π. Γεώργιος Θεοδωρόπουλος
Λίγο πριν το τέλος της Μ. Τεσσαρακοστής και την είσοδό μας στην Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα, η Εκκλησία μας προβάλει τη δύναμη της μετανοίας, μέσα από το βίο και την πολιτεία της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.
Η Οσία Μαρία μας δείχνει πως μία πόρνη, μια αμαρτωλή γυναίκα, μπορεί να γίνει Αγία, να ξαναβρεί το χαμένο παράδεισο, να νικήσει στη θνητή και φθαρτή φύση της το Διάβολο και τα έργα του. Ταυτόχρονα, μας οδηγεί με ασφάλεια στο δρόμο για τη βασιλεία των ουρανών, κατά το λόγο του Κυρίου: "οι τελώνες και αι πόρναι προάγουσιν υμάς εις την βασιλείαν των ουρανών".
Η Οσία Μαρία, καταδεικνύει, ότι η μετάνοια αποτελεί το μονόδρομο για την αληθινή συνάντηση με το Νυμφίο Χριστό, ο οποίος έρχεται γεμάτος από τα στίγματα της αγάπης Του για τον άνθρωπο.
Η Οσία Μαρία, καταδεικνύει, ότι η μετάνοια αποτελεί το μονόδρομο για την αληθινή συνάντηση με το Νυμφίο Χριστό, ο οποίος έρχεται γεμάτος από τα στίγματα της αγάπης Του για τον άνθρωπο.
Η Οσία Μαρία, μας φανερώνει, ότι άνθρωπος δεν είναι μόνο τα έργα του και οι πράξεις του, αλλά ο πόθος της καρδιάς του, η μετάνοια και η εγκατάλειψή του στη χάρη του Θεού. Μας διδάσκει με το παράδειγμά της, ότι τα πάθη μας ποτέ δεν "ξεριζώνονται", αλλά μεταπλάθονται και μεταμορφώνονται με τη δύναμη της μετανοίας. Ο αγώνας μας συνίσταται στο να μεταλλάξουμε τον έρωτα για τα πάθη, σε έρωτα για το Χριστό.
Η Οσία Μαρία μας αποκαλύπτει, ότι η άσκηση στη ζωή του πιστού, δεν αποτελεί αυτοδικαίωση, αλλά το μέσο για να βρει ο άνθρωπος την αληθινή ελευθερία, τον αληθινό προορισμό σχέσης και σύνδεσης με το Χριστό. Η άσκηση στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποτελεί κατόρθωμα και κατάκτηση του πιστού, δεν νικάει το Θεό. Γίνεται η αποδοχή της δωρεάς της Χάριτος του Χριστού, ο οποίος ήρθε για να καλέσει όχι τους "καλούς" και "ενάρετους", αλλά τους αμαρτωλούς με το φάρμακο της μετανοίας. Αυτούς που δεν περιμένουν τίποτα πια από τη ζωή τους και τα κατορθώματά τους, αλλά εγκαταλείπουν τη ζωή τους στη ζωή Του, με την καθημερινή άρση του σταυρού τους.
Γι' αυτό, μόνο μια κατηγορία ανθρώπων δεν μπορεί να νοιώσει αυτή την ανέκφραστη αγάπη του Θεού, που συναντά τον αμαρτωλό στο δώρο της μετανοίας: οι "πρεσβύτεροι αδελφοί" κάθε εποχής, οι οποίοι ζητάνε την αντιμισθία και όχι το έλεος και τη δωρεά της Αγάπης του Θεού. Η Βασιλεία Του Θεού γι αυτούς, δεν χαρίζεται, αλλά εξαγοράζεται, δεν αποτελεί καρπό συντετριμμένης και τεταπεινωμένης καρδίας, αλλά ηθικισμού και νομικίστικης αντιλήψεως.
Είναι πραγματικό σκάνδαλο για τον ευσεβιστή άνθρωπο ότι μία πόρνη γίνεται το πρότυπο Εκκλησίας, βιώνει τον έρωτα για τον Νυμφίο Χριστό, ενώ ποτέ εκείνος, ως "μωρός παρθένος", δεν ευφράνθηκε έστω και για λίγο στην καρδιά του, με το γλυκό κρασί της παρουσίας Του.
Πάντοτε, όμως, για την αληθινή Εκκλησία του Χριστού, του Εσταυρωμένου και Αναστάντος, η Οσία Μαρία, θα αποτελεί την αληθινή και μόνη ελπίδα των πιστών, αυτών που συνειδητοποιούν την καθημερινή αποτυχία τους και ταυτόχρονα ελπίζουν στο έλεος και τη δωρεά, Αυτού που έρχεται όχι για να μας συντρίψει με τη δύναμή Του, αλλά να μας κερδίσει με την Αγάπη Του.
Η Οσία Μαρία μας αποκαλύπτει, ότι η άσκηση στη ζωή του πιστού, δεν αποτελεί αυτοδικαίωση, αλλά το μέσο για να βρει ο άνθρωπος την αληθινή ελευθερία, τον αληθινό προορισμό σχέσης και σύνδεσης με το Χριστό. Η άσκηση στην Ορθόδοξη Εκκλησία δεν αποτελεί κατόρθωμα και κατάκτηση του πιστού, δεν νικάει το Θεό. Γίνεται η αποδοχή της δωρεάς της Χάριτος του Χριστού, ο οποίος ήρθε για να καλέσει όχι τους "καλούς" και "ενάρετους", αλλά τους αμαρτωλούς με το φάρμακο της μετανοίας. Αυτούς που δεν περιμένουν τίποτα πια από τη ζωή τους και τα κατορθώματά τους, αλλά εγκαταλείπουν τη ζωή τους στη ζωή Του, με την καθημερινή άρση του σταυρού τους.
Γι' αυτό, μόνο μια κατηγορία ανθρώπων δεν μπορεί να νοιώσει αυτή την ανέκφραστη αγάπη του Θεού, που συναντά τον αμαρτωλό στο δώρο της μετανοίας: οι "πρεσβύτεροι αδελφοί" κάθε εποχής, οι οποίοι ζητάνε την αντιμισθία και όχι το έλεος και τη δωρεά της Αγάπης του Θεού. Η Βασιλεία Του Θεού γι αυτούς, δεν χαρίζεται, αλλά εξαγοράζεται, δεν αποτελεί καρπό συντετριμμένης και τεταπεινωμένης καρδίας, αλλά ηθικισμού και νομικίστικης αντιλήψεως.
Είναι πραγματικό σκάνδαλο για τον ευσεβιστή άνθρωπο ότι μία πόρνη γίνεται το πρότυπο Εκκλησίας, βιώνει τον έρωτα για τον Νυμφίο Χριστό, ενώ ποτέ εκείνος, ως "μωρός παρθένος", δεν ευφράνθηκε έστω και για λίγο στην καρδιά του, με το γλυκό κρασί της παρουσίας Του.
Πάντοτε, όμως, για την αληθινή Εκκλησία του Χριστού, του Εσταυρωμένου και Αναστάντος, η Οσία Μαρία, θα αποτελεί την αληθινή και μόνη ελπίδα των πιστών, αυτών που συνειδητοποιούν την καθημερινή αποτυχία τους και ταυτόχρονα ελπίζουν στο έλεος και τη δωρεά, Αυτού που έρχεται όχι για να μας συντρίψει με τη δύναμή Του, αλλά να μας κερδίσει με την Αγάπη Του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου