν πεθάνουμε, θά μᾶς βάλουν τήν εἰκόνα του στό στῆθος μας. Γιατί κι ἄν ἐμεῖς πεθάνουμε, οἱ Ἅγιοι παραμένουν ζωντανοί, ὄχι μόνο στόν οὐρανό, ἀλλά καί στή γῆ.

Ὁ ἅγιος πού φέρουμε τό ὄνομά του, εἶναι συγχρόνως καὶ ὁ πρεσβευτής μας στόν οὐρανό. Θά εἶναι ἕνας ἀπό τούς ὑπερασπιστές μας στήν τελική κρίση· θά εἶναι πολύ κοντά στήν κυρία Θεοτόκο, τή Μητέρα τοῦ Θεοῦ μας καί πλάι στό φύλακα ἄγγελό μας. 

Virgil Gheorgiu 

πηγή:https://agathan.wordpress.com